Gemixt kindje

Geen ervaring mee.. maar het zegt meer over de mensen die ernaar vragen. Het lef.. ik zou het proberen naast je neer te leggen. Of ze nou donker is of niet, ze is en blijft je dochter.

Oh meid, ik heb er geen ervaring mee maar ik kan me ECHT voorstellen dat het pijnlijk is. Die haren gaan misschien niet krullen maar dat zegt niet dat dr huidje niet bruiner wordt en dr ogen niet donkerder. Een kind, zeker zo jong, veranderd wekelijks van uiterlijk. Misschien heb je er nu niets aan, maar op je ouders lijken is meer dan alleen je uiterlijk. Mijn dochtertje lijkt bijvoorbeeld uiterlijk op t moment enorm op mij, maar qua karakter is ze nu al een kopie van mn man.

Mijn moeder heeft een heel Joods uiterlijk, donkere haren en donkere ogen. Ik had als baby blond haar en blauwe ogen. Liep mijn moeder dan trots te wandelen met mij, zeiden mensen tegen haar “Leuk! Je bent aan het oppassen!” Dus zij zou het wel herkennen. Ik zelf zou zeggen “nee heeft ze niet, maar IK vind haar prachtig”

Hier ken ik een gezin, oudste dochter is net als de vader getint, middelste is helemaal blank net als moeder, jongste zoon is weer sprekend vader. Dus hoeft niks te zeggen qua mix

Lieve moeder, wat ontzettend rot dat mensen zulke (racistische) dingen tegen je zeggen. Bah! Hugs! Mijn man is Indonesisch en ons kindje is ontzettend wit en blond/rossig, blauwe ogen. Dit terwijl mijn man donker getint is, donkere ogen, zwart, Aziatisch haar etc. Ik krijg vaak de vraag te horen of mijn kind wel van hem is. Het is niet te vergelijken met wat jij meemaakt maar soms wel heel vervelend.

Wat ontzettend rot dat mensen zo reageren! Bah! Mensen hebben soms echt geen empatisch vermogen. Maar met gemixte kindjes kan het écht alle kanten op gaan qua uiterlijk. Mijn man is Indonesisch, en mijn zoontje lijkt ontzettend op hem. Ik krijg vaak ‘complimenten’ over zijn tintje, terwijl dit eigenlijk geen compliment is. Ik krijg ook altijd te horen: ‘die lijkt wel op z’n vader hè!’ En dat raakt mij ook. Lieve mama, je gevoel mag er echt zijn, maar trek je niks van die mensen aan. Het is jouw kindje, en toevallig heeft zij de sterke genen van haar papa.

Off topic, maar wilde dit even delen omdat het me toch dwars zit. Mijn man heeft al 2 zoontjes met zijn ex. Zijn ex is Surinaams, dus die 2 kinderen zijn best donker. Noah is half Nederlands en half Indonesisch, en die krijgt positieve reacties op zijn huidskleur. Dat is echt heel erg pijnlijk…

Mijn zoontje is 2 druppels water mijn man. Letterlijk een kopie! Als je de babyfotos ziet, zie je alleen verschil doordat de ene een wazige foto is, dus oud, en de ander een scherpe foto. Ik heb nog van niemand iets gehoord over dat mijn zoontje op mij lijkt. Ik zie er zelf ook niks in. Vind dat wel erg jammer soms, maar heeft ook wel wat, want m’n man is superknap (al zeg ik t zelf). Maar toch frustrerend als mensen dan vragen of je aan het oppassen bent. Mn zoontje is een beetje getint met donker haar en zo ongeveer zwarte ogen. Ik ben zelf blond met groenblauwe ogen.

Hoi hoi, ik ben half Afrikaans en half Nederlands Mijn eerste zoon is wit met fel blauwe ogen Ben de eerste jaren aangesproken door wild vreemde, wel 50 keer Goh, van wie is dat kindje? Want u aupair? Wow hij is gewoon wit. Hoe zit dit precies Noem maar op. Ook een dag was ik we zo klaar mee De brutaliteit Heb toen gevraagd waar ze precies bang voor zijn? Waarom vragen jullie dit. Bang dat ik een wit kindje heb ontvoerd? Vragen jullie dit ook aan witte ouders met een zwart kindje? Nee he Want dan denken jullie oh zit wel goed. Die is vast geadopteerd. Brutaal raar en asociaal is het. Snap er werkelijk niets van Misplaatste nieuwsgierig Merk dat ik weer opnieuw boos word hahaha Mijn zoon is inmiddels 12 Kortom ik begrijp je emotie Hoe ouder je kindje wordt Hoe meer hii ook trekken van jou gaat krijgen. Echt waar En in de tussentijd niet meer ingaan op die idioten Xxx

Snap t helemaal! Hier hebben al een aantal mensen gepresteerd om te zeggen: het lijkt wel een buitenlandertje. (Als ze ons niet kenden en mijn man niet zagen, die is namelijk Taiwanees) Moet je die verbaasde hoofden zien als ik zeg: ja, is ze deels ook 🙈😂

Vind dat ‘buitenlandertje’ zo’n rare denigrerende manier van aanduiden, alleen omdat ze pikzwart haar heeft (ze is nog blanker dan ik namelijk en ik ben zo ongeveer wit 😂)

Eerst was ze trouwens exact een kopie van m’n man, ondertussen begint ze meer op me te lijken. Maar in principe is t mij om t even op wie ze lijkt, ze is me even dierbaar. Ben vooral die opmerkingen zat. Waarom denken mensen dat het geoorloofd is om allerlei dingen te zeggen over uiterlijk/huidskleur etc?

