Herstel ❤️‍🩹 mentaal &lichamelijk

Ja komt langs je blaas vandaar. Eerste is gekomen met een spoedkeizersnede had ik geen last van omdat ze daar denk ik dan niet langs kwam?🤷 En de tweede ben ik vaginaal van bevallen en daar merk ik wel de ongemakken van. Vervelend is dat👍

Ja dat klopt idd wel je hele vagina heeft natuurlijk een opdonder va gekregen🙈😔 maarja het hoort er helaas bij..

Ja dat klopt. Dat niezen vind ik wel een ding. Ik vertelde dat met het 6 weken gesprek in het ziekenhuis. De gynaecoloog zei al dat ik beter naar een bekkenfysiotherapeut kan gaan omdat ik nog jong ben en het zonde is want het "hoort" niet je kan er wat aan doen. Alleen nu met 2 kindjes huis en werk. Gun ik mezelf de tijd niet. Omdat te plannen 🥹☹️

Ohh ik dacht dat het wel hoort na de bevalling🙈 wel heb ik het steeds minder wel als me blaas bijna vol is en ik moet niezen dan komt wel druppeltje vrij zeg maar want in begin was helemaal erg toen was het zittend of staand dat ik elke keer wat verloor😅

Ik zou echt iedereen die vaginaal bevalt aanraden om langs de bekkenfysio te gaan. Zelf heb ik een zware bevalling gehad en bij het minste of geringste verloor ik een wondje of een drupje urine in mn tena lady. Zo niet chill! Ben nu 6x bij haar geweest en met oefeningen echt een wereld van verschil!! Geen plotseling windje meer als ik met mensen zit te praten of het gevoel hebben met een natte onderbroek te lopen. Echt top. En dames.. maak tijd voor jezelf!!! Je baby is belangrijk maar jou herstel is net zo belangrijk. Dan de partners maar een klap onder het gat om daarvoor tijd te maken!

Je hebt helemaal gelijk hoor. Ik werk helaas ook wat avonden en overdag is mijn man aan het werk dus we lossen elkaar vaak af. De avond(en) dat we niks hebben ben ik ook echt munt dus mijn partner zou het met liefde doen want hij doet dat al vaak maar het is gewoon meer een gehele planning al weet ik dat je volkomen gelijk hebt🫣

Vandaag m’n intakegesprek bij de ggz gehad. Heeeel spannend allemaal. Maar m’n vriend heeft lief chocolade meegenomen 🥹

Binnekort afspraak gepland bij de bekkenfysio💪 niet mega veel last van urine verlies bij hoesten ofzo(wel beetje), maar op een of andere manier krijg mijn brein het signaal van naar het toilet moeten pas heel laat? Voor meer vrouwen herkenbaar? Gaat af en toe van niks aan de hand naar 'rennen' naar het toilet. Erg irritant

Nee dat gelukkig niet, wel bij een harde nies als ik sta dat drupje uitkomt als ik zit en niest heb ik het niet zelfde bij een extreme hoestbui en ik sta komt er ook een drupje uit.😊

En dan wel een bekken fysio met verstand.. sommige zijn echt zoooooo ouderwets!

Mijn bevalling is pittig geweest. Ik ben ingeleid. Na 17u eindelijk 10 cm ontsluiting. 3 uur persen, vervolgens vacuümpomp toch een keizersnede. Ik heb heel hard gehuild toen het de keizersnede werd, want het voelde zoo erg als falen. Gelukkig heb ik dat steeds meer een plek gegeven. Alleen nu heb ik vaak het gevoel dat mijn kleine de volgende dag wordt opgehaald en niet meer bij mij terug komt. Of ik ga naar de opvang en denk dat hij daar niet meer is, omdat hij al opgehaald is omdat hij niet meer terug komt naar ons. Ik heb deze gedachtes met vlagen. Maar ben heel benieuwd om iemand dit herkend? Want ik ben heel benieuwd hoe dit bij jou is weggegaan.

