Ervaring met claimgedrag/bemoeizucht familie?

Niet genoeg inlevingsvermogen of heb je dit nooit echt op een rustige, duidelijke manier met haar besproken? Zo niet, dan zou ik er voor kiezen een gesprek met haar aan te gaan en dit eerlijk aan te kaarten. Ik lees niet terug in jouw verhaal dat je het er met haar over hebt gehad.

Grenzen stellen! Als jullie als ouders geen tantedag geven dan heeft ze dat daarmee te doen. Ongenoegen uiten is wellicht lastig bij een dergelijke persoonlijkheid, maar mensen hun plaats laten kennen is des te belangrijker. Ik heb een moeder die zo doet. Het lijkt soms alsof zij opnieuw zwanger is. Ze wil daadwerkelijk alles weten tot in de puntjes. Ze had m'n zusje beloofd dat die de gender Reveal en de baby shower mocht regelen. Wat ik toch echt zelf ga doen of zelf iemand uitzoeken daarvoor. Wees vooral heeeeeeeel duidelijk en kader met je partner alles af. Zorg dat jullie twee als ouders nu al op een lijn liggen naar haar. Anders is je baby straks ook weerloos tegen haar

Met zon schoonzus was ik heel makkelijk geweest, heel duidelijk zijn hoe je er in staat, is jullie kind en jullie bepalen, en daar heeft de rest zich maar op aan te passen. Ik had der gelijk de mond gesnoerd als mijn schoonzus was. Haar letterlijk het spiegeltje voorhouden en op de plek zetten.

Het is eerder nooit nodig geweest om het te bespreken omdat het nooit om iets ging dat op mij of ons betrekking had, nu met de zwangerschap komt dit voor het eerst voor en dat was dit weekend, dus ik denk dat ik het wel aan ga kaarten zodra we haar weer zien :)

Ik vind het mooi dat je schrijft “ze bedoelt het goed”. Dat is voor jezelf een waardevol besef omdat het je helpt met wat inlevingsvermogen. En tegelijkertijd maakt het eigenlijk niet heel veel uit hoe iemand iets bedoelt wanneer het gaat over gedrag dat over jouw grenzen heen gaat. Jouw grens is de grens!! En sommige mensen voelen dat heel goed aan of zijn wat voorzichtiger in hun aanpak. Anderen gaan er (met of zonder slechte bedoelingen) keihard overheen. En dan komt voor jou een heel lastig moment; namelijk het moment dat je je grens uit moet gaan spreken. Dit kan heel spannend zijn maar gaat je ook echt veel opleveren! Ik herken het met mijn eigen zus. Heel lang liet ik haar overal mee wegkomen “want ze bedoelt het toch goed.” Tot ik zwanger was en ik er klaar mee was. Als het gaat over mijn leven, mijn keuzes, mijn gezin, dan ben ik in the lead. Ik heb het eerst heel voorzichtig aangegeven maar dat werkte vooral averechts. Ik begon heel erg vanuit de ik-vorm. “Ik hoor je dit en dit zeggen en ik voel me daar dan zo en zo bij en dat vind ik niet fijn.. etc” maar dat lag uiteraard allemaal aan mij. Niemand anders had moeite met haar gedrag en communicatiestijl. Dus toen ben ik er op een later moment harder ingegaan. “Ik accepteer niet dat je zulke dingen doet/zegt, punt. Ik bepaal wat ik doe en wil voor mijzelf en mijn gezin. En daar heb je het mee te doen.” Vanzelfsprekend escaleerde dat eerst ook in eerste instantie maar toen ik voet bij stuk hield, gebeurde er toch iets in haar. En nu, bijna 2 jaar later, gaat het echt een stuk beter. Als ze nu over m’n grens gaat, zeg ik gewoon rustig: “hier hebben we het over gehad”. En dan snapt ze direct dat ze een stapje terug moet doen. Ik moet zeggen, het proces was niet makkelijk. Hormonen en het escaleren zijn geen fijne combi. Maar wat het heeft opgeleverd, was het waard. Nu had ik het iets makkelijker omdat het familie is ipv schoonfamilie. Bij jou staat je partner er een beetje tussen. Ik denk dat het goed is om duidelijkheid te hebben en maken dat je partner en jij 1 hecht team zijn als het gaat om jullie leven en jullie kindje zodat er geen gedoe daarover komt. Succes! En je hart luchten mag hier altijd!

Bedankt voor het delen! Wat fijn om jouw aanpak te lezen. Het lijkt me een goed idee als ik op dezelfde manier het gesprek aan ga met mijn schoonzus, vanuit de ik-vorm. Dat voelt als een minder aanvallende aanpak :) Wat je zegt, met schoonfamilie is dat toch wat lastiger en omdat ik weet dat ze het goed bedoelt, hoop ik dat die aanpak werkt. Als dat niet werkt moet ik wat harder zijn, maar het zou fijn zijn als dat niet nodig is. Echt bedankt voor je verhaal, dit helpt me enorm!