Zelf slapen is een probleem....

Hi all, Al ongeveer een jaar slaap ik niet meer goed. Vanaf week 5 in de zwangerschap niet, en sinds de bevalling al helemaal niet. In mn zwangerschap kon ik me er prima overheen zetten. Niet fijn om 2 uur wakker te liggen, maar vaak kon ik overdag wel even bijslapen. Dus had het maar geaccepteerd. Alleen nu slaap ik nog steeds niet door. Sowieso slapen de babies nog niet door (which is fine, echt dat is het probleem NIET), maar als de eerste zich meldt (die is voor mijn man), val ik half/doezelend in slaap, want ik weet dat vaak met 30 minuten nr 2 ook komt. Soms is dat niet zo, duurt het nog een dik uur, maar dan lig ik een uur lang een soort van super alert te "wachten". En val ik dan eindelijk weg, ja, 3x raden, begint nummer 2 te brullen en val ik na de voeding wederom niet in slaap. Ik merk dat het me echt op begint te breken, van het weekend sliep er voor het eerst eentje door, ik heb 4,5 uur geslapen 🥲 wat overigens echt geen uitzondering is. Herkent iemand dit? Enig idee wat je hieraan kunt doen? Ik denk dat de huisarts niet zoveel voor me kan doen eigenlijk.. Het probleem zit m echt in het terug in slaap vallen na een "storing" van een baby. Toevallig nog andere tips? Ik heb het in de zwangerschap echt prima kunnen accepteren, nu vind ik het lastiger in combinatie met werk. En overdag bijslapen doe ik soms, maar lukt vaak niet (want ja, slapen als de baby slaapt is hier echt een grote grap met 2 babies)