Ik ben nu 24 weken zwanger en merk dat het steeds pittiger word om mijn dochter te verzorgen. Mijn dochter is 13 maanden en loopt nog niet, ook hangt ze vaak aan mijn beenen en wil dan opgetild worden...
Aan de mama's die al een kindje hebben rond lopen vroeg ik me af hoe dat nu gaat? En ik was benieuwd wat jou partner doet kwa verzorging voor je kindje en voor jou.
Soms heb ik echt het gevoel dat het niet helemaal binnenjomt bij mijn man hoe pittig het is om zwanger te zijn en een klein kindje te hebben rond kruipen. Als ik dag zeg tegen hem ik ben wel ook nog zwanger hé, dan maakt hij van die stomme opmerkingen als, maar ik heb ook mijn hele lijf die ik moet verplaatsen of van maar ik til onze dochter toch al wat meer dus ik help toch. Maar hij doet eigenlijk bijna niet in het huishouden en uit zichzelf voor onze dochter zorgen is ook een opgave. Hierdoor vind ik het wel echt lastig en ben ik bang hoe het straks moet als mijn buik nog meer gaat groeien en hoe zal het straks gaan in het begin als ik net bevallen ben...
Mijn man ziet een hele hoop niet en dat is best vermoeiend. Als er opgeruimd moet worden of me dochter iets te eten wil, hij ziet het gewoon niet. Dus ik moet echt alles vragen en hen steeds opdrachten geven van kan je dit pakken of dat doen maar dan geeft hij ook regelmatig als antwoord maar ik ben te moe, waarvan ik denk van hallo ik ben ook moe en ook zwanger hé...
Kwa hulp kunnen we maar weinig aan onze familie vragen. Mijn familie spreek ik amper en heb ik een slechte band mee dus dat gaat niet. Mijn man zijn ouders zijn wel bereid om af en toe op te passen maar ze passen al 3 dagen per week op hun andere klein kinderen. Ik zelf werk niet dus daardoor voelt het ook dubbel om hulp te vragen.