Baby blues (kraamtranen)

Lekker je tranen de vrije loop laten gaan ❤️ dat lucht echt enorm op en ze zijn er tijdelijk lieve mama 😘 vooral aan kraamzorg/verloskundige je verhaal kwijt raken. Het komt uiteindelijk ook Goed ❤️

Inmiddels 2 weken geleden bevallen, de 1e week alleen al als ik naar me meisje keek begon ik te huilen maar heel heftig ook, wat ik heb geleerd + ook gedaan is het allemaal er gewoon uit laten en wetend dat het wel weer voorbij gaat ❤️

Dag 10 na de bevalling en de kraamtranen beginnen te komen. Ik heb er zo’n hekel aaan om me zo labiel te voelen😣

Even doorzetten. Ik was en ben nog steeds ook emotioneel en ook bij vlagen somber maar merk nu 15 dagen na de geboorte dat het beter gaat, vooral nu ik lekker naar buiten kan. Ik praat er ook veel over en merk dat bijna al mijn vriendinnen hetzelfde hadden en dat vind ik een geruststellend idee. Zorg maar goed voor jezelf en eet lekkere dingetjes. Even een frisse neus halen en bedenk dat het over gaat

Ik heb dat ook heel erg. Ben emotioneel en voel me somber.. en wil voor mijn gevoel alleen maar huilen

Goed slapen (wissel elkaar een paar nachten af), praten, knuffelen. Ook ik stond totaal op m’n kop door een heftige start voor ons. Dankzij mijn vriend, die drie nachten de eerste voedingen deed beneden zodat ik boven in alle rust kon slapen, heb ik echt geslapen (kon ik 6 nachten niet door alle onrust in mij) en voel ik me zoveel rustiger en beter. Praten met de kraamzorg, verloskundige. Jouw gevoelens serieus nemen, ze mogen er zijn. Ook ‘de boel de boel laten’ en heel bewust de telefoon weg leggen (tv uit) en genieten in het hier en nu met de kleine, zonder teveel prikkels. Wat voor mij het allerfijnst voelt: huid op huid liggen met de kleine na voeding/ badje. Hydrofieldoek over jullie samen, andere prikkels weg, alleen genieten van de warmte en liefde van jullie samen 🥰 Wat je vanuit liefde doet, doe je goed. You got this mama! ❤️

Ik heb ook preciss dit! Slaap nu al 2 nachten boven met een slaaptabelt van de huisarts om even bij te komen. Afgesproken dit 3 nachten te doen terwijl mijn man beneden slaapt, gelukkig gaan de nachten met de kleine nu ook iets beter waardoor hij ook wat slaapt en hij kan in de ochtend ook langer doorslapen terwijl ik dan voor de baby zorg. Sinds ik een nacht goed heb geslapen zijn de tranen ook veeel minder, ik huilde echt om alles, mede omdat ik zo moe was.

Dat doen wij inderdaad ook. Rond een uur of 4/5 komt mijn vriend met haar boven en neem ik het over. Hij is deze week nog vrij en ik laat hem de ochtend dan lekker uitslapen. Ik verzorg haar dan en neem haar mee naar beneden wanneer we gereed zijn.

Ja daar gaan wij ook naartoe inderdaad, vannacht gaan onze zoon voor het eerst op zn eigen kamer slapen en kan mijn man weer bij mij in bed. Hij doet nog 1 nacht de volledige zorg (ligt nu alvast even te slapen terwijl ik met hem beneden ben en zorg) en ik neem dan nog 1 keer een slaaptablet in. Merk echt dat ik bijkom en mijn zoontje ook gelukkig, moesten gewoon even landen na de bevalling. Mijn man is gelukkig nog 2,5 week thuis dus hebben nog even de tijd om te wennen aan dit nieuwe leven!

Fijn om te horen! En ideaal geregeld. Bij mij is het gelukkig een dag later geland en kan ik weer vollop genieten van ons mannetje 💙

Wat fijn! Het is allemaal niet niks, 9 maanden geen last gehad van hormonen, maar dat komt er nu allemaal uit haha. Lekker genieten van jullie kindje!

Wat fijn Daan en Roseanne ❤️🍀

Ja, ik heb ook heel veel last gehad van sombere gevoelens en negatieve gedachten na de bevalling. Twijfels over of we wel aan kinderen hadden moeten beginnen, want “ons leven was toch ook leuk met z’n tweeen?” Of gedachten als “kunnen we baby nog terugbrengen?” En vervolgens weer extra hard huilen omdat ik me zo schuldig voelde naar ons kleine mannetje dat ik deze gedachten had. Twijfels en onzekerheden of wij wel goed genoeg voor hem kunnen zorgen, terwijl ik me in de zwangerschap zo zelfverzekerd voelde en echt klaar was voor het moederschap. Het begon ongeveer op dag 3 en heeft zeker 2 weken aangehouden. Onze zoon is 2,5 week geleden geboren. De afgelopen 2 dagen heb ik het idee dat het wat beter gaat, maar het is een kwetsbare lijn. Het zeer weinig slapen is volgens mij de grootste oorzaak. Wanneer ik een nacht wat meer uurtjes heb geslapen voel ik me meteen een ander mens. Op die dagen kan ik ook wat meer genieten van ons kereltje en voel ik me voorzichtig positief dat het uiteindelijk wel leuk gaat worden. Ik herken dus helemaal de heftigheid van de babyblues, de negativiteit kan je echt overvallen. Het heeft mij ook heel erg geholpen door er meteen open over te zijn, zowel naar zorgprofessionals als naar mijn vriend en vriendinnen. Je zult merken hoeveel vrouwen dit hebben na de bevalling. De roze wolk waar iedereen het over heeft is maar voor heel weinig vrouwen weggelegd. Onthoud dat moeilijke momenten altijd weer voorbij gaan en het echt allemaal goed gaat komen! 💜