Van samen slapen terug naar bedje

Ik lees even mee. Ik nam haar bij mij in bed rond een maand of 4-5 en ze ligt er nog steeds... krijg haar met geen mogelijkheid meer in eigen bed.

Ik lees ook mee. Wij doen dit idd ook sinds 4-5 weken en ze begint ook in haar eigen bedje. Verlatingsangst fase is er helemaal, want ‘s nachts wordt ze overstuur wakker en is niet rustig te krijgen, tenzij ze in ons bed ligt. Dan valt ze gelijk in slaap. We weten ook niet goed hoe we dit moeten aanpakken..

Lotgenoten ook welkom 😋. Hoe slapen jullie met je baby? Wij hebben allebei een eigen deken, zodat onze dochter in haar eigen slaapzak tussen ons in kan liggen. Vannacht kroop ze zowat mn buik weer in en lag ik met mn kont van het matras af soms 😂.

Wij slapen al een tijdje samen, eigen kamertje nooit gedaan maar wel sinds 5,5 maand in ons bed ipv in de cosleeper. Ik slaap samen met ons zoontje, mijn man slaapt apart. We hebben een ledikantje tegen het bed aan staan, aan die kant slaapt hij en heb het dekbed dan tussen mijn benen geklemd. Er is weinig ruimte voor mijn man en ik lag steeds wakker van hem (bovenop de al mega gebroken nachten) dus de keuze gemaakt om tijdelijk apart te slapen. Er waren periodes dat ons zoontje alleen sliep als hij tegen mij aan of zelfs met zijn hoofd op mij lag. Hij viel dan ook gelijk weer in slaap als ik hem tegen mij aan trok. Dat is nu een paar weken voorbij. Hij zit middenin de 8 maanden slaapregressie dus wel heel onrustig maar hij begint steeds vaker zelf of met weinig hulp in slaap te vallen. Hij rolt de laatste week ‘s nachts het ledikantje in, dan ligt hij dus best een stuk van mij vandaan. Wij hebben voor nu niet het doel dat hij ‘s nachts naar zijn eigen kamer gaat, we slapen vooral samen zodat ik niet te wakker word ‘s nachts. Ik denk dat als we er aan toe zijn het slapen in het ledikant naast bed eerst goed moet gaan. Hij is bij ons in bed beland omdat hij steeds huilend wakker werd zodra hij er in werd gelegd 😅 Wij hebben overigens geen ledikant meer in de babykamer maar een vloerbed. Overdag slaapt hij alleen bij mij op schoot dus ik wil hem wel graag daarin krijgen. Maar hoe… geen idee. Zodra ik met hem ga liggen wordt hij wakker en zonder schommelen valt hij niet in slaap dus in slaap voeden in bed lukt ook niet 🫠 Verder geen tips dus haha. Wel herkenning!

Ja dit hebben we gehad. Ons zoontje was eerst in staat om de hele nacht in eigen bed door te brengen, en toen opeens niet meer na de 8 maanden slaapregressie. De nacht in eigen bed beginnen ging goed, en rond een uur of 12/1 wilde hij niet meer alleen slapen. Omdat we allebei zo moe waren, hebben we hem in ons bed genomen om verder te slapen met zijn allen. Maar hele nachten in zijn bed, deed ie niet meer. We hadden door dat we een patroon hadden laten ontstaan (als ik huil komen papa en mama me halen), maar we waren op en hadden de puf niet om de strijd aan te gaan. Uiteindelijk hebben we fikse ruzie gehad hierover, dat was het signaal dat we nodig hadden om te beseffen dat het moest veranderen. Toen hebben we een slaapcoach in de hand genomen en hebben we een aanpak gekozen voor slaaptraining. We zijn gegaan voor een variant op Estivill, waar we dus ons zoontje korte intervallen hebben laten huilen om het patroon te doorbreken. Het was echt zwaar, maar het heeft twee nachten geduurd en toen was het over. We hebben ook gewerkt aan zelfstandig in slaap vallen, dat ging eigenlijk ook best snel goed. Simpelweg steeds minder helpen, en steeds eerder in bed doen. Nu slaapt de kleine man door, als hij tussendoor wakker wordt lukt het hem om zelf weer in slaap te vallen, en kunnen we hem rustig maar wakker in bed leggen en maakt hij het werk af. Geen wiegen, lopen, billen kloppen of wat dan ook meer nodig. Kort bed ritueel van 5 minuten is voldoende. Echt een verademing voor ons allemaal. Iedereen is nu uitgerust en we kunnen weer de liefdevolle, geduldige ouders zijn die we willen zijn voor ons zoontje. Ik zou zeggen, kijk maar of dit voor jou een optie is, het kan enorm helpen!

Bij ons is dit er inderdaad ook weer bij in geslopen door de 8mnd slaapregressie/keer ziek zijn/tandjes. Uit ervaring (rond de 6mnd geprobeerd) ben ik nu weer overdag begonnen met de kiekeboe-methode. Deze werkte toen erg goed, zonder haar uit te laten huilen, consequent om de 3min naar haar toe, troosten in bed etc. Even 3 dagen volhouden (vooral voor mn man was t moeilijk om dr niet in slaap te wiegen haha), en toen het overdag goed ging, ging de nacht eigenlijk ook weer vanzelf.. dus ik heb er vertrouwen in dat het weer gaat lukken

Als hij ‘s nachts dan wakker wordt dan laat je hem huilen, ga je troosten, weer huilen etc? Ons zoontje kan ‘s nachts niet terug in slaap vallen maar wel prima zelf inslapen. Wij willen dit ook doorbreken..

