PTSS door overmatig bloedverlies na de bevalling baarmoeder trok niet samen

Ik heb bij beide bevallingen ook bloedverlies gehad. De eerste was een thuisbevalling, de tweede was daardoor een medische geïndiceerde ziekenhuisbevalling, maar dan wel onder begeleiding van de verloskundige. Helaas toen ook bloedverlies. Maar doordat je ermee bekend wordt heb ik het gevoel dat ze er sneller op anticiperen. Ik heb een dubbele medicatie oxytocine gehad om de placenta uit te drijven. Nadat het bloedverlies begon heb ik een katheter gekregen, oxytocine infuus en vochtinfuus. Er is een kans van 20 procent op bloedverlies, als je dit ook bij de vorige bevalling had. En dit goed met de verloskundige bespreken dat je hier angst voor heb.

Ik kan me zeker in jouw verhaal herkennen. Na behandeling gaat het nu wel goed met de angst. En inderdaad houden ze hier rekening mee en voeren ze actief beleid (natuurlijk in overleg) om herhaling te voorkomen.

Ik had een ernstige fluxus postpartum. De placenta was gescheurd waardoor ik met spoed naar de OK ben geraced om de placenta er manueel uit te laten halen. Ik snap je gevoel heel goed, ben alleen zelf nu nog niet zo angstig. Heb meer angst om opnieuw HG te ontwikkelen nu 😅

Oh wat knap dat je thuis bent bevallen!! Ook wel heftig ergens dat je thuis dan zoiets meemaakt. Ik wilde ook heel graag thuis bevallen en uiteindelijk niet gedaan, maar had een enorme fijne bevalling in bad. Alles ging goed, totdat ik haar op mijn borst kreeg en wegviel. Ik dacht echt dat ik haar nooit meer zou zien, door de paniek van de artsen ook en de bloeding die niet stopte, uiteindelijk ook infuus en katheter gehad. Ik baalde echt omdat alles zo goed was gegaan en de start zo ging. Nu weer met tranen in mn ogen aan het typen. Was de start ook anders omdat je toch wel voorbereid was voor wat er kon komen? Ik mag dus ook absoluut niet thuis bevallen, moet in het ziekenhuis onder begeleiding hierdoor.

Ja, het idee dat je het weer kan meemaken, dat maakt me angstig denk ik. Ik mag ook absoluut niet thuis bevallen, moet onder begeleiding in het ziekenhuis. Het was meer dat je zolang wacht op het moment dat je je kind kan vasthouden en dan val je weg en wordt ze weggehaald. Die start vond ik heel traumatisch en dat zou ik echt niet weer mee willen maken. Wat is jouw ervaring hierin? Is het anders gegaan?

Oh super heftig!! Maar goed ook dat je niet angstig bent🙏🏼 Hg, dat is die extreme misselijkheid toch? De een heeft het wel en de ander niet. Nou maar hopen dat je het dit keer niet krijgt! Ik had zelf van week 6 tot 16 last van en dat vond ik al heftig. Bij tandenpoetsen al begon de misselijkheid en kan me niet bedenken dat je dat heel de zwangerschap hebt. echt respect en sterkte voor de vrouwen die dat doormaken.

Ik was ook heel bang voor herhaling, maar behandeling heeft er wel voor gezorgd dat ik weer met vertrouwen een nieuwe zwangerschap in kon. Heb jij al hulp gehad bij jouw ptss? Bij mij hielp het dat er een gesprek werd georganiseerd met de gynaecoloog om de bevalling door te nemen en samen afspraken te maken, hierna had ik veel meer vertrouwen zowel in dat het nu anders zou gaan en zo niet dat er ook voor dat scenario een plan lag. Bij mij kwam de placenta niet los, uiteindelijk is deze wel losgekomen maar zijn en resten achter gebleven waardoor ik erg veel bloed verloor en er een spoed ok nodig was. En dan duurt t lang voor je inderdaad je kindje weer bij je kan hebben.. en heel logisch dat je dat niet nog een keer wil toch. ☺️

Ik heb niet het zelfde mee gemaakt maar ben een week na de bevalling in de ambu vervoerd naar het ziekenhuis. Ik had ineens een mag mega bloeding de badkamer was net een horror film en het hield niet op ik was dood bang en mijn baby lag naast me, mijn man was op dat moment gelukkig thuis, uiteindelijk dus opgehaald met de ambu en er bleek een restje plasenta te zitten die hiervoor zorgde. Dus een week na je bevalling is het ook echt geen feest om alsnog een rest plasenta te hebben. Nu ben ik heel erg bang dat dit weer gaat gebeuren en wil ik echt onderzocht worden ofzo na de bavalling om zeker te weten dat de baarmoeder leeg is

Ik denk dat hoe dichter ik straks bij de bevalling aan kom, dat die angst er dan misschien wel is hoor dat er weer gebeurd. Ja vond het echt verschrikkelijk. Bij mij stopte het gelukkig ook wel met 16 weken hoor, maar 13x per dag overgeven en meer dan 10kg afvallen daar pas ik graag voor deze keer 😅