Topic vertellen

Ik zou het zo snel mogelijk vertellen; zeker gezien je nog thuis woont. Als je thuis blijft wonen is het niet alleen je eigen leven wat drastisch zal veranderen. Hoe langer je wacht, hoe moeilijker het ook wordt om het te vertellen. Als je het niet durft te vertellen zou je ook een brief kunnen schrijven of het eerst aan één ouder kunnen vertellen (waarmee je het dan samen aan de andere ouder vertelt). Ook kan het misschien helpen om na te denken over de mogelijke reacties die je kan krijgen, gezien je daar bang voor bent. Zo ben je daar mentaal alvast wat op voorbereid. Heel veel succes met vertellen en een voorspoedige zwangerschap toegewenst.

Hoe oud ben je en hoe lang ben je al samen met de vader van het kindje en hoe reageert hij op de hele situatie. Verder heb je wel een studie of een baan? Alles kan geregeld worden maar het is wel een verschil hoe je start.

Ik ben 22 en heb gewoon een baan ter informatie

Ik denk zelf zo erover dat als ik het vroeg vertel ik zal worden omgepraat om abortus te plegen

Ow jeejtje dat is wel lastig. Wel fijn dat je een baan hebt en 22 is niet heel jong. Je hebt volgens mij van die stichtingen die je helpen om bij je eigen keuze te blijven. Het hangt er ook vanaf hoe ziek je je gaat voelen. Ik was heel erg misselijk en veel overgeven ik kon dat niet voor mij houden. Wat zegt de papa van het kindje heb je wel steun aan hem?

Ja hij staat echt achter mij en weet zeker dat het goed zal komen en hij is ook al wat ouder

Wat fijn zeg. Mijn advies is om het dan samen te vertellen, want dan kom je als team over richting je ouders en ook als zij zien dat de papa de zorg wil dragen komt het verantwoordelijker over. Geniet van je zwangerschap 😁🥰

Als je standvastig bent in je keuze, dan kan je niet omgepraat worden. Een abortus kan tot de 24e week van de zwangerschap. Lijkt mij niks om het zo lang te verbergen uit angst voor een reactie waarbij er wordt aangedrongen op een abortus. Het zijn je ouders. Je ouders hebben vast het beste met je voor. Dat betekent niet dat ze per definitie positief zullen reageren, maar het betekent (er vanuit gaande dat je verder een goede relatie met ze hebt) dat ze je uiteindelijk niet laten vallen. Ik zou het als ouder heel erg vinden als mijn kind zoiets voor mij verborgen zou houden uit angst voor mijn reactie. Hoe eerder je het verteld, hoe meer tijd je ouders hebben om het te accepteren en te omarmen. Daarbij ook een kritische noot en een ongevraagde virtuele schop onder je komt: Neem je verantwoordelijkheid en gedraag je volwassen. Je bent zwanger geraakt en wil het kind houden. Je vriend wil dat ook. Jullie gaan ervoor. Die keuze heb je gemaakt. Ga er vierkant achter staan en zorg dat je alles goed regelt. Het aan je ouders vertellen is daar onderdeel van, aangezien je nu afhankelijk van hun bent voor woonruimte. Je kan dit. Jullie kunnen dit. Vertel het ze gewoon.