Schopjes voelen niet fijn

Ik begin het gevoel echt te koppelen aan miin kleintje en dat ze wakker is. Kan er fan wel van geniete, maar het blijft gek gebrobbel en als ik al misselijk ben vind ik het echt niet leuk! Het is gewoon echt raar dat iets in je beweegt, ookal is het je kleintje.

Ik ben nu bijna 21 weken en voelde hem al vanaf 17 weken maar vond het zelf ook een ongemakelijk gevoel en heel raar alsof er iets is wat niet hoort maar na een paar weken raakte ik er gewend aan en begin je te merken wanneer het de baby is en wanneer niet. Hier moet je echt niet schuldig over te voelen hoor is naar mijn idee heel normaal om t een ongemakkelijk gevoel te vinden op het begin🤗

Jaa soms voel t bij mij ook ongemakkelijk, vooral als ik bepaalde bewegingen maak, en ik merk dan ook dat ik schrik. Soms voel ik wat krampjes, net als menstruatie kramp en dan die bewegingen maken het er niet makkelijker op maar ik probeer zoveel mogelijk te ontspannen en echt te doorvoelen. Ik ben 20wk

Ik ben ook 24 weken morgen, eerst voelde de schopjes raar en soms niet fijn. Maar het was voor mij echt een kwestie van nadenken … het is toch je kindje waar daar beweegt, sindsdien geniet ik er ook echt van. En ipv ongemakkelijk voelt het nu juist fijn. Dat stukje contact met je kleintje 🩵🤰🏼

Ik vond het ook soms echt heel irritant hoor, de schopjes later vind ik wel heel leuk en die allereerste schopjes blijven ook speciaal, maar dat gerommel tussen die 2 fases kan ik me ook echt aan irriteren

Gisteren schopte ze tegen een pees of zenuw denk ik, dat voelde net alsof de dokter een hamertje op je kniereflex punt slaat, dat was even gek. Maar ik moet er eigenlijk altijd om lachen, ook als het ongemakkelijk voelt of op een ongemakkelijk moment komt, wetend dat het de baby is, vind ik dat altijd gezellig, dat ze wakker is en van zich laat horen. Soms kietelt het ook. Wat vind je er zelf ongemakkelijk aan? Vind je het pijn doen, schrik je ervan…?

Die typfouten weer 🤣

Je hoeft je niet schuldig te voelen. Dit is mijn tweede zwangerschap ben nu 20 weken en voel al best een tijdje beweging. Soms heb ik ook de gedachte dat het onnatuurlijk aanvoelt ondanks dat het iets moois is. Ik denk dat het met de tijd wel zal wennen iedereen ervaart zwangerschap anders en je hoeft je daar nogmaals echt niet schuldig over te voelen ♡

Ja ik heb precies hetzelfde! Ik vind het ook niet voelen als plopjes. Meer alsof je je elleboog botje stoot of zo’n spier trilling in je oog, maar dan harder.

Vind alles leuk en aardig maar dat geduw tegen mn blaas hoeft ze niet persee te doen.😂

Ik had dit in het begin van mijn eerste zwangerschap ook heel erg. Ik vond het maar gek en moest heel erg aan het gevoel wennen. Ik ben nu voor de tweede keer zwanger en vind het wel grappig en het blijft bijzonder en gek. Maar het voelt minder ongemakkelijk. Ik vind het nu wel vervelend dat ze soms echt heel erg op me baas zit te duwen en soms draaide ze en dat is ook niet fijn. Maar het gevoel dat ze beweegt en dus leeft is wel weer fijn

Ik vind het ook niet geweldig hoor.. ze lag in het begin vrij laag, dat vondk echt naar gevoel. Nu ze wat hoger komt wordt het minder vervelend, maar kan niet zeggen dat ik ervan geniet ofzo😅

Nee, iedereen om me heen zegt ; het is zo’n mooi gevoel, geniet er maar van, maar ik word er gewoon ongemakkelijk van. Geen fijn gevoel en gewoon contstant schrikken enzo

Ik vind het ook een heel ongemakkelijk gevoel, ik zei gisteren nog tegen mijn man: je hoort wel eens dat mensen na de bevalling zeggen dat ze de schopjes missen, nou dat ga ik niet zijn 😅 Aan de ene kant een fijne geruststelling, maar het voelt echt niet lekker.

Ik kreeg die opmerking vandaag nog van een vriendin. "Voel je haar schoppen? Aah dat mis ik echt". Geen ider of je er tegen het eind dan echt zo aan gewoon bent dag je het echt mist?

Mijn moeder zegt ook, ik vond het zo fijn, ik verheugde me er ook heel erg op, maar ik denk dat ik misschien langer de tijd nodig heb om eraan te wennen ofzo? Voel haar elke dag de hele dag door al best een tijdje, maar zit nog geen progressie in. Het enige wat nu wel is weg gevallen voor mij is de angst of ze nog leeft, want die had ik dag in dag uit

Nee hoor haha bij mijn zoon ook niet gemist 🤷‍♀️😂 Verschilt gewoon enorm per persoon denk ik.