Moeder zonder moeder

Dag lieve allemaal, Zijn hier andere moeders die voor het eerst moeder zijn geworden en hun eigen mama vreselijk missen? Ik zoek denk ik een beetje herkenning en steun, ik voel me zo alleen in het verdriet momenteel. Ik ben helaas beide ouders al verloren in een korte tijd achter elkaar. Mijn vader kreeg een hartinfarct en overleef deze niet, lag 7 dagen in coma, hij overleed in dec 2015. Ik was toen 24 jaar, daarna volgde een zorg traject voor mijn moeder die na een jaar bezweek aan het verdriet van haar geliefde en in een depressie terecht kwam. We hebben veel voor haar gezorgd en kwam na een opname van 10 maanden er langzaam weer bovenop. Door vele bezuinigingen in de zorg had ze elke keer een andere psychiater en uiteindelijk kwam ze weer in een diep dal terecht waarna ze in een psychose belandde en daar een einde aan haar leven maakte in augustus 2020. Toentertijd speelde bij ons al een kinderwens, maar ik heb eerst te tijd genomen om dit verdriet te verwerken zover dat mogelijk is. Het ging goed en ik had je gevoel weer wat grip te hebben om m’n leven. Maar nu ben ik zelf moeder van een prachtige zoon, die ook nog eens erg op haar lijkt, ik voel haar om me heen en zie haar ogen in mijn zoon. Her is fijn, maar het is ook erg confronterend. Ik lijk ook op haar als moeder en daardoor mis ik haar zo ontzettend, want er is zoveel dat ik nog zou willen vragen en delen. Ook voel ik me schuldig dat ik vooral m’n moeder mis, alsof ik mijn vader dan tekort doe. Ook herkenbaar? Hoe gaan jullie ermee om? Liefs, Simone