Baby met "karakter"

Hee lieve mama. Ik herken jouw verhaal van ons dochtertje. Ze is nu ook 3 maanden oud maar inmiddels wel een heel ander kind. De eerste 10 weken was ze ook een heel ontevreden baby. Veel huilen, weinig slapen en niet neer te leggen. Ook de kinderwagen vond ze niets. Mensen zeiden ook van oh die wil sneller dan haar ontwikkeling of oeh dat wordt een pittig kindje. Nu had ze ook last van verborgen reflux waardoor ze veel moest huilen maar blijkbaar ook veel spanning op haar hoofdje. Hiervoor heeft ze nu 5 behandelingen gehad bij de ostheopaat. Na de 4e behandeling ging het eindelijk beter en na de 5e behandeling is ons krijsend kind een vrolijk meisje die nu ook wel eens per ongeluk in de slaap valt in de box of kinderwagen. De spanning is nog niet helemaal weg maar na de volgende behandeling verwacht de ostheopaat dit wel. Misschien ben je met je kindje al daar geweest maar anders kan ik het echt aanraden. Wat ik wil zeggen is: een kindje huilt/krijst niet zonder reden. Laat je ook niet wijs maken dat je een huilbaby hebt 😘. Hopelijk wordt het snel beter. En zoek hulp als het je teveel wordt. Jij bent ook belangrijk 😉

We zijn niet bij osteopaat geweest, wel bij chiropractor. Al 4 keer ofzo. Plus de kleine zit aan de pepti omdat hij aan de gewone flesvoeding helemaal ontroostbaar was. Bij 10 weken nog opgenomen geweest in het ziekenhuis... voor mijn gevoel hebben we alles al geprobeerd...

Ik herken het deels, mijn baby is ook drie maanden oud maar erg sterk in zijn emoties. Zowel heel hard en vaak lachen als je met hem speelt/praat. Maar ook héél hard krijsen als er iets is. Iedere keer als hij moe wordt (na 1 -1,5 uur) schreeuwt hij alles bij elkaar voor hij uiteindelijk in slaap valt. Hij valt ook echt niet zelfstandig in slaap overdag, dan moet je met veel geduld (en door het krijsen heen) hem in slaap sussen. Heb geprobeerd om het moe worden voor te zijn, hem al gaan wiegen/neerleggen voor hij moe-signalen afgeeft maar ook dan krijst hij alles bij elkaar omdat hij overdag niet alleen wil liggen. In de avond gaat hij wel zelfstandig slapen (kan hem semi wakker wegleggen) en in de ochtend wordt hij ook rustig wakker (als hij geen honger heeft tenminste). Maar hij is snel onder/overprikkeld of moe en dan is het dus echt paniek. Dat vind ik ook lastig met de deur uit gaan. De kinderwagen doet ook niets, hij zou zo een uur door krijsen tijdens het wandelen. De draagzak is eigenlijk het enige op dit moment wat hem goed rustig houdt en waarin hij zonder overstuur te raken in slaap valt. Osteopaat heeft hem helemaal nagekeken en hij is helemaal oké. Hij is gewoon erg expressief in het communiceren van zijn emoties. 😅 Ben blij dat hij dus ook wel echt vrolijk is met spelen waardoor ik het krijsen beter kan hebben. Maar vind het wel lastig om hem mee te nemen naar bezoek omdat hij dan zo intens hard huilt zodra hij moe wordt.

Dag lieve mama, voor ons een heel herkenbaar verhaal. Onze kleine man is vandaag 4 maanden geworden en wij worstelen hier ook al een paar maanden mee. Twee weken geleden ben ik op mn strepen gaan staan bij de huisarts en het consultatiebureau en beiden zijn met dezelfde conclusie gekomen: door zijn vroeggeboorte (36+0) heeft hij erg veel moeite met het verwerken van prikkels. Zijn lichamelijke ontwikkelingen en mentale sprongetjes lopen niet synchroon met elkaar en daardoor ervaart hij erg veel onrust en uit hij dit erg heftig. Ze gaven aan dat dit erg vaak voorkomt bij prematuren en dat het beter wordt als ze 5 maanden oud zijn omdat ze dan nieuwe manieren vinden om zichzelf te uiten dan enkel huilen / krijsen. Voor ons is het dus nog even doorbijten. Ik weet niet of jouw kleintje ook te vroeg geboren is, maar wellicht dat je hier wat aan hebt.

Een aantal tips die wij nog kregen om prikkels te reduceren waren: - box leeg van speeltjes, knuffels en boekjes en biedt steeds maar 1 speeltje aan. Anders is het te overweldigend - als we plannen maken, dan in de ochtend zodat hij in de middag bij kan komen van de prikkels - maak het bezoek niet langer dan een uur en laat anderen (op opa's en oma's na) hem niet vast houden Dit zijn tips die we kregen ter aanvulling op wat we al deden in onze routine (donkere kamer, white noise etc)

Hij is niet te vroeg geboren. Wel een lastige bevallig gehad. Donkere kamer doen wij ook. White noise nog niet..

Ik noemde onze zoon altijd de klager. Onze dochter was altijd heel makkelijk... dus in vergelijking met haar was hij alleen maar aan t klagen. Met 10 weken zijn we naar de osteopaat geweest. En sindsdien is hij een vrolijke baby. Ws tijdens de bevalling een trauma opgelopen (zat vast, aan z'n schouder eruit geholpen, even geen zuurstof). Hij huilt veeel minder, klaagt af en toe maar dan is er ook echt wat

Ohja en ik kon m nooit wegleggen... nu kan dat wel.