Dit klinkt, als ik het zo lees, alsof je een trauma hebt opgedaan tijdens/na je bevalling. Alsin, dat je door de keizersnede niet gelijk onafgebroken met je baby kon zijn is denk ik heel.triggerend voor je geweest. En lieve mama, dat is ook heel erg impactvol. Ik heb veel gelezen over moeders die daar echt een knauw van hebben gehad en daardoor ontzettend bang zijn hun baby's te verliezen. Want dat 'gouden moment' tussen moeder en baby is niet voor niks zo belangrijk, om daarmee gehechtheid en veiligheid te creëren. Ik zeg niet dat dat niet kan als je een keizersnede hebt gehad, maar dat loopt feitelijk gezien wel gewoon net even anders, wat het voor die mama's echt mega impactvol maakt. Wellicht kan je samen met een coach wat dieper gaan en kijken hoe je het kan oplossen. Dit komt misschien wat heftig over hoor, wat ik zeg. Maar zoals ik zei, hoe ik het lees heb je gewoon echt die angst sinds de geboorte van je kleintje, want de samenloop is ook gewoon heel erg heftig!! Mama you got this.

Even een ander berichtje van mij. Ik heb een paar hele goede dagen gehad. Maar vandaag ben ik helaas helemaal op. M'n mentale veerkracht, die er best wel was de afgelopen weken, is vandaag vertrokken naar verweggiestan. Want ik voel me echt een vaatdoek. Ik wil alleen maar huilen, luieren, opgerold in m'n bed liggen. Maar nee, ik ben moeder dus de show must go on. M'n vriend doet z'n best, maakte net een grapje naar me of ik misschien ook een flesje wilde, net als de baby🤣. Want die was na het drinken lekker relaxt en tevreden. Ik weet dat het OK is om me te voelen zoals nu, maar vind het wel lastig te combineren met het moederschap. Want terwijl ik de luier van m'n baby verschoon denk ik eigenlijk alleen maar 'ik wil slapen en liggen' 😪 #Zeur

+1!!

Misschien even wat afwisseling wel goed. Ik herken het zeker wel hoor. Maar dan weet ik dat ik even los van mijn kinderen moet zijn. Het beïnvloedt de gehele sfeer en niemand kan er wat aandoen. Dus lekker wat voor jezelf gaan doen!

Haha ja wel een fatsoenlijke inderdaad 😂! Ik heb er eentje via de gynaecoloog als tip gekregen. Dan weet je dat je sowieso een goeie hebt.

Een hele pittige bevalling! Snap dat dat z’n effect heeft. Het moeder worden met een moeilijke of ‘makkelijkere’ bevalling is life changing. Je krijgt gevoelens die je hiervoor nooit hebt gevoeld. Gedachten die je nooit eerder hebt ervaren. De angst dat je kind niet bij je terugkomt waarom dan ook is de grootste angst van elke ouder. Bij vlagen denk je daaraan om het vervolgens weer weg te stoppen want de gedachte alleen al verstikt je. Het hangt er echt vanaf of deze angst je dagelijks leven overneemt. Want de angst zal er altijd zijn en het is iets waar je mee leeft. Alleen is het belangrijk dat het je niet overneemt. Dan is daar echt hulp bij nodig. Maar bij vlagen en onder invloed van hormonen komt het echt weer op. Ik geef mijzelf altijd een tijd dat ik er angst/verdriet om mag hebben. Een halfuur, uur whatever om daarna weer door te gaan. Heb het hier al eens met mijn moeder over gehad, maar de angst blijft altijd.

Hi!! Ik merk dat ik erge diepe dalen heb ondanks dat ik nu eindelijk wat beter kan slapen. Ik vind het leven met onze baby nog steeds wel pittig ondanks dat hij vaak een vrolijk mannetje is. Ik heb psychologische hulp en volgende week een gesprek met de psychiater, maar vroeg me af in hoeverre de wisselende emoties ook gewoon door hormonen kunnen komen. Ik geef bv gekolfd, maar geef twijfel dus ook of stoppen de oxytocine nog minder maakt.

Ik ben gestopt met bv ook om die reden emotioneel gaat beter hoewel ik ook by de psycholoog zit en nu emdr ga volgen.

Hetzelfde verhaal hier en nu mijn zoontjes ziek zijn nog erger de hele tijd moeten afmelden op werk hierdoor en tja ales moet door want ik moet voor ze zorgen is echt zwaar en ook heel mooi tegelijk. Werk je ook ?