Iemand al ervaring met een geplande keizersnede?

Hi! Ik lees even mee :) Mijn eerste bevalling liep al vrij snel uit op een semi spoed keizersnede. Ik heb dat toen als erg prettig ervaren. Vrijwel geen fysieke pijn gehad erna. Nu heb ik weer voor een keizersnede gekozen en zal mijn kindje gehaald worden met 38 weken. Voor mij een hele geruststelling. Ook het idee dat ik straks weet wanneer mijn kindje gehaald zal worden zonder alle onzekerheden rond een vaginale bevalling geeft mij heel veel rust.

Hi, ik heb de vorige bevalling na een inleiding van twee dagen die niet vorderde (nooit echt weeën gehad) een keizersnede gehad dus ik zal nu ook de keuze hebben. Ik ben er nog niet uit. Ik denk misschien als het voor 40 weken spontaan op gang komt dan vaginaal proberen en anders op 40 weken een keizersnede maar zoals gezegd ben ik er nog niet uit. Ben ook nog maar 13 weken dus heb nog wat tijd

Ik lees ook mee, ik mag ook kiezen.

Hi mag ik vragen waarom je kindje met 38 weken dan al gehaald wordt of is dat het advies vanuit de arts.. ? Ik heb zelf ook de maar moet het gesprek nog hebben in het ziekenhuis

Mijn zoontje is kort na de bevalling overleden doordat hij meconium met vruchtwater in zijn longen heeft gekregen. Ik ben bevallen met 41+3 weken maar had eerder gehaald moeten worden. Om het risico op herhaling zo klein mogelijk te houden halen ze mijn kindje nu met 38 weken.

Ik lees ook mee: ik mag ook kiezen deze keer, na 1e bevalling die uiteindelijk eindigde in een keizersnede. Ik neig momenteel naar kiezen voor de geplande keizersnede, maar vind het eerlijk gezegd nogal spannend allemaal. Merk dat ik na de vorige bevalling nogal bang geworden ben voor de bevalling en er liever nog niet te veel aan denk... ik krijg later in de zwangerschap nog advies vd gynaecoloog oa ivm ligging en obv groei-echo's (1e was 10 pond en lag uiteindelijk in sterrenkijker...)

Ik heb in 2021 een 'geplande' keizersnede gehad ivm stuitligging. 😉 Tussen haakjes, want ik kreeg 2 dagen voor de datum weeën, maar ben gelukkig diezelfde middag alsnog met een keizersnede bevallen. (Keizersnede wordt vaak ergens in week 38 gepland, maar het kan natuurlijk altijd zelf opgang komen🤭) Mocht er geen medische reden zijn, kan het voorkomen dat je eerst vaginaal moet proberen (heb ik gehoord) Ik ga nu ook weer voor een keizersnede. Ik kan een paar dingen aanraden wat mij heeft geholpen. Ten eerste: high waist of mannen boxers 🤭😅 voor na de operatie, andere broekjes zitten altijd precies op het litteken. Bij mij was de sfeer heel gezellig😊, blijf relaxt en ontspannen. Bij de ruggeprik goed ontspannen en goed naar voren buigen bij het zetten. Wees voorbereid op de katheter 🫣 dat was ik niet, naar ding. En een goede lichamelijke conditie, ik denk echt dat dat helpt bij het herstel. Lekker veel wandelen/zwemmen🤗 Ik heb een hele goede ervaring gehad. Het personeel helpt je goed door het proces en er wordt duidelijk verteld wat ze gaan doen. Ook tijdens de operatie zit er iemand constant naast je om te vragen hoe het gaat. Je krijgt weinig mee van wat er aan de andere kant van het doek gebeurt. Bij mij was binnen een kwartier mijn dochter eruit gehaald, daarna meegenomen voor de testen en heeft de rest van de operatie bij mij gelegen. Het weer dicht maken duurt wel ff, ik gok half uur wel. En op de uitslaapkamer heeft mij dochter ook de hele tijd bij mij gelegen en gedronken. Verder zullen ze vanuit het ziekenhuis alles nog wel goed met je bespreken. Mijn ervaring nu is dat (sommige) verloskundigen of artsen ed nog steeds heel erg pushen naar vaginaal proberen te bevallen, met 'powervrouw' en 'oerkracht' verhalen. Super irritant vind ik dat, alsof je met een keizersnede, met of zonder medische reden, geen 'powervrouw' bent. Dus als je een keuze hebt gemaakt waar je zelf tevreden mee bent, blijf bij jezelf en niet laten overhalen 😊 Succes alvast!

