9 weken.. 👶🏻

Dag allemaal, De tijd vliegt en tegelijkertijd lijkt hij soms tergend langzaam te gaan. Inmiddels ben ik al 9 weken en 1 dag zwanger en vanaf week 7 namen mijn symptomen flink toe. Avondeten lukt me niet meer, ik ben constant misselijk en ik voel allerlei dingen gebeuren in mijn buik, zoals bandenpijn. Het voelt echt alsof mijn organen verschuiven voor mijn neus. De extreme angst die ik de eerste paar weken voelde, is gelukkig iets verminderd, maar blijft toch aanwezig. Ik heb inmiddels twee mooie echo’s gehad: één met zes weken en één met 7 weken en 4 dagen. Daarna begon het lange wachten van vier weken tot de volgende echo, wat ik behoorlijk moeilijk vind. Het niet weten of alles goed is, valt me zwaar. Hoe gaan jullie om met gedachtes van angst? Ik ben nu gevoelsmatig zo ver gekomen.. dat ik die angst helemaal niet meer wil voelen. Ik voel me soms zo schuldig tegenover mijn kindje: je bent zo welkom en tegelijkertijd ben ik zo bang je te verliezen. Daarom heb ik me voor morgen aangemeld voor een quick check echo. Ik vind het ontzettend spannend en hoop dat dit me wat geruststelling zal geven. Groetjes! 💗