Hormonen, help!

Hi ! Ik ben ook 26 weken zwanger en vanaf 20 weken voelde ik de hormonen komen en nu vliegen ze mijn oren uit. Kan huilen om alles, snel geprikkeld etc. Hopelijk zijn we er na de bevalling vanaf!

Ja wel herkenbaar hoor!

Ja, ik heb het ook. Ik vertelde dit gisteren aan de verloskundige ik eindigde met ‘ik kan iedereen wel schieten’. Zij moest lachen maar ik vind het eigk helemaal niet zo grappig. Ik hoop gewoon dat het straks na de bevalling weer weggaat 🥹

Heeeeel herkenbaar, ik ben nu zwanger van de 2e en ik ervaar alles totaal anders dan bij de eerste. Ik herken mezelf soms ook echt niet terug en zeg voor alles sorry ik bedoelde het niet zo tegen mn man. Mn man weet het gelukkig allemaal goed te hendelen en zegt ook maak je niet zo druk en zeg niet overal sorry voor, ik weet nou eenmaal dat je zwanger bent. Denk oprecht dat je er ook niet zoveel aan kan doen, in het moment heb ik het namelijk totaaaaaal niet door. Pas wat momenten later denk ik och ik ben weer zo kut bezig.

Jup, ik vlieg vaker "uit de bocht" als ik moe ben. Ga dan in een overdrive van gemene opmerking richting mn vriend 🫣. Ik heb sneller het gevoel dat ik ergens wel om kan huilen als het even niet 1,2,3 gaat zoals ik het voor ogen had. Heeeel vervelend en helaas hield dat bij mn zoontje niet op na de geboorte. Denk pas toen hij rond 6 maanden was dat ik weer een beetje normaal kon denken 😅

Ja ik heb het nu met 22 weken (zwanger van tweede) ook heel erg. Ik word heel erg hangry als ik honger heb, ik erger me sneller aan mijn vriend dan anders, heb enorme nesteldrang, als iets tegenzit ben ik er heel down onder, ik kan dingen niet goed relativeren en heb een soort van minder bandbreedte in mijn hoofd: dingen zijn me snel te druk of teveel

Ja, de ellende begint nu echt heb ik het gevoel 😅 ben snel overprikkeld, kan absoluut niet tegen smakgeluiden en ik hou ineens ontzettend veel van de smaak van tandpasta 🫣

Ja, ik ben nu ruim 23 weken en ik heb sinds de 22 weken echt een zwaarmoedig gevoel. Ik ben momenteel heel gevoelig voor “leed” in de wereld en kan en wil het niet meer aanhoren. Maar ultra sensitief voor leed en dat ik gewoon niet begrijp dat dat moet bestaan in de wereld etc. De hormonen versterken deze zwaarte. Ik ken t van mijn eerste zwangerschap. Niet echt de leukste periode, mentaal… Ik werd ook angstiger dan hiervoor. Ik zag meer beren op de weg en had meer angstige gedachten. Dit denken hield best lang aan. Pas toen mijn dochter 10 maanden was voelde ik me mentaal weer oké/normaal.🫣. Anyway, nu ben ik beter voorbereid maar alsnog is het hinderlijk. Wel “toevallig” dat het weer rond dezelfde tijd komt. 🤔 Hormonen…….

Hahaha ja die smakgeluiden. Nooit last van gehad maar sinds ik zwanger ben word ik er helemaal akelig van

Ik merk voornamelijk dat ik gewoon echt geen zin meer heb om te werken. En ondanks dat koken een van mijn favorieten dingen is om te doen kan ik nu al weken niks bedenken om te koken. Heb ook nergens echt trek in.