Ik kan me heeeel goed jouw frustratie en gedachten begrijpen. Het is vooral heel raar dat mensen dit zeggen, maar snap goed dat dit iets met je doet. Ik heb zelf een kindje gekregen die 0,0 op mij lijkt, rood haar heeft en lijkt op haar vader. Hij heeft geen rood haar maar zijn moeder wel. Nu zie ik geen gelijkenissen met haar uiterlijk, maar wel soms in haar enthousiasme en lachjes. Maar indd veel mensen moeten toch even zeggen dat ze helemaal niet op mij lijkt en alles heeft van mijn man.. Ook dit doet wat met mij Uiteindelijk gaat het erom wat de connectie is met onze kindjes en kunnen ze ook heel erg op ons gaan lijken in het karakter 🤍🙏

Ik snap heel goed hoe shit dit kan zijn. Wij hebben ook een gemixt kind dat qua huidskleur wat dichter bij mij zit. Ik roep dus heel erg vaak hoeveel ik hem op mijn vriend vind lijken, want het is voor hem echt niet zo leuk anders. En dan heb ik het nog niet eens over opmerkingen van andere mensen. Heb er helaas geen tip of oplossing voor... weet dat je niet de enige bent en dat je gevoel er mag zijn. ⚘

Waar halen ze het lef vandaan .. echt

Ik snap je helemaal! Ik ben zelf egyptisch en mijn man half Egyptisch en half Nederlands. Ik en mn man zijn beide getint met donker haar en donkere ogen. Ons zoontje is blank met donkerblonde haren en groene ogen. Blijkbaar heeft mijn man zijn Nederlandse kant hele sterke genen. Maar daar krijgen wij ook altijd vragen over (zo irritant!). Je bent niet de enige <3

Dat is helemaal niet leuk en ook kwetsend. Mensen hebben echter altijd wat te zeggen. Onze zoon heeft blonde krullen en blauwe ogen. Wij hebben allebei donker (tegen zwart aan) haar en bruine ogen. Onze zoon lijkt qua gezicht wel op mij. Ook heb ik krullen. Hij lijkt alleen echt niet op mijn man en daar worden door mensen toch opmerkingen of grappen over gemaakt. Bijvoorbeeld: dat we een donor hebben gebruikt, dat mijn man aan het oppassen is of dat ik vreemd zou zijn gegaan. Helemaal niet leuk natuurlijk, maar de opmerkingen komen wel van mensen, die niet dichtbij ons staan en die ik zelf ook niet per se hoog heb zitten. Ik trek me er dan ook niets van aan, maar spreek ze er wel op aan. Vaak zijn mensen zich niet bewust van de impact van hun woorden en realiseren ze zich ook niet dat zij niet de enigen zijn, die bepaalde opmerkingen maken. Ook is je kind nog zodanig jong dat zij nog veel zal en kan veranderen, waardoor zij meer op jou kan gaan lijken en wie weet wordt zij qua karakter, doen en laten wel meer zoals jij. Dat geschreven te hebben is het natuurlijk helemaal niet leuk datje van anderen opmerkingen krijgt over haar uiterlijk en ook belachelijk dat deze opmerkingen worden gemaakt.

Oh hier trouwens ook sprekend een kopie van papa (blond haar blauwe ogen) en ik ben zelf wel Nederlands met donker haar en blauwe ogen. Krijg vaak ook "oh je ziet er niks van jou in. Is sprekend papa."

Mijn zoontje is half Nederlands, half Antilliaans. Hij is wit met rode haren, alleen aan zijn neus kan je zien dat hij een mix is. Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik tot nu toe alleen maar complimenten over zijn haren heb gehad (ze zijn koperrood, moeilijk uit te leggen, maar een heel raar kleur rood), maar ik ben wel voorbereid. Want ik weet dat ik die opmerkingen ga krijgen en dan gaan mijn antwoorden niet mals zijn.

Ik snap je gevoel helemaal! Zo bijzonder hoe mensen opmerkingen kunnen maken. Ik ben zelf half Indisch en man Nederlands. Onze oudste dochter is een kopie van mij; lange bruine haren, bruine ogen en een licht getint huidje. Onze jongste van nu 5 maanden heeft een bleek huidje, licht haar dat in het zonlicht zelfs rossig lijkt en blauwe ogen. Iemand heeft zelfs de opmerking gemaakt; hij is echt niet uit jou gekomen. Ik wist niet wat ik moest zeggen. Vond het ook echt niet leuk. Of; je zou niet zeggen dat dat broer en zus zijn. Ik probeer het naast me neer te leggen maar zoals ts ook zegt het raakt je toch