18 Reacties
2 weken geleden
Hier precies hetzelfde. Op 1 hand te tellen hoe vaak hij een nacht heeft doorgeslapen.
Altijd drama. Begint de nacht in zijn eigen bed, terwijl wij zijn hand moeten vasthouden. Dit kan 15 -60min duren.. en dan wordt hij altijd een keer wakker tussen 22u en 2 uur en dan komt hij tussen ons in liggen en slaapt door. We kunnen dan wel opnieuw ernaast gaan zitten maar dat duurt ontzettend lang en ook wij willen eens kunnen slapen.
Ondertussen ben ik 39+ w zwanger en heb hem nu een maand geleden verhuisd naar onze slaapkamer, ik geef het op. Zijn ledikant staat nu naast ons bed, op babystand (hij klimt er echt niet uit, nooit geprobeerd ook.) En zo kunnen we zelf blijven liggen en zijn hand vasthouden. Dit werkt voor hem het beste en voor ons dus ook.
Wordt wel gezellig straks bij ons op de kamer.. ledikant aan de ene kant, cosleeper aan de andere hahaha
Ik ben benieuwd hoe hij zal reageren op de komst van de baby
2 weken geleden
Reactie op Lindaax
Hier precies hetzelfde. Op 1 hand te tellen hoe vaak hij een nacht heeft do ...
Oh ook erg zwaar zeg, ja soms moet je maar toegeven aan wat helpt.. helaas helpt bij ons tussen in slapen niet althans we deden dat toen die baby was wel eens maar meneer heeft ruimte nodig en slaapt al in een 70x140 bed helaas geen ruimte voor een vloerbed anders had ik wellicht dat nog geprobeerd. Hoop dat het voor jullie straks wel te doen is dan met 2 kinderen op 1 kamer. Nog veel sterkte met de laatste loodjes! ☺️
2 weken geleden
Hee, ik heb geen tips helaas maar wel erkenning. T/M 15 maanden sliep ons zoontje zo bizar slecht, mijn partner en ik sliepen om en om met hem in ons bed en de ander op de logeerkamer. Het duurde zo lang tot hij savonds in slaap viel dat wij dan zelf ook direct er bij bleven liggen en dan werd hij meerdere keren wakker ‘s nachts. Vanaf 15 maanden, na de overgang van 1 dutje, sliep hij van de een op de andere nacht ineens door, alleen op zijn eigen kamer op vakantie.
Maar ook het doorslapen gaat helaas in fases. Hij slaapt nu soms een paar weken goed en nu bijv alweer wekenlang meerdere keren lang wakker ‘s nachts. En het naar bed brengen savonds duurt altijd enorm lang. Wij hebben nu een twijfelaar op zijn kamer gezet waar een van ons met hem in gaat liggen bij het naar bed brengen en als hij ‘s nachts wakker wordt, zodat we zelf in ieder geval in slaap modus kunnen blijven. Het is zwaar. Het boek zachte nachten heeft mij wel geholpen om de ontwikkeling van slaap bij kinderen beter te begrijpen en gaf mij wat rust.
2 weken geleden
Reactie op Jo927
Hee, ik heb geen tips helaas maar wel erkenning. T/M 15 maanden sliep ons z ...
wat fijn dat dit momenteel voor jullie werkt, ik zal het boek eens opzoeken!
2 weken geleden
Wat enorm pittig! Hier herkenning tot 14 maanden. Precies zoals je beschrijft. Ik kon toen (al) echt niet meer. Het brak me op. Natuurlijk hebben wij ook vanalles geprobeerd...meer voeding, minder voeding, warmer aankleden, kouden aankleden. Bedje omdraaien. Ik ging zo ver dat ik zelfs zout en koperen muntjes onder zn bed legde omdat ik dat ergens gelezen had 🙈
Maargoed, het laten huilen en daarmee het gevoel hebben hem aan zn lot over te laten zag ik ook niet zitten. De methode waarbij je om de x aantal minuten terug kwam had geen effect. Ik ben toen met oortjes met muziek in naar zn bedje gaan zitten en heb hem niet aangekeken of iets gezegd. Hij zag dus dat ik er was, maar ik wilde duidelijk maken dat hij nu echt moest gaan slapen. De eerste avond duurde dit 40 minuten (voelde als 3 uur), tweede avond 20 minuten en derde avond 5 minuten. Gelijk vanaf de eerste nacht werd er doorgeslapen en hij werd zelfs enorm vrolijk wakker. Kind had ook een slaaptekort natuurlijk.
