Wil ik wel een tweede kindje?

Hoi hoi, Ik heb momenteel een dochter van 21 maanden (in februari wordt ze 2 jaar). Het is een heerlijk makkelijk kind wat zich vlot ontwikkelt, slaapt goed, zit lekker in haar vel. Ik en mijn partner hebben altijd de wens gehad om een gezin van 4 te zijn. Nu nog steeds zou ik dit uiteindelijk willen. Ik heb altijd in mijn hoofd gehad dat 2,5 jaar / 3 jaar leeftijdsverschil perfect zou zijn (voor zover je dat kan “kiezen” natuurlijk), maar eerlijk gezegd benauwd me het idee al als we nu alweer “zouden moeten beginnen”. Ik ben iemand die over het algemeen veel tijd (alleen) nodig heeft om (dagelijks) op te laden, niet goed tegen drukte kan, snel overprikkeld is. Een tweede zie ik nu nog niet zitten, omdat ik dan nog minder tijd over heb voor mezelf. Met 1 kindje vind ik het te overzien, kun je af en toe elkaar overnemen, je kunt je kindje makkelijker overal mee naartoe nemen, maar dat wordt met een tweede al lastiger. Ik ben echter bang dat dit gevoel zo zal blijven. Dat zou ik jammer vinden, want ik gun mijn dochter een zusje of een broertje en als ik nadenk over de tijd dat ze wat ouder zijn, dan lijkt me het heel gezellig met zijn 4en. Het zijn vooral de eerste jaren die me benauwen, maar wanneer is dan het moment dat je zegt: nu gaan we ervoor? Wacht ik af tot ik “eraan toe ben”, of is het een kwestie van “door de eerste jaren heen komen” en daarna krijg je weer meer rust. En wanneer ben je er dan aan toe? Gaat dat moment wel komen? Of is het iets waar je toch doorheen moet, dus waarom dan wachten? Ik vind het zo’n dilemma. En een hele grote verantwoordelijkheid / alles bepalende keuze. Want wat als blijkt dat 2 kids toch teveel is. Dat ik het niet overzie. Het niet trek. Ik wil mijn kind(eren) niet tekort doen. Zijn er mensen die dit herkennen? Hoe gaan jullie hiermee om? Tips / adviezen? Liefs