Opdringerige schoonouders en afstandelijke ouders

Ik moet echt even m'n ei kwijt, ik word gestoord namelijk. Mijn eigen ouders, daar hoor ik nooit echt wat van. Ik ben altijd degene die uitreikt en dat is vaak met pijn en moeite. Mijn schoonouders daarintwgen waren eerst heel ondersteunend en vroegen eerst of ze onze dochter mochten vasthouden etc. Maar opeens was er een verandering en eisen ze haar nu een soort op. Twee extremen waar ik dus gefrustreerd om word. Waarom is het zo moeilijk om het te vragen? Mijn dochter is geen speeltje wat rond gepasseerd kan worden van de een naar de ander. Zij kan nog niet voor haarzelf aangeven wat ze fijn vind dus ik beslis dat. Ze vind dat ik haar te snel weg neem Ik was bezig met mijn dochter, had haar op dr speelkleed gelegd met een ottertje en ze zei dat ik beter in de slaapkamer kon gaan kolven vanwege het feit dat mn schoonvader er was en dan is het een gedoe ditje datje Dus ik pak alle spullen en loop terug naar de woonkamer voor mijn dochter. Ze had haar blijkbaar opgepakt en ik zeg dus "oh ja kom maar anders gaat ze zo huilen" want ze is de hele dag al bezig. En ze vond dus dat ik mijn dochter uit haar armen weg trok Dus uiteindelijk kwam het erop neer dat ze lilly niet meer durft te pakken en wacht tot wij haar geven en dat ze dan zoiets heeft van "oh maar nu mag het dus wel" en dat ze als oma zijnde haar ook gewoon wilt oppakken etcDus ik zei gelijk "Wat vervelend dat je dat zo voelt" "Sorry dat dat zo bij je overkwam" Maar ehh, daarbij zei ze ook nog dat het niet erg is als ze eventjes bij een ander gilt. En dat ik haar niet gelijk hoef over te pakken. En toen zei ik "ja, maar het blijft wel mijn dochter" Vond ze niet leuk dat ik dat zei Want dat heb k blijkbaar al vaker gezegd Maar ik moet dus rekening gaan houden met hoe ik daardoor anderen laat voelen Wat ik zei was dit "Wat vervelend dat je je zo voelt, dat is helemaal niet mijn intentie. Je bent haar oma, tuurlijk mag je dr oppakken. Je kan het gewoon vragen" En op dat "je kan het gewoon vragen" zei ze "ja maar ik wil haar ook gewoon zo oppakken" toen heb ik niks meer gezegd. Daarna heb ik gezegd "ben je okee? Of wilde je nog wat anders zeggen?" En toen zei ze "nee ik ben m'n ei kwijt, het is goed zo" Dus vandaag waren ze er weer allebei en zei mijn schoonvader ineens "ik kom jou morgen een flesje geven" Excuse me??? Waarom vraag je dat niet gewoon. Maar ik slip dicht want ik respecteer mensen teveel waardoor ik m'n mond houd. Maar nu ben ik het echt zat en ga ik er morgen wat van zeggen. Iemand tips? Of ben ik te beschermend naar m'n dochtertje toe?