Genieten jullie echt…?

Hi mama’s, Misschien een beladen onderwerp. Maar ik merk dat ik (22+5, 1e kindje) het moeilijk vind om te “genieten” van deze zwangerschap. Naast het gevoel dat het nog steeds onwerkelijk is allemaal, ben ik ook veel gestressed en angstig om van alles en nog wat. Ik haal ook veel doemscenario’s in mijn hoofd, met name omtrent de bevalling. Ik kan geen pijntje of kwaaltje voelen zonder te denken dat het mis gaat met de baby of met mij. Het lijkt net of iedereen rustig zijn leven gewoon doorleeft en ondertussen dan ook zwanger is, terwijl bij mij vanaf het moment van positieve test mijn hoofd overuren is gaan draaien en niet meer stopt. Hoe gaat het jullie af? Zitten jullie wel op een zwangerschapswolk? Denken jullie veel na over eventuele rampscenarios, hoe ontspannen jullie? Ik ben al wel onder behandeling bij POPpoli hier voor en heb ook momenteel een velamenteuze insertie van navelstreng en tevens ooit een miskraam gehad (5wk), dus hoogstwaarschijnlijk speelt dat ook mee in mijn onrust en angsten, maar ik wil zo graag een moedergevoel en in “blijde verwachting” zijn en het als wonder beschouwen zoals iedereen dat lijkt te doen :(