Uit elkaar of toch nog proberen?

Hoi wat ontzettend vervelend voor jou! Ik kan mij voorstellen dat je moeite hebt om hem te vertrouwen. Ze zeggen dat het zeker 2 jaar duurt voordat het vertrouwen weer enigszins herstelt is. Mijn advies is om naar je hart te luisteren. Als er nog liefde is tussen jullie dan zou ik niet zomaar weggaan. Maar wellicht kan je samen in relatie therapie om jullie problemen op te lossen. Sterkte met alles!

Ik zou ook relatietherapie aanraden zodat jullie begeleid met elkaar hierover in gesprek kunnen. Veel sterkte en succes!

Vaak hebben mannen behoefte aan meer contact/intimiteit in hun relatie dan jonge/nieuwe moeders. Wellicht dat je daarover in gesprek kunt ipv zijn gedrag als uitgangspunt te nemen meer naar zijn behoefte in jullie relatie kijken.

Ik wil geen verkeerd advies geven, maar ik ken een vrouw en zijn is 30 jaar bij dezelfde man gebleven voor haar dochter. Niet zo erge vreemdganger, maar wel andere dingen. Ze is nu 62 en ze heeft alleen maar verstandige keuzes gemaakt. Dit is goed wel geweest voor haar dochter maar ze is zelf erg onzeker. Ik weet niet of je het moet willen dat je nu al de rest van je leven onzeker moet gaan zitten zijn. Mijn ouders zijn ook gescheiden toen ik heel klein was en heb er niet veel last van en als ik wist dat papa zou vreemdgaan zou ik mama 100% gelijk geven. Maar je moet het zelf zien. Sommige vrouwen kunnen dit wel aan, en accepteren dat hun man soms vreemdgaat. Ik zou daar niet tegen kunnen en al heb ik 5 kinderen. Ik ben weg.. maar volg je hart. En wat naar dat tegenwoordig ook alles zo makkelijk wordt gemaakt en de begeertes sneller gevolgd kunnen worden door al die sletjes op Social media. Maargoed, als een man vreemd wilt gaan, wilt die vreemd gaan.

Hoi! Helaas moet ik (ook) uit ervaring spreken, ik heb mijn vriend een maand geleden betrapt op vreemdgaan met een andere vrouw (ook een moeder, zij ging ook vreemd met haar man 🙃). Sindsdien heb ik exact wat jij ervaart; bij iedere ruzie/discussie denk ik al “ja hoor het is weer zo ver”. De neiging om hem te controleren is groot, maar ik heb het nog niet gedaan. Ik ben bij hem gebleven vanwege onze zoon, als hij er niet was had ik mn koffers gepakt en hem succes met zn verdere leven gewenst. Ik weet niet hoe erg je het onzekere/wantrouwen ervaart, maar wat ik zelf doe is in gesprek blijven, en proberen zelf niet uit mn slof te schieten. En misschien helpt, zoals eerder aangegeven, relatietherapie o.i.d.? Wat ik nog mee wil geven: ik heb gezegd dat ik wel wegga als ik het nog een keer ontdek, op een gegeven moment moet je ook voor jezelf opkomen en je eigen grenzen aangeven, en je niet laten behandelen als een straatsteen Ik wil je verder veel succes wensen, want makkelijk is het zeker niet, maar zorg ook goed voor jezelf 🫶🏼

Nou als dit het ergste is. Wil je niet weten waar ik mijn man een keer op heb betrapt. Vertrouwen is ook beschadigd.. hij kijkt ook naar pikante plaatjes zeg maar. En dan is het ik krijg dat zomaar op mijn facebook? Tuurlijk.. maar tot nu toe heb ik ook geen chat ofzo gezien.. mijn mening zolang hij nog niet vreemd is gegaan.. dan zou ik er geen stop achter zetten. Maar wel duidelijk merken dat dit jou grenzen zijn

Ik heb laatst wel gezegd nou dan ga ik ook naar mannen kijken die half naakt zijn. Zeker dat hij dat niet leuk vond 😲