Tot onze grote verbazing er vanmorgen achter gekomen dat wij zwanger zijn van een tweeling. Dit is natuurlijk erg bijzonder en super spannend.
Toch merk ik dat ik eventjes heel down ben en het allemaal niet kan bevatten. Ik hoor toch blij te zijn? Ik voel me gelijk weer schuldig tegen over mijn toekomstige kindjes, straks kan ik ze niet vertellen "hoe blij mama was om hun te krijgen"
En ja tuurlijk ben ik ook wel blij, maar ik weet wat voor periode ons te wachten staat en dat dit niet makkelijk gaat worden voor ons.
Ik maak mijzelf hier erg onzeker mee...
Is dit normaal dat ik zulke dubbele gevoelens heb hierover? Of moet ik mij gewoon niet zo aanstellen?