Ik zeg niet dat dit 'de' oplossing voor iedereen is, maar hier hielp het en ik had er een totaal ander kind mee terug. Vrolijk en vol energie. En ik ook trouwens 😉.
Tuurlijk hebben we nog wel eens mindere periodes, of dat hij heeeeel vroeg wakker is, maar dit is of sporadisch, of een fase.
Oja... Klinkt misschien zweverig, maar hij slaapt recht boven de tv zegmaar. Ik zet het kasje altijd uit. Als ik het vergeet is het of een terror nacht, of heel vroeg wakker. Toch iets met straling denk 🤷🏼
2 weken geleden
Reactie op Dees60
Oh...en ben je al eens bij een osteopaat geweest? Had bij ons helaas geen e ...
Ja we hebben dit ook geprobeerd, hij is oook helemaal medisch nagekeken toen door de kinderarts die op het einde maar zij. Medisch is er niets met hem je moet hem maar zelf leren in slaap te vallen door even te laten huilen
2 weken geleden
Reactie op Dees60
En zou je die manier die ik in het andere bericht beschreef willen proberen ...
Je bedoelt dat je dan naast hem zit maar niet op hem reageert? Als je dat bedoelt weet ik niet of dat gaat helpen, we hebben wel een stoel naast zijn bedje staan maar hij blijft gewoon in bed staan en proberen je vast te pakken. Nu hebben we ook niet echt de ruimte om de stoel te verplaatsen dus maakt het ook moeilijker. Heb wel besloten om na alle feestdagen toch de 4 min regel toe te passen weer.
2 weken geleden
Geen tips maar wel dezelfde ervaring dus helpt misschien wel voor herkenning. Ons zoontje van nu bijna 22 maanden heeft nog nooit een nacht doorgeslapen. Onze eerste was ook hetzelfde dus het voelt nu minder als een probleem, ik denk dat het er vaak gewoon bij hoort, kindjes worden nou eenmal wakker in de nacht (wij ook natuurlijk) en op die leeftijd hebben ze ons soms nog nodig om weer in slaap te vallen. We hebben een ledikant naast ons bed staan met 1 zij eruit als een soort co-sleeper maar meestal ligt hij tegen mij aan dus zijn bedje is leeg maar hij kan zo ten minste niet uit bed vallen. Hij slaapt eerst in zijn kamer (valt wel in onze armen in slaap) en als hij de eerste keer wakker wordt rond 22/23 uur komt hij bij ons. Daarna is hij nog weer 1-2 keer wakker maar valt meestal snel weer in slaap aan de borst. Voor mij helpt acceptatie dat dit gewoon zo is en het uitzicht dat het ook zonder slaaptraining ofzo vanzelf beter wordt (hebben we bij onze oudste gezien) om er mee om te gaan.. Het komt echt ook vanzelf goed ❤️ en dit is best normaal slaapgedrag op deze leeftijd, alleen past dit helaas niet goed in ons westerse beeld van hoe het zou moeten zijn.. Liefde van een moeder (social media, podcast, cursus) heeft mij wel erg geholpen om hier beter mee om te gaan!
2 weken geleden
Reactie op juon
Geen tips maar wel dezelfde ervaring dus helpt misschien wel voor herkennin ...
