Mijn partner vindt het heel lastig om onze (3 maanden) baby in slaap te krijgen. Hij verliest sneller zijn geduld en geeft het dan over aan mij. Hij doet dit absoluut niet omdat hij het niet wilt ofzo, hij vindt het gewoon lastig en ik ook. Niemand wilt zijn kindje ongetroost laten.
Is het zo dat ik gewoon weet wat ze wilt op dat moment (de manier van haar sussen en wiegen, zacht en lief praten enz) of omdat ik de moeder ben? Is dit een fase waar ze uitgroeit? Moet mijn man exact kopiëren wat ik met haar doe of blijven proberen op zijn manier? Ligt het aan hechting (hij wilde nooit huid op huid doen ivm prikkelend borsthaar hahahah)?
Hoor het graag want ik wil niet de enige kunnen zijn die haar in slaap krijgt…