Moed in praten, tips nodig

Mama, ik begrijp je zorgen. Mijn zoontje van 13 weken ligt ook het liefst de hele dag bij mij, ik hoor ook zo nu en dan dat ik “te veel verwen”. Geniet lekker van het moment dat de kleine bij je wilt zijn, nu kan het nog! En het stukje over de opvang, ik begrijp je helemaal! Mijn zoontje ging vorige week voor het eerst heen, en wij hebben echt een moeilijke slaper voor overdag dus ik maakte me enorm zorgen over hoe het daar zou gaan, of ze hem wel genoeg aandacht gaven en hem niet zo maar in bed zouden leggen en weg gaan en hem laten huilen. Maar ze laten hem echt niet huilen, het is hun werk. Nu weet ik natuurlijk niet hoe het er aan toe is gegaan, maar ik hoorde wel dat het goed ging! De eerste dag is echt even afzien, maar het is heel belangrijk voor je om ook rust te hebben, geniet daar ook even van, zo blijf je een goeie moeder. Ga wat leuks doen wat niet te veel inspanning kost, als je thuis gaat zitten op de bank, is het eerst wel zwaar. Beetje afleiding is goed en des te leuker om hem weer te zien daarna. Komt goed mama, alles heeft tijd nodig

Dank je wel 🥰

Voor een half jaar kun je je kindje niet verwennen, ze hebben juist die veiligheid en geborgenheid nodig. Dus huilen tot je hem oppakt is helemaal niet gek, juist heel normaal. Daarnaast hoef je je zeker niet rot te voelen dat je kindje naar de opvang etc gaat terwijl jij thuis bent. Een andere omgeving, andere personen en andere kinderen zijn juist een stimulans voor zijn ontwikkeling. Deze mensen hebben ervoor geleerd, hebben ervaring en doen hun werk als het goed is met passie. Uiteindelijk dus alleen maar een leuke en leerzame plek voor hem! Geef ze de tijd om hem te leren kennen en andersom, maar ook jezelf om vertrouwen te krijgen. Dat komt vast goed. Morgen gaat mijn dochtertje ook voor het eerst een ochtend wennen, ze is nu 3 maanden. Natuurlijk vind ik het zelf ook wennen, maar ik ga er ook vanuit dat zij weten wat ze doen en zij het uiteindelijk alleen maar leuk gaat vinden! Heel veel succes en hopelijk valt het mee!

Dank je wel voor je woorden 🥰 en succes ook

Ik denk dat je zorgen over je kindje bij de gastouder/kinderdagverblijf heel normaal zijn hoor! Had ik zelfs al als er iemand voor 2 uurtjes kwam oppassen. Merk wel dat het steeds beter gaat en ik het echt meer kan loslaten. Je bent 24/7 met je kindje dan ineens wegbrengen is heel gek! En je verwend je kindje echt niet hoor. 9 maanden veilig in je buik gezeten en moet nu ineens dan zelfstandig zijn? Probeer op de dagen dat je straks zonder je kindje ben echt je rust te pakken, zo te horen heb je dat écht nodig! Zal de eerste keer niet zo makkelijk zijn als gezegd, maar dat komt wel. Kleine stapjes. Beginnen met lekker uurtje met een boek op de bank en theetje/koffie erbij en telefoon weg!

Oei, dan vindt je mij vast echt een slechte moeder🙈. Ik heb mijn zoontje naar de opvang laten gaan na afloop van mijn reguliere verlof, maar er nog 2 weken ouderschapsverlof aangeplakt, waardoor ik nog iets van 5 dagen had waarop ik nog niet werkte, maar de kleine wel al op de opvang zat. Dit had ik deels gedaan om nog flexibel te zijn mocht het nog niet goed gaan op de opvang. Dan kom ik hem meteen ophalen ipv meteen te moeten jongleren met mijn werk ook. Ik hoefde hem ook niet hele dagen al meteen te sturen maar kon hem vlak voor 9 brengen en kort na 4 weer ophalen ipv meteen 8 tot 5:30. Deels zodat ik zelf ook even kon wennen weer aan het leven als hij er niet bij is (lees: niet huilend aan het werk te hoeven zijn). Maar ook echt deels om nog even echt wat rust te kunnen pakken voordat het werk weer begon. En ja, ik voelde me daar wel licht schuldig over, maar ik had het ook echt wel even nodig die tijd voor mezelf na 3 maanden fulltime zorgen. En ik begon ook met alle energie aan mijn werk weer, wetende dat mijn zoontje het fijn vond op de opvang. Win-win situatie denk ik achteraf. 😅

Je hoeft je sowieso echt geen zorgen te maken over de opvang, de leidsters weten precies hoe het allemaal werkt en als er toch iets is nemen ze gelijk contact op 😊

Ha lieve mama, laat jezelf niet gek maken door anderen hoor! Ik krijg ook veel meningen over het 'verwennen' van je kindje. Maar verwennen zeggen ze dat tot 6 maanden niet echt kan en daarnaast merk jij als moeder het beste wat je kindje nodig heeft. Mij lukt het zelf ook niet om mijn dochtertje (4mnd) te laten huilen, maar krijg toch geregeld dat advies omdat ze een slechte slaper is. Voor mij voelt dat niet goed, dus ik kies lekker mijn eigen pad. Ze zijn nog zo jong joh.. dus volg lekker je eigen gevoel, je doet het hartstikke goed! En hoe belangrijk is het dat jij ook kan herstellen, want als jij niet goed hersteld dan wordt de zorg voor je kleintje alleen maar zwaarder. Je kleintje heeft daar alleen maar baat bij, dus gun jezelf die tijd! Zet hem op mama!

Bedankt voor jullie reacties. Vorige week heeft James het heel goed gedaan bij de gastouder en de kinder opvang. Ik was wel blij dat de 1ste dag bij de gastouder was want ze had tijd om mij gerust te stellen. Tot nu toe heeft ze James als enige op dinsdagen tot oktober. Ze is die dag vanaf nu extra gaan werken daarom heeft ze verder nog niemand. Dus ze heeft haar volle aandacht voor hem en kan ze hem zo ook goed leren kennen voordat ze haar aandacht moet verdelen. De kinder opvang was wat druk bij aankomst dus had ik niet echt mijn zegje kunnen dien maar ze appten wanneer ze bijvoorbeeld met hem buiten wilden gaan wandelen. En dat stelde mij als nog gerust en ook met eind van de dag een verslag met foto van James op een beveiligde pagina. Vanaf nu ga ik de 2 dagen goed rusten en max 2 uurtjes op een dag spenderen aan dingen die gedaan moeten worden. Zodat ik me hopelijk weer snel beter ga voelen. Dank je wel voor jullie steun🥰