Bang voor opnieuw een prematuurtje

Ik ben zelf te vroeg geboren, hier was wel een reden voor bij mijn mama. Hebben ze bij jou echt geen enkele reden gevonden? Wat zegt het ziekenhuis over je kans op herhaling? Zelf dus geen ervaring mee. Hopelijk mag deze wel wat langer blijven zitten! Niet hetzelfde maar mijn zus beviel van haar 1e op 38 weken en mijn nicht op 37 weken. Van de 2e kreeg mijn zus met 39,5 weken een geplande keizersnede (stuitligging, zelfde als bij de 1e, maar die besloot dus vroeger te komen haha) en mijn nicht ging ditmaal overtijd. Een 1e zegt dus niet zoveel over wanneer een 2e komt.

Hier geen spontane vroeggeboorte, maar wel bij de eerste twee ingeleid. De oudste is geboren met 34+3, de tweede met 36+6, de jongste met 37+2 (laatste was zonder inleiden). Iedere zwangerschap duurde bij mij dus steeds iets langer

Zeker heel herkenbaar. Mijn zoontje is 7 weken te vroeg geboren en ook geen reden gevonden. Nu dan zwanger van de 2e en toch ook al best veel bezig met hoe zou het nu gaan..

Ik ben spontaan bevallen van mijn eerste met 32+5. Nu heel pril zwanger van nr 2 en ik moet vanaf 16 weken progesteron en aspirine gaan slikken, dit verkleint de kans op weer een vroeggeboorte aanzienlijk. Mijn zwangerschap wordt dan ook vanaf het begin af aan al medisch. Ik heb dit eerst uitgezocht met de gyn alvorens weer zwanger te willen worden, doodsbang dat het weer niet goed afloopt, dus dit stelt wel gerust.

Nee helemaal geen aanleiding, maar was toen na zijn geboorte gezegd dat dit bij een volgende zwangerschap weer grote kans is maar indd wat@kitteSeu zegt vanaf 16e week progesteron krijg en dan om de 2 weken baarmoedermond metingen dacht ik en inndd gelijk medisch...

Wel fijn dat ze iets kunnen doen om de kans te verkleinen! Ik las dat de kans 20% is, dus eigenlijk ook niet zo heel erg groot? Zelfde kans als op een miskraam en daar zijn vrouwen net gerust dat de kans veel groter is dat het niet gebeurt. Jammer dat je meteen medisch moet zijn, maar fijn dat ze je kindje in de gaten houden. Hopelijk kan je toch genieten van je zwangerschap!

Bij mij is het niet mijn baarmoederhals die te snel verstrijkt, maar mijn baarmoeder heeft bepaalde plekken (adenomyose) waardoor het kan dat de placenta vroegtijdig klaar is. En in mijn geval is de kans dan 70% dat ik het tot week 34 weet te redden. En iedere dag maakt verschil op die termijn. Een miskraam is heel pijnlijk en ook heel definitief, aan een vroeggeboorte kun je een kindje met serieuze problemen over houden. Hoe goed de medische wetenschap ook is. Ik vind dat dus niet helemaal vergelijkbaar met elkaar ;).

Ik had het over de kans op. 20% kans op vroeggeboorte is 80% kans op geen vroeggeboorte. Bij een miskraam halen mensen hoop uit de grote 80% en hier wordt de kleine 20% gezien als bijna zeker weer een vroeggeboorte. Dat bedoelde ik. Dit zijn trouwens de cijfers als er geen verklaring voor is gevonden zoals bij ts. Als er wel een reden voor is ligt het natuurlijk anders. Ik ben zelf met 31 weken geboren. Niet zelf meegemaakt als mama, maar dus wel als de baby. Ben er helemaal ok uitgekomen. Het hoeft zeker niet rampzalig te gaan. Mijn mama had een misvormde baarmoeder waardoor een zwangerschap erg zwaar was. Die bracht ze ook zogoed als volledig met bedrust in het ziekenhuis door. Mijn zus werd ook te vroeg geboren en die risico's waren vooraf gekend en bewust genomen. Ook hier is het ondanks de vroeggeboorte helemaal goed gegaan. Als de kans op vroeggeboorte er is kunnen ze ook de baby nog voor de geboorte al helpen met bijvoorbeeld longrijpers. Hebben ze bij jou een plan om je kindje zo lang mogelijk te laten zitten?

Het hoeft ook zeker niet rampzalig te gaan. Mijn zoon van 32+5 is er ook helemaal ok uitgekomen, al zijn zijn longen wel wat gevoeliger. En longrijpers zijn leuk, maar dan moet je wel minstens 24u hebben dat deze in kunnen werken. Dat was bij mij niet het geval, ik werd wakker met bloedverlies en krampen, ging naar het zkhs en het liet zich niet meer stoppen. Ik ben gewoon realistisch verder, mijn baarmoeder is ook niet ideaal en de placenta begon los te laten. Allang blij dat hij besloot te komen in plaats van stilletjes overlijden.... En ik heb ook een hoop prematuurtjes/dysmatuurtjes gezien die er niet zo goed afkwamen als mijn zoon. Fijn om te horen dat jij en je zus er goed doorheen gekomen zijn, ik hoop zo dat dit voor mijn zoon ook zo blijft!