Vandaag 5 weken en 3 dagen. De tijd gaat ergens zo snel en ergens zo langzaam. Langzaam vertellen we familie van het bestaan van onze mini af, omdat ik dit geluk wil delen en dit er nu mag zijn.
Gisteren heb ik in een zeer ernstig bus ongeluk gezeten waar ik uiteindelijk redelijk ok in vergelijking met de rest ben uit gekomen.. het enigste wat ik kom denken was mijn baby.. ik ben 5 weken.. ik heb midden op straat zo gehuild en in volle paniek tegen iedereen verteld dat ik zwanger ben en hoe nu verder. De ambulance en de verloskundige gaven beide aan dat de baby nog zo goed beschermd zit dat hij of zij hier waarschijnlijk niks van heeft meegekregen. Ik heb de klap opgevangen met mijn benen.
Eenmaal thuis dacht ik alleen maar: ik had al zoveel zorgen en angsten over deze zwangerschap omdat je immers nooit weet hoe het gaat en of alles wel op de juiste plek zit en nu komt dit er ook nog bij. Ik ben een stresskip. In overleg hebben we de echo die op 3 juli stond vervroegd naar 27 juni. Dat voelt goed. Ik ben dan 7 weken zwanger. Ik kan niet wachten tot dat moment.. 🙏🏻🥹
Ik heb al dagen last van een zeurend gevoel aan mijn zij. Beide kanten. De verloskundige gaf aan dat dit innestelingspijn kan zijn wat uitstraalt naar mijn zij. Dit zou kunnen aanhouden tot 8 weken. In mijn hoofd zit ik al in allemaal scenario’s. De echo gaat me hopelijk veel rust geven..✨