Hi, dankjewel voor je reactie! Fijn dat dit werkt zo voor jullie, ik vind ook niet erg dat die wakker wordt in de nacht het is alleen meer tot frustratie van ons aan toe om hem soms weer in slaap te kunnen krijgen en weg te leggen waar we nu soms moeite mee hebben. Ik heb zelf ook al de cursus van liefde van een moeder gevolgd, maar dat was voor mij niet voldoende helaas!
vorige week
Wij zitten helaas in exact dezelfde situatie met ons zoontje… Hij is nu 1 jaar en wordt ook meerdere keren per nacht wakker. In slaap leggen gaat vaak alleen als ik hem wieg, anders raakt hij meteen overstuur. We hebben ook al van alles geprobeerd zoals white noise, een slaapzak, ritme aanhouden, maar tot nu toe weinig resultaat. Het is zo herkenbaar wat je schrijft en ook dat gevoel van “ik weet niet meer wat we kunnen doen”.
Je bent dus echt niet alleen ❤️ Hopelijk krijgen we allebei snel wat meer nachtrust. Als jij nog iets vindt dat helpt, hoor ik het ook graag!
vorige week
Je zou een kijkje kunnen nemen op de insta pagina/website van Droomritme praktijk. Waardevolle en fijne informatie 🫶🏻🫶🏻
Heel veel kracht en liefde in deze pittige periode
vorige week
Wat voor ons echt het verschil maakte, was keihard consequent blijven. Totdat je er soms echt gek van wordt. Niet steeds het ritme veranderen, niet elke week een andere methode proberen, maar vasthouden. En eerlijk: dat is ook het moeilijkste van het ouderschap denk ik.
Juist als ze ziek zijn is het verleidelijk om alles los te laten. Ons meisje lag ook echt bij ons in bed als ze koorts had of zich niet lekker voelde. Maar we probeerden toch een nuance te houden: eerst troosten, even bij ons liggen zodat ze kon reguleren, maar uiteindelijk weer terug naar haar eigen bedje. Dat vaste ritme bleek juist het houvast. Als je dat bij elke tegenslag loslaat, moeten ze elke keer opnieuw leren slapen.
Over slaapcoaches: er is echt niks mis mee. Ze kunnen ontzettend helpend zijn, zeker als je al maanden op je tandvlees loopt. Maar veel slaapcoaches werken met vaste stappen, vaste tijden en duidelijke protocollen. Dat geeft structuur, en voor veel kinderen werkt dat perfect. Maar ik merk (ik heb een pedagogische achtergrond) dat dit niet bij ieder kind past. En daar zit voor mij de kracht in de antroposofische aanpak. Niet omdat het een wondermiddel is, maar omdat het kijkt naar het kindje als individu. Niet alleen naar het slaapgedrag, maar naar het totaalplaatje: hoe zit hij in zijn lijfje, hoe verwerkt hij prikkels, hoe is zijn warmtehuishouding, wat is zijn temperament, hoe gaat hij om met spanning, hoe ziet zijn dag eruit. Het is geen symptoombestrijding, maar meer een manier om te begrijpen waarom iets gebeurt.
Holistisch gezien kan een kindje van bijna twee dat nog drie keer per nacht wakker wordt verschillende dingen willen aangeven. Soms heeft het te maken met overprikkeling: kinderen van deze leeftijd maken zóveel mee, leren taal, motoriek, nieuwe emoties, en dat wordt ’s nachts verwerkt. Soms is de warmtehuishouding nog instabiel, bijvoorbeeld koude voetjes of juist te warm liggen, wat voor onrust zorgt. Soms is het een ritmeding: niet eens strakke tijden, maar voorspelbaarheid en herhaling door de dag heen. Soms is het gewoontegedrag, omdat er ooit in de nacht iets gebeurde (flesje krijgen, veel praten), waardoor dat een verwachtingspatroon wordt. En sommige kinderen houden spanning vast in hun lijf, bijvoorbeeld door tanden, sprongen of gewoon door hun temperament.
