Moeder zonder moeder

Ik mis mijn mama ook ontzettend. Ze overleed toen ik 21 was. Ik heb ook nog een zoon verloren. Het had geen vervanging geweest maar het had wel fijn geweest om een leuke schoonmoeder te hebben maar helaas.

Geen ervaring maar ik wil je een héle dikke knuffel geven ❤️❤️

Dankjewel 🥰🙏🏻

Ahh… ja, wat is het naar he ? Die drang naar vervanging is ook herkenbaar, heb je wel een fijne band met andere familieleden die je kunnen steunen ?

Hey lieverd. Je mag mij in privé een bericht sturen als je wilt. We kunnen er wel over kletsen. Ik ben mijn mama jong verloren (ik was 3) en voel haar ook bij me, ik voel haar bij mijn zoon. Er hangt een schilderij in de woonkamer van haar.. als ik tegen mijn zoon zeg "waar is oma?", dan kijkt hij naar het schilderij en lacht er naar. Heel gek.. maar ook zo bijzonder. Ik denk aan je ❤️

Wat bijzonder! Ik heb je een uitnodiging gestuurd, nog niet eerder gedaan. Dus even kijken hoe dat werkt om een bericht te sturen, weet jij hoe dat werkt? Maar leuk om ik contact met je te komen 🙏🏻

Heb je geaccepteerd x

Ik ben mijn moeder verloren toen ik 23 was 1 maand na haat overlijden erachter gekomen zwanger te zijn. Nu inmiddels 2 kindjes van 5 en bijna 8 maanden en gemis blijft. Ik vond/vind het vaak dan ook moeilijk om bepaalde momenten niet met haar te kunnen delen. Ik heb wrl een hele lieve schoonmoeder waar ik dat bij kan uiten en die me dan als mama even knuffelt dat is zeker fijn maar voelt toch anders dan als je dat met je eigen moeder kon doen. Ik vertel vaak dingen over haar aan de kinderen over hoe ze was daar haal ik troost uit. Ook witte vlinders en sterren linken we aan haar ze heeft nu ook de naam oma ster gekregen. De ene dag kan ik er makkelijker mee omgaan dan de andere dag. En als ik haar mis en huil dan laat ik dat gewoon gaan en probeer er over te praten. Ook bepaalde geuren laten me aan haar denken en dan heb ik het erover. Lichamelijk is ze er misschien niet meer maar ze leeft wel in mij voort en in de dingen om ons heen🦋💐

Dankjewel voor het delen 🙏🏻 Is toch fijn om te lezen hoe andere ermee omgaan. Mooi om te lezen dat je erover kan praten en delen en met je kids. Dat huilen vind ik nog zo moeilijk, ik krop het toch vaak op. Bij ons is mama ook een witte vlinder en papa een ster. En inderdaad ze leven in ons voort, zo lang we erover praten zullen ze er toch een beetje bij zijn 🍀♥️

Ik ben mijn moeder in 2018 verloren na een relatief kort ziekbed. Toen had ik nog geen kinderwens. Na haar overlijden ben ik meer over de toekomst gaan nadenken en het leek me toch mooi om alles wat ik heb geleerd van m'n ouders door te kunnen geven. In Aug 2021 is onze dochter geboren. Tijdens de zwangerschap en in de kraamweek miste ik m'n moeder echt heel erg. Ook de tijd daarna zou ik wel eens willen vragen hoe zij dat vroeger deed met ons als kinderen en hoe zij dingen ervaarde. Inmiddels is ons zoontje geboren en in de kraamweek kwamen de tranen ook weer flink. Dat zijn toch de momenten die je wil delen met je moeder. Wat mij troost bied is de gedachte dat ze altijd met ons mee kijkt.

Heel herkenbaar. Ik ben niet voor het eerst moeder geworden, dat is al bijna 18 jaar geleden. Maar mijn moeder overleed toen ik 11 jaar was. Zij was 34. Ik heb mijn moeder in al mijn hoogte- en dieptepunten gemist. En ook al is het nu al 30 jaar geleden, het gemis blijft. De tranen ook. Mijn jongste zoontje lijkt veel op mijn moeder, inclusief de kuiltjes in zijn wangen. Bijzonder om te zien. Ik vind het nog steeds moeilijk om niets te kunnen delen. Inmiddels ben ik al ouder dan dat zij was en heel lang voelde het alsof ik in een soort reserve tijd zat.

Dankjewel voor het delen, het uitspreken van mijn verhaal en horen van jullie verhalen is fijn. Soms kun je je zo eenzaam voelen in het gemis.