12 Reacties
één maand geleden
Mijn advies is echt gewoon doen. Hoe langer je het uitstelt, hoe meer stress je er voor zal krijgen. Ik ben zelf geen held in bloedprikken, heb er ook slechte aders voor. Hoe meer ik het de laatste tijd doe, hoe beter het lijkt te gaan! Ik vraag altijd om de dunste naald (volgens mij heet het een vlindernaald?), voel je amper iets van! Wegkijken en liggen helpt hier ook goed.
Voor je het weet sta je weer buiten ❤
één maand geleden
Ik had ook altijd erge angst voor naalden door een kleine trauma van vroeger, ik heb mezelf er aardig overheen kunnen zetten tegenwoordig, ik heb mijzelf ingeschreven als bloeddonor een paar jaar geleden.
Ik ben er nog steeds absoluut geen fan van, maar ik vind het steeds wel makkelijker worden.
Ik kijk ook altijd weg de hele procedure, en uitademen als ze gaan prikken. En sowieso via de neus inademen en via mond weer uit. Dat helpt mij in ieder geval.
Bloedprikken duurt niet heel lang, en ze gebruiken geen dikke naald zoals bij een infuus. Met 2 minuten kun je weer buiten staan.😉
één maand geleden
Ja had ik ook. Het is echt meegevallen.
Ik had aangegeven liggend geprikt te willen worden. Tas mee met wat eten en zoet drinken. Ik had een briefje met bemoedigende tekst gemaakt en leuke dingen om aan te denken. Dat heb ik gelezen tijdens het prikken. Heeft echt heel goed geholpen ter afleiding.
Verder: benen kruizen en af en toe even paar seconden aanspannen. Dan stroomt er meer bloed naar je hoofd en val je niet flauw. Google maar.
14 dagen geleden
Reactie op milou1994
Ja ik heb het gedaan! Zo een opluchting en gestresst om niks 😁😁
Wat fijn!!! Jaa ik had precies hetzelfde idd.