Beste moeders,
Ik loop al sinds mijn bevalling en daarvoor met veel fysieke en psychische klachten. Heb te veel meegemaakt tijdens mijn zwangerschap, en kraamtijd daarnaast verstikking incident van mijn baby met 4 weken is uit geweest en met ambulance gebracht. Waardoor mijn angst heel erg toegenomen is. Hiernaast is mijn kind constant ziek waardoor we nu in het ziekenhuis lopen met onderzoeken en is al een paar keer opgenomen. Ik loop al bij een psycholoog om er over te praten maar ik merk dat dat niet voldoende is. De slapeloze nachten vermoeidheid en zorgen naar mijn kind hebben we me in een stand gezet waar in altijd alert en aan sta en kan mijn rust niet vinden. Dit heeft veroorzak dat mijn relatie nu al bijna kapot aan gaat, ik heb namelijk mijn vriend gisteren in een woede uitbarsting geslagen. We hebben nu al door mijn stemming (kan geen liefde tonen of geven aan hem, ben de heel tijd maar aan het controleren dat alles klopt voor de kinderen, constant wakker in de nacht om de kinderen in de gaten te gaten als ze hoesten en ziek zijn) aangezien pseudokroep aanvallen hebben enz. Ik sta dus altijd aan … kan me niet geïntegreerd op werken hierdoor omdat ik zo ontzettend moe ben, emdr is daardoor ook niet van start. Toen gisteren dat gebeurd was heb ik meteen de hap gebeld en kreeg rustgevende pillen. Ik weet het niet meer nu kunnen me vriend en ik niet in een huis en ik besef me dat ik nu wat meer hulp nodig heb dan alleen in De 2 weken praten. Ik heb zoveel kapot gemaakt door mijn gedrag die ik niet onder controle heb alle zorgen en vermoeiend kan ik niet helder denken en reageer super prikkelbaar boos.ik ga morgen mijn huisarts bellen hierover maar ik weet eigenlijk niet wat ik nu hiermee moet. De psycholoog stelde een paniek stoornis maar al de rest hoort erbij? Misschien heeft iemand ooit zoiets mee gemaakt. Bedankt voor het lezen. Een verdrietige moeder.