Mijn eerste kindje lag in stuit en kreeg ik de keuze. Ik heb toen alle voor en na delen goed doorgenomen. En een keizersnede vond ik toen zo veel veilig voor de baby klinken. Ik vond het heel moeilijk mentaal om voor een keizersnede te kiezen omdat ik het gevoel een beetje had dat ik voor de “makkelijke” weg koos. Achteraf gezien onzin natuurlijk en heb ik de beste keus gemaakt. Mijn baby lag niet alleen in stuit maar ze kwamen er ook achter dat de navelstreng om haar nek zat. Nu gaat mijn voorkeur weer uit naar een kz omdat ik de hele operatie en nazorg als zeer fijn heb ervaren. Ook heb ik gek genoeg een soort angst gecreëerd voor natuurlijk bevallen omdat ik vaak denk aan hoe het verkeerd had kunnen aflopen. Mijn tip als je voor een kz gaat. Zorg dat je de zeker de eerste 2 weken na de operatie genoeg hulp thuis hebt. Laat je lekker verwennen en blijf veel met je newborn in bed knuffelen. Voor je het weet ben je weer de oude.

Het herstel van mijn eerste keizersnede is ook zeer goed verlopen, dus om die reden zou ik er misschien weer voor kiezen, ook het “risico” voor de baby bij vaginale bevalling, ik ben nogal bang voor zuurstoftekort bij baby. Anderzijds is het natuurlijk wel een operatie voor mij met altijd kans op complicaties en vooral het feit dat ik mijn dochter dan 4 weken niet mag oppakken, daarbij denk ik wel hoe ga ik dat doen?

Ah wat fijn dat je dit deelt! Kwam jouw borstvoeding meteen vanzelf op gang? Of had je daarvoor al gekolfd? En hoe ging je herstel van de snede?

Borstvoeding kwam wat moeizaam op gang. De 1e week moest ik bij kolven. En hebben we iets kunstvoeding bij gegeven omdat mijn dochter ongeveer die 10% was afgevallen. Toen dat eenmaal op gang was, ging borstvoeding gewoon helemaal goed. In het ziekenhuis moest ik op de 2e dag kolven om te kijken hoeveel eruit kwam, en daar kreeg ik het advies om kolf apparaat te huren, dus ik kon gelijk de 1e dag thuis dat gaan doen. Maar dat was dus nog niet voldoende, vandaar extra kunstvoeding erbij, om wel een goede start te kunnen geven. Mijn herstel vond ik perfect gaan. De eerste 2 dagen moet je in het ziekenhuis blijven, op de 2e dag mag je vaak s middags naar huis. In het ziekenhuis ligt je wel echt op bed, en moet alles voor je gedaan worden 🤭 En de eerste paar dagen thuis kan ook pittig zijn, veel op bed maar ook elke dag ff naar beneden de beentjes strekken. Ik kon redelijk snel zelf rechtop komen en stukjes lopen. Ook heb ik in de kraamweek mijn dochter al een keer in bad kunnen doen en kunnen verschonen etc. Maar je mag niet te veel tillen. Dus sowieso moet je baby bij je gelegd worden elke keer door je partner of wie dan helpt thuis. Na 1 week liep ik het eerste rondje buiten met de wandelwagen en met 6 weken kon ik mijn sport weer oppakken. Iedereen heeft natuurlijk een eigen tempo met herstel. Ga vooral niet over je grens heen en luister goed naar je lichaam. Mijn litteken is goed hersteld en ik heb er ook nooit last van. 😊