Hoi lieve mama's,
Ik merk dat ik toch altijd even van me af moet schrijven. Ik ben op dit moment zes weken en één dag zwanger en mijn emoties gaan alle kanten op. Sinds ongeveer anderhalve week heb ik last van een zeurend gevoel in mijn zij. Het is geen pijn en ik kan prima functioneren, maar het gevoel is irritant en niet prettig.
Ik heb toen een verloskundige gebeld en die zei dat het innestelingspijn kon zijn of een blaasontsteking. Heel enthousiast gaf ik aan dat ik geen blaasontsteking kon hebben, dat zou ik toch wel gevoeld hebben! Omdat het gevoel bleef aanhouden, besloot ik toch de huisarts te bellen. Het bleek dat ik tóch een blaasontsteking had en kreeg antibiotica voorgeschreven. Een dag later werd mijn urine op kweek gezet en bleek ik géén blaasontsteking te hebben. Dat was behoorlijk verwarrend omdat ik eindelijk dacht dat ik een verklaring had voor het zeurende gevoel in mijn zij. Dus ik baalde enorm.
Omdat het gevoel bleef, belde ik weer de huisarts. Ze vroeg wat mijn angst was en ik zei dat ik bang was voor een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Hoewel ik geen reden had om dit te denken, maakte Google me erg bang. De huisarts stelde voor dat ik vrijdag langskwam, gewoon om het erover te hebben. Daarna heb ik de verloskundige weer opgebeld en het er met haar over gehad. Zij dacht dat het waarschijnlijk de baarmoeder was die zich aan het uitrekken is, en dat er spieren zitten die daaraan verbonden zijn. Ze verzekerde me dat de gevoelens die ik heb compleet normaal zijn en dat wat ik voel ook. Het is mijn eerste kindje en ik weet niet wat “normaal” is.
Ik heb inmiddels denk ik al vier of vijf keer de verloskundige gebeld in mijn zwangerschap, en ik ben blij dat die ruimte er is. Vandaag mocht ik langskomen bij de huisarts. We hebben het gehad over mijn angsten en ze heeft gevoeld waar het gevoel zit. Het zit vooral bij mijn ribben onder mijn borst richting mijn zij, wat voor haar geruststellend was omdat het niet in mijn onderbuik zit. Ze dacht dat het de spieren zijn die gespannen zijn door stress. Ook had ik vorige week een ongeluk waardoor de spieren een klap hebben gekregen. De pijn had ik daarvoor al, maar het kan zijn dat het nu verergerd is.
Nu zit ik twee weken thuis door het ongeluk en merk ik dat ik heel erg in mijn hoofd ga zitten. Maar het helpt om hier alles van me af te schrijven en te delen met jullie.
Ik heb volgende week donderdag mijn eerste echo. Dan ben ik zeven weken en hoop ik dat dat de mooiste dag van mijn leven mag zijn. Ik had de echo eerst op 3 juli maar door het ongeluk hebben we het vervroegd..
🤍✨🙏🏻