Wat ons vanuit de antroposofie heel erg heeft geholpen, is kijken naar warmte, rust en ritme. Warmte geeft veiligheid; een wol- of zijden slaapzak zorgde bij ons meisje voor veel meer ontspanning. Ook hielp een warm badje voor het slapengaan, of een lavendel- kamillebadje op dagen dat ze overprikkeld was. We letten ook op een rustige, eenvoudige slaapkamer zonder veel prikkels of drukke kleuren. Uiteraard veel naar buiten deed ook goed. En het avondritueel deden we heel omhullend: gedimd licht, zachte stem, dezelfde volgorde. Altijd(!!) hetzelfde.
Wat voor mij ook een eye-opener was: het verschil tussen ontladingshuilen en hysterisch huilen. In de antroposofie wordt dat echt onderscheiden. Een ritmisch, mantra-achtig huilgeluid is vaak ontlading. Dat mag, dat hoort bij spanning die eruit moet. Maar hysterisch huilen is paniek. Dan mag je natuurlijk meteen ingrijpen. Wij oefenden daarom met vijf tot tien minuten luisteren en kijken: is dit ontlading, of is dit echte nood? Je hoort als ouder zo goed het verschil. Door die ruimte te geven, leerde ons meisje zichzelf ook beter reguleren, terwijl ze wel voelde dat we er waren. In nood lieten we haar nooit alleen.
En uiteindelijk blijft één ding echt het belangrijkste: wat je ook kiest, geef het minimaal een week. De zwaarste dagen zijn dag twee en drie. Dat is precies waar de meeste ouders breken (wij ook), en dan komt er nooit een doorbraak. Het is zwaar, je wordt er soms echt gek van, maar dat betekent niet dat je het verkeerd doet. Het betekent dat je bezig bent met iets wat tijd en herhaling nodig heeft.
Je doet het echt zo goed. Je kindje kan dit leren, met jullie liefde, nabijheid en een stevig ritme als basis. Als je het fijn vindt, denk ik graag mee met een concreet avond- en nachtritme dat bij jullie kindje past. Liefs!!!
vorige week
PS. Wat ik ook nog wil delen, is dat wij als ouder snel geneigd zijn om te zeggen: “het hoort erbij”. Mijn dochter heeft bijvoorbeeld eczeem. En echt, ik ken zoveel kindjes van haar leeftijd met eczeem of andere huidklachten. Alle moeders in mijn omgeving zeiden hetzelfde: het hoort erbij, ze groeien er wel overheen. En natuurlijk: kwaaltjes, tandjes, ziek worden, dat hoort er allemaal bij. Maar zo extreem slecht slapen, dat hoort er níet per se bij. En dat kan heel pijnlijk voelen om te horen, alsof jij iets niet goed doet of je kindje iets niet goed doet. Maar dat is het absoluut niet. Het betekent alleen dat iets aandacht vraagt. En als we te snel zeggen “het hoort erbij”, dan leggen we ons neer bij iets dat misschien juist om onderzoek, nuance of liefdevolle nieuwsgierigheid vraagt. Niet vanuit falen, maar vanuit: wat vertelt dit ons eigenlijk? Wat heeft mijn kind nodig?
Bij mijn dochter heb ik dat heel duidelijk gemerkt met haar eczeem. Van het consultatiebureau tot de huisarts en zelfs de dermatoloog: iedereen zei dat het erbij hoorde, dat ze eroverheen zou groeien, dat ze gewoon een gevoelige huid had. En ik heb me daar lang bij neergelegd. Nu pas, na 22 maanden, gaan we naar een homeopaat en daar kwamen dingen naar voren die ik nooit had kunnen bedenken. Bijvoorbeeld dat ze bepaalde voeding minder goed verdraagt. Sinds we daarmee werken, is haar eczeem bijna weg. En dan denk ik: hoe zonde was het geweest als ik me had vastgehouden aan “het hoort erbij”.
Over slapen trouwens: veel ouders voelen druk omdat sommige baby’s doorslapen. Maar dat zegt niks over wat jouw kindje moet doen. Baby’s in het eerste levensjaar hebben nog geen volledig rijp slaap-waaksysteem. Ze kunnen wél wennen aan voorspelbaarheid, aan rust en aan een ritme. Dat helpt echt voor veiligheid en ontspanning. Maar echte slaaptraining in de zin van “aanleren zoals je een peuter iets aanleert” past vaak nog niet bij hoe hun hersenen werken. Het brein is in dat eerste jaar vooral bezig met basisbehoeften en hechting. Dat betekent niet dat je niks kunt doen ritme en herhaling helpen wel, maar het is gewoon een andere fase van ontwikkeling dan bij oudere kindjes.