De truc is, als hij wakker wordt, eerst beoordelen of hij echt huilt of alleen jammert. Als hij jammert, wacht je even. Je wilt namelijk niet het proces verstoren, hij moet de kans krijgen om het zelf te doen. Als hij huilt, dan zet je de timer en daarna ga je troosten. Je laat hem in bed, je pikt hem niet op. Dan vertrek je weer, en mocht hij weer huilen, zet je de timer weer aan. Je herhaalt die stappen tot hij slaapt. Wees voorbereid dat het even kan duren de eerste nacht, maar je zult snel verbetering merken. Als het langer dan 7 dagen duurt, dan is de methode niet geschikt en moet je iets anders doen. Meestal duurt het 2/3 nachten en dan is het voorbij. Wat betreft de intervallen, het is raadzaam om ze steeds langer te maken. Dus 2 min, 4min, 6min, 8min, en dan steeds 10min de eerste nacht. De tweede nacht begin je bij 4min en eindig je met 12min. En je gaat zo door. Je kunt meerdere schemas online vinden, als je zoekt op Estivill of Ferber. Kies eentje dat goed voelt, en blijft volhouden! Dat is het belangrijkste

Thanks voor je uitgebreide reactie 🥰

Bedankt voor de info! Ik ga het bespreken met mn man. Hij doet vaak de nachten, dus... 😂

Oh zo herkenbaar! Wij sliepen inmiddels ook al twee maanden samen en onze zoon vond het ook heerlijk. Tot we er echter achterkwamen dat het ook gewenning was (begrijpelijk!) We hebben hem toen in zijn bedje gelaten, hij moest wel huilen, maar ik bleef er naast liggen en zei de hele tijd “mama is er wel”. De eerste nacht was t zwaar, maar de 4e nacht sliep ie door!!! Echt, probeer het. Je slaapt zelf weer, je baby.

Ik denk dat wij dit ook gaan proberen! Vannacht sliep ze tot ongeveer 3u in eigen bedje en daarna begon ze te huilen. Zodra ze in ons bed lag, sliep ze gelijk weer en slaapt ze zo door tot half 8. Ik heb echt uitgesloten of ze nou honger, pijn oid heeft.

Een kleine overwinning: ze heeft een kwartier huilen/sussen in haar bedje rond 9 uur gisteravond. Toen heb ik een klein flesje gegeven in haar kamer en viel ze in mn armen in slaap. Ik kon haar terugleggen in bed en ze heeft daarna de hele nacht rustig doorgeslagen in haar eigen bedje. Tot 6 uur dan 😂 maar ach. Ohhh wat was het heerlijk om haar in mn armen in slaap te krijgen, net als vroeger. Dit is geen constructieve oplossing, wel een kleine overwinning na 6 maanden op het randje van mn eigen bed slapen.

Wat fijn zeg! Heerlijk dat ze zo lang geslapen heeft. Goed bezig jullie!

Wat fijn!

Super goed! En kijk, dit is ook het teken dat zij het eigenlijk wel kan eh! Je kunt haar nu gaan leren dat het in slaap vallen ook zelf lukt, stap voor stap, als jij daar zelf aan toe bent. Je bent er bijna 💪

Onze dochter sliep vanaf een uur of 4/5 bij mij in bed, en bij het eerder wakker worden in haar bedje liet ik haar altijd aan de borst in slaap vallen. Je zou zeggen dat er dan een slaapassociatie is maar het voelde goed om het zo te doen en haar die veiligheid en nabijheid te geven. We hebben haar nooit laten huilen. Nu slaapt ze sinds deze week door in haar eigen bed 😍 Dus ik heb er niets voor gedaan behalve veel geduld hebben. Ik geloof wel echt dat ze er op een gegeven moment vanzelf aan toe zijn.

Sliep je dochter altijd al bij jullie in bed? Want wij zitten inmiddels 7-8 weken dat ze al vanaf 00u bij ons in bed ligt, als we dat niet doen is ze ontroostbaar..

Sinds die nacht hoef ik haar handje niet meer vast te houden en gaat ze met een stuk minder hulp rustig slapen. Ze lijkt wat minder angstig te worden weer. Het zal vast nog een tijdje met vallen en opstaan gaan :).

Wel elke dag maar niet de hele nacht. De eerste een of twee nachtvoedingen ‘voedingen’ (waren meer troostslokjes) legde ik haar weer terug in bed maar vanaf een uur of 3/4 lukte dit niet meer en sliep ze bij mij, aan de borst, verder. En nu gaat het echt, opeens, heel goed. Vannacht heeft ze ook weer van 20-8 in haar eigen bedje geslapen. De aanhouder wint, en ik dacht echt dat ik van alles zou moeten afleren als je de dingen van slaapcoaches en zo moet geloven; maar blijkbaar voelt onze dochter zich nu veilig en vertrouwd genoeg om zelf door te slapen. Daar hebben we niks anders voor hoeven doen dan geduld en het geven van nabijheid, troost en samen slapen als ze dat nodig had. ❤️