The One Kid Club

Dankjewel! 🙏🏻 De eerste twee rondes waren nog redelijk te doen maar ronde drie was uitputtend. 😱 En dit doen mét een kindje wat rondkruipt/-loopt… waarschijnlijk niet hoor! 😅 En met 1 kind denk ik uiteindelijk ook wel dat we daarmee voordelen hebben! Meer aandacht, vaker ja kunnen zeggen tegen betaalde uitjes etc.

‘Ondanks dat het me leuk lijkt voor ons zoontje om een broertje of zusje te hebben waar hij mee kan spelen/samenspannen/later kan sparren, lijkt me heerlijk om alle tijd voor hem te hebben, gemakkelijker op pad te kunnen gaan en avonturen te ondernemen.’ Hier zat ik ook al over te denken! Veel meer energie want je hoeft niet te bedenken hoe je aandacht moet verdelen etc. (Al zal dat natuurlijk ook wel ‘vanzelf’ gaan, maar toch…) En je kan toch sneller ja zeggen op betaalde uitjes omdat dat met 1 kind toch goedkoper is… en af en toe lekker een vriendje of vriendinnetje mee! Vast meer dan dikke prima!

Mijn man is inmiddels schoon, nog net voor de bevalling 🍀🙏🏼 We hebben een zoontje gekregen, maar die mag zich pas laten testen als hij 18 is ivm bloedonderzoeken/ eigen keuzes maken. Maar komt gelukkig niet voor diezelfde keuzes als ik (borsten, eierstokken en baarmoeder amputeren/ verwijderen) Wat lastig om te lezen dat jullie dochter het syndroom nu ook heeft. Hoe is dat voor je?

In Ede

Gelukkig! 🙏🏻 En fijn dat het voor je zoontje toch anders is dan als het een meisje zou zijn in verband met de keuzes. Lijkt me ook heel pittig soms! We waren snel ‘prima’ met de diagnose dat ze het toch had. Maar soms is het wel lastig. Zo ben ik bijvoorbeeld gefocust op haar eten (ze doet het 100x beter dan ik deed als baby gelukkig haha) en heeft ze een hartprobleem waarvoor ze onder controle staat. Voor nu stabiel beeld, kan zelfs beter worden/verdwijnen zoals bij mij is gebeurd toen ik een baby was. Maar het kan ook progressief verloop hebben. Dus vandaar dat wij steeds controles hebben. Zij nu om de drie maanden ongeveer en ikzelf nu vijfjaarlijks. En dat is prima. Hebben een heel fijn team om ons heen! 🙏🏻 Voor de rest doet ze het supergoed! 🥰

Ja zeker weten, daar zijn wij ook blij mee! 🍀 Fijn om te lezen dat jullie je snel “oké” voelde bij de diagnose. Lijkt mij ook niet fijn om dat te horen namelijk. En wat super dat ze zo goed eet! Wel pittig dat jullie zo vaak naar het ziekenhuis moeten, maar net wat je zegt, met een fijn team om je heen scheelt het een boel. Fijn om te lezen dat ze het super doet! 🩷🙏🏼

Ik zei dit echt altijd bij iedere fase bij de eerste, herinner mij hieraan dat ik dit NOOIT meer ga doen. Na 3 jaar toch besloten om ervoor te gaan en nu zitten we weer in de tandjes fase en denk ik oka ik weet weer waarom ik dit zei pfff 🤣

We hebben zelfs wijn gehaald op de dag van de diagnose. 🤣 Vooral omdat we ook vonden, als we om haar diagnose zouden huilen, moeten we ook huilen om de mijne… 🥲 Zo was het eventjes huilen qua ‘dit hadden we haar niet gegund’ en daarna ‘cheers, we maken er wat van!’ 🥰

Vandaag alleen maar aan het huilen. Ben de foto’s aan het overzetten en ik kijk net alle bevalfoto’s terug. En dan besef ik… dit was zeer waarschijnlijk eens en nooit opnieuw… 🥲

Hehe, eindelijk een clubje waar ik bij kan 😂 Hier ook een klein mannetje van 6+ maanden. Dolblij mee maar ik doe dit nooooit meer. Zwangerschap en bevalling waren dikke prima maar wij hadden zulke ongeruste echo's met verdenking op een aandoening (gelukkig bleek dat niet zo te zien) slechte doorbloeding, metingen etc elke keer met groei restrictie dat dat mentaal enorme klappen heeft gegeven+hele waslijst aan onderzoeken die ik in een volgende zwangerschap zou moeten doen, no thankyou. Daarnaast lopen wij nog met onze zoon in het ziekenhuis vanwege een spastische bekkenbodem, eerste maanden (15 a 16 weken) een huilbaby gehad vanwege darmproblemen en niet kunnen poepen. Ook in die 6+ maanden denk ik 5 nachten doorgeslapen en voorderest veel buikpijn bij het ventje. De slapeloze nachten breken op en wij hebben verder geen vangnet om dit op te vangen, dus nee, 1tje en daar blijft het écht bij. Ik vind het zo irritant dat mensen om ons heen zeggen, ja wacht maar die kriebel komt nog wel... nou neeeeeee, dan krab ik wel extra hard😂

Die laatste opmerking ga ik onthouden 😂👌

In die zin herkenning. Van de oudste bevallen met een spoedkeizersnede pittig herstel en eerste kindje is toch wennen. Bevalling daardoor ook best als traumatisch ervaren. Hele eerste jaar moest ik echt niet denken aan een tweede. Zo ineens kwam er dan toch een kriebel voor de tweede. Mijn man had het niet meteen en dat maakte me toch aan het twijfelen. Uiteindelijk vrij snel weer zwanger en mijn angsten aangegeven bij de verloskundige die hebben het supergoed opgevangen. meteen gesprekken met de gynaecoloog. Dit heeft eerlijk gezegd het hele begrip bevallen voor mij wel wat geheeld door het een tweede keer natuurlijk te laten gebeuren omdat ik toch altijd het gevoel had van ik kon het niet vanwege de keizersnede. Maar ik kan dus zeggen dat ik het gevoel herken. En nu bij de tweede denk ik zelfs omdat mijn bevalling zo relatief makkelijk ging en het een makkelijk kindje is sneller aan een derde😂🫣 terwijl ik dat na de eerste bevalling echt niet had!