Soms slapen kinderen vroeg door, soms later, en er zijn allerlei redenen waarom dat zo kan zijn. Het zegt niets over jou als ouder. En het zegt ook niet automatisch iets over de gezondheid van het kindje. Het betekent alleen dat ieder kind zijn eigen ontwikkelingstempo heeft, maar dat we het dus niet hoeven weg te schuiven onder "het hoort er vast bij" 🩷
En dat is eigenlijk de kern van wat ik wil zeggen met dit hele verhaal: leg je niet neer bij “het hoort erbij”, maar kijk liefdevol naar wat jouw kindje vertelt. Niet vanuit angst of schuld, maar vanuit nieuwsgierigheid en vertrouwen🩷🩷🩷
vorige week
Reactie op Cleo81
Wat voor ons echt het verschil maakte, was keihard consequent blijven. Totd ...
Mooi bericht! Dankjewel voor je mooie woorden! Consequent blijven is idd vaak de uitdaging en waar het bij ons dus ook vaak mis gaat, omdat hij dus idd dan wel weer verkouden werd of ziek. Hij is ook gevoelig voor prikkels, waar we toen ook al tijd voor bij ergotherapeut liepen.
Goed dat je het zegt over dat huilen, wij gaan soms ook iets te snel erop af ipv hem even 5 min te laten (als het niet hysterisch huilen is) wel blijf ik het enorm lastig vinden waarom hij dan wakker wordt (te warm, koud, honger?)
Het is lastig om te helpen als je het niet weet dus troost bieden is dan vaak het enige wat je kan, maar dat is niet altijd voldoende en dat maakt het zo frustrerend voor ons maar ook voor hem.
En ik vind het ook wel normaal dat die wel eens wakker wordt, alleen meer dat die ons nu echt nodig heeft om weer in slaap te komen, terwijl dit aantal maanden geleden wel goed ging dmv slaaptrainen. Maar ook dat heeft echt lang geduurd. Ik heb wel besloten toch na de feestdagen te beginnen met het oppakken van de 4 min- regel. Hopelijk heeft dat weer even effect, het zou pittig worden dat wel.
vorige week
Heee mama's, hier een meisje van 21 maanden die nog nooit een nacht heeft doorgeslapen en altijd nog een flesje melk wil in de nachten. Die zijn we aan het afbouwen door er minder in te doen en met water te mengen. Daarbij sinds aantal maanden niet meer zelfstandig in slaap komen en na een nachtelijke ontwaking niet zonder ons willen slapen.
Hebben er voor nu vrede mee (sinds twee weken weer ouders geworden van ons tweede, dus sowieso slapeloze nachten). Ze slaapt met papa in haar grote bed als ze snachts wakker wordt en mama en de baby slapen in het bed van papa en mama. Sochtends komt ze dan even melk drinken (geef nog borstvoeding). Afgesproken dat de nacht is om te slapen en als er wat is papa voor haar zorgt.
vorige week
Onze dochter nu ook 22 maand, zelfde verhaal. Wij hebben nu sinds 2 nachten de stand van haar bedje veranderd en (toeval of niet) ze heeft 2 nachten ‘doorgeslapen’. We zijn niet naar haar toe geweest! We hebben gelukkig het melk flesje al een maand of 2 a 3 kunnen afbouwen dat ze alleen nog water krijgt. En dat ze ook eerst even speelt voor we naar haar toe gaan, maar als ze wakker is, is ze ook standaard 3 uur wakker, zogoed als altijd tussen 00.00/03.00-03.00-03.30 en dan 5.30/6.00 weer wakker 🥲😅 nu heeft ze 2x geslapen tot 6.30!














