9 Reacties
3 jaar geleden
Ik heb nu 2 bevallingen gehad. Beide opgewekt met ballonnetje waarvan de eerste met weeenopwekkers die bevalling duurde 1,5 uur. Tuurlijk doen de weeen pijn maar als je je weeen heftig zijn werkt een warme douche ook (tenminste bij mij) de 2e bevalling (3,5 weken geleden) zonder weeenopwekkers duurde bij mij 2 uur en 50 minuten en ook weer pijnlijke weeen opgevangen onder de douche dit gaf echt verlichting. Beide bevallingen zou ik zo weer doen.
Probeer je niet gek te laten maken door de horror verhalen over bevallingen. Tuurlijk doet het pijn maar vertrouw in je lichaam en in jezelf ook jij kan dit. Wij zijn powervrouwen en kunnen dit aan. Succes met de laatste lootjes
3 jaar geleden
Ik heb mijn bevalling niet als een hel meegemaakt.
Er is wel een momentje geweest dat ik dacht oh help hoe ga ik dit doen.
Maar ik heb de meeste weeen rustig aan in bad opgevangen en bij de persweeen werd ik goed begeleid door de verloskundige.
Een van de eerste dingen die ik zei na de bevalling (en het genieten van mijn kleine meid) is dat tegenover de hele zwangerschap de bevalling heel relaxed was haha.
Belangrijk is dat je het op jou manier mag doen met steunende mensen om je heen.
Op internet staan vaker de slechte verhalen en minder de goede want dat is minder "spannend" om te lezen.
3 jaar geleden
Ik heb geen horror bevalling gehad, ik was vooraf wel bang omdat het nooit zou gaan als dat je vooraf denkt. Ik heb eigenlijk alle weeën thuis in bed opgevangen samen met mijn partner, tuurlijk deden ze pijn maar de steun maakte het dragelijker. Ik wou graag in het ziekenhuis bevallen en dit is ook gelukt, op het nippertje. Ik voelde thuis dat het bijna zover was en ik wou per direct gaan, de verloskundige ving ons daar op met de gedachte dat het nog wel even ging duren, ik had namelijk 4 uur geleden nog maar 2cm ontsluiting. Het persen was pijnlijk, maar eerlijk gezegd ook wel 'te doen'. Ik was vooral heel moe, ik lag de gehele tijd op mijn zij en ze hebben alles er aan gedaan om mij comfortabel te laten liggen en mij te motiveren. Na 50 minuten in het ziekenhuis was onze kleine meid geboren, geen scheurtjes, geen hechtingen, en toch een baby van 3700 gram. Ik ben zo trots op wat mijn lichaam heeft gepresteerd en zou zo nog wel eens willen bevallen.
3 jaar geleden
Ik heb 2 droombevallingen gehad inmiddels, wat een toplijf heb ik zeg!
Ik ben twee keer thuis bevallen. De eerste dochter met 40+2 met 4120 gram, de tweede dochter met 40+5 met 3420 gram. Beide keren zonder hechtingen en andere complicaties. De weeën vond ik persoonlijk kwa pijn ontzettend meevallen. Ik had bij de eerste alleen rugweeën, bij de tweede een mix van rug en buik. Ik kon de weeën heel gemakkelijk opvangen, de verloskundige zei bij de tweede bevalling zelfs dat ze de weeën bijna niet aan mij kon zien, alleen aan het samentrekken van mijn buik.
Ik vind dat bevallen echt iets mentaals is. Natuurlijk moet er lichamelijk heel wat gebeuren, maar daar zorgen de hormonen wel voor, dat gaat allemaal automatisch. Je moet je alleen aan het proces durven toegeven en je hoofd koel houden, door blijven ademen.
Het enige wat ik bewust lichamelijk heb gedaan is poepen op het juiste moment 😅 wanneer je poept weet je zeker dat je de juiste spieren gebruikt 😉
Verder kan ik aanraden om in de laatste ontsluitingsfase (cm 7-10) de klok in de gaten te houden. De weeën zijn dan het heftigst en het kan voelen alsof het eeuwig duurt. Voor mij was het heel fijn om te zien dat ik weer een kwartiertje dichter bij het moederschap was.
3 jaar geleden
Mijn eerste bevalling was voor geen leuke ervaring, en was deze keer dus ook ontzettend bang. Weer een inleiding dus zag het somber in. Het is dus echt 100% anders verlopen dan de eerste keer en heb dus 2 totaal andere bevallingen gehad, waarvan de 2de dus eigenlijk niet beter had kunnen gaan. Ik snap je zorgen en je weet het natuurlijk nooit van te voren hoe het gaat lopen, maar probeer je echt niet te druk te maken van te voren want spanning voor je bevalling bevorderd ook niet! Je kan het, je bent hiervoor gemaakt en dat moet je zeker niet vergeten ☺️
3 jaar geleden
Ik heb een ontzettend goede bevalling gehad. Totaal 6,5u en geen complicaties; ben in het ziekenhuis bevallen omdat ik dat graag wou en kon na 3 uur al naar huis. Begrijp me niet verkeerd, het doet zeker pijn, maar door te ademen is het zo goed op te vangen. Ik heb iedere wee volledig gefocust op mijn ademhaling; goed in en lang diep blazend uit. Het gaat juist om het uitademen waar je je focus op legt en dan de pijn wat minder voelt.
Ik heb ook een weeënstorm gehad en ook die was echt prima op te vangen (terwijl ik daar erg bang voor was).
Wat ik heb gemerkt is dat zolang ik focus hield op mijzelf ik echt heel kalm erdoorheen ging. Ik zat in een bubbel. Vooraf had ik ook afgesproken met mijn man dat hij geen één keer mocht vragen “gaat het?!” omdat ik dan uit mijn focus kwam. Dat ging echt goed.
Ik heb zelf zwangerschapsyoga gedaan en veel geoefend met die ademhaling. Ik zou dat zeker nog aanraden evt via YouTube filmpjes.

3 jaar geleden
Reactie op Kimberley2802
Fijn om al deze ervaringen ook te lezen! Geeft me gelijk een oppepper 😃
Laat je vooral over aan het proces! Het is vooral mentaal en dus volledig in je ademhaling focussen. En als je voelt dat je je zorgen gaat maken of even overgenomen wordt door angst/spanning: spreek dat hardop uit! Zeg “ik voel nu dit en dit” en dan voor jezelf accepteren dat dat oké is. Eigenlijk dat alles oké is. Volg wat je nodig hebt en zeg dat ook. Zo kon ik uiteindelijk even echt niet meer met het persen en heb ik gevraagd om een pauze omdat ik teveel spanning voelde voor het persen. Ik vond het doodeng idee dat ik dan ineens een kind zou hebben. De verpleegkundige zei toen letterlijk dat ik even mocht doen wat zelf goed voelde. Ik ging op mijn zij liggen en de verpleging liet me even gaan (schreeuwen en mee in de flow van de persdrang) en vervolgens was binnen 10 minuten mijn kind geboren.
Later vertelde mijn man dat ik een paar keer geschreeuwd had en ik kon er vooral om lachen, kan me er namelijk niets van herinneren. Blij dat ik niet in m’n hoofd vol gedachtes zat (dan zou ik me denk ik gaan schamen haha)














