6 Reacties

9 maanden geleden

Jeetje ik heb geen advies, wel wil k zeggen super knap dag je naar de HA bent geweest. Dit werkt voor mij: Wanneer mijn partner thuis komt van werk wil hij 30 minuten ontprikkelen van werk en daarna neemt hij de baby over, waardoor ik de avond iets voor mezelf kan doen hij doet ook het eerste flesje in de ochtend zodat ik net wat meer kan slapen. Ik weet niet of dit een optie is voor jullie? Heb je een draagzak geprobeerd ik merk dat mijn kleine dat enorm fijn vind. Kan hierdoor wat huishouden doen bijvoorbeeld.

9 maanden geleden

Pff wat een heftige situatie en goed dat je naar de huisarts bent gestapt! Vraag zeker als het kan ook andere mensen om hulp. Er zijn misschien mensen in je omgeving die een paar uurtjes even op je baby willen passen. Dan hebben jullie ook even een paar uurtjes rust en tijd voor jezelf.

9 maanden geleden

Ik doe de nachten ivm partner die fulltime werkt en daarna nog 1 a 2 uur klust in ons nieuwe huis waar we volgende maand naartoe verhuizen. We slapen doordeweeks dannook apart zodag hij voldoende uurtjes kan pakken. Hij laat de honden uit in de ochtend ik doe de middag wat ik combineer met middagdutje van de kleine want ze slaapt buiten in de wagen goed. Verder hebben we voor deze periode 1x p/week een schoonmaakster die het huis dan grondig schoonmaakt in 3 uurtjes tijd dus dan is het qua huishouden voor mij ook veel makkelijker en meer beetje bijhouden dan echt grondig schoonmaken. Dit is natuurlijk wel een luxe die we onszelf gunnen. Ik snap dat niet iedereen dit zich kan veroorloven. Verder heb ik lieve ouders met een moeder die af en toe helpt en zaterdag ook oppast zodat mijn man en ik zaterdag uit eten kunnen samen (ze is dan 10 weken oud). Ze heeft ook even opgepast toen ik naar de mondhygiëniste moest. Als manlief thuis is doucht hij en neemt hij de kleine over en knuffelt hij en geeft een flesje en sust haar in slaap zodat ik rustig kan koken en even tijd voor mezelf heb. Vind het heel sterk van je dat je naar de huisarts bent gegaan. Wij hebben in het begin (vooral ik) veel energie moeten steken in het voeden van onze dochter. Ze kon zichzelf niet goed warm houden en kwam heel slecht aan in gewicht waardoor ik naast bv nog veel extra moest kolven. Had geen moment voor mezelf en djt was mentaal zwaar. Maar ik heb het geluk dat mijn man me echt door deze tijd heeft gesleept door heel lief te zijn en meer te ondersteunen waar hij kon. We houden bieden heel erg vast aan "dit is een fase" of "ook dit gaat voorbij" als wmhet even pittig is door clusteren of regendagen of slaapregressies. En hebben sws dat we elke dag lieve dingen proberen te zeggen aan elkaar en de afspraak dat op zware momenten dat alle gemene dingen die gezegd worden dat die niet meetellen omdat die vaak gezegd worden uit vermoeidheid. Het is niet voor niks dat de uitdrukking it takes a Village to raisr a child bestaat. Gun jezelf dat je om hulp vraagt waar mogelijk. Heb geen tips qua huilbaby. Wat je schetst klinkt heftig en je bent een sterke dame dat je dit allemaal doorstaat. Mijn respect heb je. Hopelijk wordt het snel beter.

9 maanden geleden

Wat heftig zeg. Goed dat je naar de huisarts bent gegaan. Ik heb zelf geen tips maar goede vrienden van ons hadden een huilbaby en zijn met 10 weken naar een osteopaat gegaan en dat heeft goed geholpen. Die baby had echter niet de medische achtergrond die jouw kindje heeft natuurlijk maar wellicht toch het proberen waard. En probeer wat hulplijnen in te schakelen als je die hebt al is het maar een uurtje. Zo kan je er even tussenuit en iets voor jezelf doen. Ik heb geen huilbaby maar mijn vriend pakt altijd de zondagochtend en vrijdagmiddag zodat ik ook echt de deur uit kan en iets voor mezelf kan gaan doen zoals een keer naar de kapper of wat leuks doen met vriendinnen. Hou vol want zoals al gezegd is alles een fase maar kan me voorstellen dat dit heel zwaar is.

9 maanden geleden

Wat heftig voor jullie! Ik zou als eerste naar de ostheopaat gaan, eentje gespecialiseerd in baby’s en bij de meeste moet je voor jonge baby’s even bellen (kan je eerder terecht) Verder draagzak, maar als je zoontje ergens pijn heeft doordat er iets niet lekker zit is dat nu nog waarschijnlijk geen succes. Heel veel sterkte en goed ook dat je bij de ha aan de bel hebt getrokken

9 maanden geleden

Allereerst: wat ontzettend vervelend en zwaar dat jullie een huilbaby hebben. Het is echt super goed dat je hulp hebt gezocht bij de huisarts en hier advies vraagt. Ik hoop dat je gauw (psychologische) hulp en ondersteuning krijgt. Om verder maar meteen antwoord te geven op al je vragen: 1) Mijn man werkt meer dan fulltime. Ook toen wij 1,5 jaar lang een huilbaby hadden. De zorg echt verdelen was hier geen optie, maar mij ontlasten van zorg wel. Wij hadden dagelijks vaste momenten waarop mijn man de zorg overnam. Dat gaf in ieder geval wat lucht. Je kan deze momenten met je man plannen, maar wellicht ook met anderen uit je sociale netwerk. Door vaste momenten te plannen, heb je iets om naartoe te (over)leven zegmaar. Dat geeft soms net dat extra beetje lucht, als je begrijpt wat ik bedoel. 2) Er zijn verschillende dingen die je kan doen om je baby en jezelf wat door deze zware tijd heen te loodsen. Ik lees veelal de tip om een osteopaat (of chiropractor) te bezoeken. Dat kan zeker helpend zijn, maar hier heeft het totaal niks gedaan. Wat hier soms wel wat deed is massage en veel huid op huid contact. Voor jezelf zou je kunnen kijken naar breath work en goede oordoppen. Je hoort je kind uiteraard huilen en krijsen, want dat gaat overal doorheen, maar het dempt wel wat. 3) Ik herken helaas veel in je verhaal; al is het een ander verhaal. De huilbaby tijd heeft veel impact gehad op ons als ouders, maar ook op onze zoon. Hier hebben we uiteindelijk ook hulp voor gezocht en gekregen. Dit heeft ons - en dan vooral mij - erg goed gedaan. Ook dingen als sporten en bewegen en tijd voor jezelf en elkaar maken (maar ook voor anderen want de huilbaby tijd kan ervoor zorgen dat je jezelf heel erg isoleert), heeft ons goed gedaan. Ik weet hoe deze tijd is en ja, het wordt beter. Daar heb je nu alleen niet zoveel aan. Nu is het doorbikkelen en daarmee wens ik jou/jullie heel veel sterkte toe. Oh en als je vragen hebt of even wilt ventileren, dan mag je mij gerust een privebericht sturen.