Heel herkenbaar! Onze zoon van bijna 15 weken heeft hetzelfde. Kan ook al gaan huilen vanaf dat hij wakker is. En dan echt krijsen.. wilt sinds deze week ook niet meer aan de borst, dan is hij al zo overstuur.. Heb het idee dat er dan zo weinig speel momenten overblijven omdat hij vrij snel moe wordt en dus bijna niet zelfstandig in slaap kan vallen waardoor het in slaap vallen lang kan duren. Durf ook steeds minder de deur uit. Of maar heeel kort. Dinsdag naar de osteopaat. Ben benieuwd wat die zegt.

Dit hebben wij met onze baby (3mnd) ook. Ik opende dit topic omdat ik ook onzeker word van alle brave lieve babies om me heen die zonder problemen met mama mee een kopje koffie gaan drinken.. gelukkig lacht hij óók veel en heb ik daarom niet het idee dat er echt iets aan de hand is (sorry KMdV1993, daar vroeg je niet om), maar toch maakt het me onzeker. Omdat ik hier las over prikkels ben in dat eens nagegaan, maar het is zó random wanneer hij in zijn huil emotie schiet..

Dat slapen hebben we ook heel erg. S avonds en 's nachts valt hij bij de fles in slaap. Overdag valt hij bij het eerste slaapje nog een beetje rustig in slaap, maar de rest van de dag is het hommeles... kan idd alles prpberen van vroeger naar bed tot eerder wiegen maar helpt niks... Onder of overprikkeld vind ik zo lastig te beoordelen... vandaag even 5 min naar de winkel geweest, ijsje gegeten en bezoek gehad van ouder stel die dus niet zo druk zijn verder. Verder tussen de slaapjes door beetje spelen op kleed of in de wipstoel. Heb nou niet het idee dat dat teveel zou moeten zijn...? Onze man is vooral lichamelijk heel sterk. Nog niet heel veel kletsen en geluid bij lachen.

Ja dit klinkt heel herkenbaar. Krijgt bij ons fv Kom ook amper toe aan dingen zoals badje enz...

Ben blij dat ik niet de enige ben. Inderdaad word ik ook zo onzeker als ik zie hoe iedereen met de kleine op pad gaan, op terrasje zitten, en al helemaal van mensen met meer dan 1 kind die dan ook nog mee gaat naar school ophalen en zwemles en wat al niet meer. Ik snap echt niet hoe.. echt het gevoel dat wij dan iets verkeerd doen of interpreteren...

Nou wat verdrietig zeg voor jullie. Is voor niemand leuk. Gevoelsmatig denk ik dan moet er toch iets zijn met je baby? Een baby zijn communicatie is huilen dus als alles goed is (slapen honger en luier) dan is er toch iets anders. Ok ik heb mijn eerste baby dus helemaal geen ervaring. Maar gevoelsmatig denk ik er is iets. Zoals iemand hiervoor zegt met de overprikkeling bij prematuren kan ik helemaal in komen. Ik zou ook hulp zoeken en het er niet bij laten van hoort er bij of helaas een huilbaby. Kan ik mij niet voorstellen. Huilen is hun praten en als dat zo lang steeds aanwezig is is er toch iets. Ik hoop voor jullie dat er gauw een oplossing komt 🙏🏻

Hier ook niet. Snap niet hoe mensen hun baby elke dag in bad doen.. 😅 ben al blij als het meer dan 1x in de week lukt. Tussen slapen en voeden door weet ik nooit wat de juiste timing is voor het badje. Hij huilt soms ook in bad. Ik was hem vaak alleen even op het aankleedkussen.

Dat is een term! Mijn zoontje van 4 jaar was ook een baby met karakter en daarna nog peuter en kleuter met karakter. Hij kan goed huilen als hij zijn zin niet krijgt of als hij boos en verdrietig is. Hij is daarnaast ook een gevoelig kind hij heeft een temperamentje. Hij luistert naar niemand.. dus vanaf de geboorte kan je al zijn karakter zien denk ik? Mijn vriendin had het tegenovergestelde zei ze, ze had hele rustige baby’s en daarna begon de moeilijkheid. Maar als ik reflecteer op mijn dagen met mijn kind is het best pittig. Ik weet ook niet wat ik moet doen het is nooit genoeg zoals je het beschrijft.. hij vind iets leuk voor korte duur en daarna heeft hij weer andere behoeftes.. 😮‍💨

Het is alsof ik mijn eigen verhaal lees, inclusief de Pepti, de ziekenhuisopname, nergens heen durven… enz enz. Slapen en in slaap vallen is ook echt een groot probleem. De draagzak was meestal nog mijn redding, maar die wordt ook niet meer altijd geaccepteerd. Vanuit het ziekenhuis zijn we begeleid om een dagschema te hanteren, dat doen we nu 2,5 week. Het lijkt alsof het een beetje rust begint te brengen, maar ik durf het amper te typen… Denk je dat de Pepti voldoende is? Zou een voeding met nog meer verknipt eiwit iets zijn? Daar twijfel ik zelf namelijk nog wel eens over…

Laat je het weten hoe het gegaan is bij osteopaat?

Ja zal ik doen!

Een paar weken geleden hadden we dit ook, en het viel op dat dit vooral was na nachten dat hij doorsliep. Meteen gillen binnen 15 seconden, en hij wilde dan ook geen borst of speen, alleen fles. Toen hebben we hem een tijdje weer wakker gemaakt voor een fles snachts en het was meteen de volgende dag weg. Het leek wel alsof hij door tet overslaan van de Nacht fles 'achterliep' e dus iedere keer dat hij honger had ook hele erge honger had. Vandaag heeft hij ook doorgeslapen maar is hij bij de gastouder (eerste keer) dus zal vanmiddag wel horen hoe het is gegaan!