Paniek aanvallen en depressie?

Goedemorgenn girl, Heb je famillie/ vrienden die op jullie kleine kunnen passen? Zodat je even bij kan slapen of wat leuks doen. Continue bij je baby zijn is ook niet gezond daar word je echt anders van. Bij een panniek stoornis kan je hele boze buien krijgen. Communiceren met je partner is belangrijk vooral als je net een baby hebt. De meeste relaties worden dan wel op de proef gesteld. Maar het komt echt goed.

Ja ik slaap nu bij een vriendin maar ik ben ontzettend verdrietig ik loop al maanden slecht en wilde door omdat ik dacht dat het beter zou worden … ik heb steeds minder controle over wat ik zeg en doe reageer heel boos om alles vooral naar mijn vriend toe. Het is vreselijk. Ik blijf bij mijn vriendin 2 nachtjes slapen, mijn vriend wil niet met mij praten dus doen we via mijn vriendin maar ik wil op een geveven moment mijn huis in. Omdat er al gesproken is over scheiding in een van mijn woede uitbarstingen heeft mij opgenomen toen ik in zo’n woede uitbarstingen zat ik werd nog bozer en heb zijn telefoon geprobeerd te pakken want waarom ben je me aan het filmen ? Misschien om het tegen mij te gebruiken later? Ik werd zo woest en blind dat ik het telefoon probeerde te pakken en heb dan op dat moment je gekrabd. Ik schaam ze zo erg …

Als ik het zo lees helpt je partner je niet echt mee. Maar werkt hij je alleen tegen.. en doet hij overkomen alsof alles joun schuld is.

Ah joh wat heftig allemaal. In mindere mate herken ik wat jij schrijft. Ik heb veel meer last van angst en paniek gekregen. Merk dat het nu beter gaat sinds ik betere nachten maak (slaap is echt zo! Belangrijk) en meer ritme. Werk weer een beetje en sta op vaste tijden op en ga op vaste tijden slapen. Even de deur uit hielp hier goed, gewoon naar vrienden. Mensen zien en met andere dingen dan de baby bezig zijn. Goed dat je hulp zoekt! Het klinkt alsof je nu echt niet jezelf bent en dat kan echt weer goedkomen! Sterkte hoor.

Ja … er zat ik denk al iets niet goed in onze relatie waardoor hij dit heftiger ervaart en het niet begrijpt of aankan. Helaas

Ha Fabi, Ik herken veel van waar je doorheen gaat: paniek aanvallen, woede , controleren. Naar mijn mening helpen de hormonen ook echt niet mee, er gebeurd zooooveel in je lijf momenteel en die beïnvloeden ook echt je stemming en je gedrag. Ik voelde me in ieder geval zo niet mezelf dat ik de huisarts heb gebeld en vroeg naar bloedonderzoek, daaruit is gekomen dat ik een veeeeeeel te trage schildklier heb en daarbij komen deze klachten ook extra hard naar voren. Wellicht is het voor jou ook een idee om te vragen naar bloedonderzoek en dan zal je omgeving hopelijk ook meer begrip hebben voor de hormonale schommelingen in je lijf en daaruitkomend waarom je zoveel paniek en woede uitbarstingen hebt. Neem het jezelf in ieder geval niet kwalijk, je gaat een hele moeilijke periode door en veel mensen weten niet dat dit ook voorkomt! Verzamel vrienden en familie om je heen die je willen helpen en je de rust kunnen bieden om bij te komen. Heel veel sterkte 😘🍀