Voel me een slechte moeder

Heyhey! Ik herken je verhaal zo erg ❤️ Ik heb een zoontje van 16 maanden en helaas ook behoorlijk HG... bijna 10 kilo kwijt en 6 ziekenhuisopnames gehad, dus echt een leuke mama/vrouw zijn lukt nu echt niet, en daar voel ik me ook vaak enorm schuldig over. Mijn man pakt ook enorm veel op, maar die moet ook gewoon werken, dus die loopt 3x zo hard als normaal. Objectief zijn we echt geen slechte moeders, we doen wat we kunnen en hebben hier niet voor gekozen. Maar subjectief voelt dat vaak toch anders... Ik heb helaas geen tips, maar je bent niet alleen ❤️❤️

Ik heb geen hg maar voel me niet lekker en wel misselijk en overgeven. En ik kamp met hetzelfde gevoel. Ik kan op dit moment niet er echt zijn voor mijn zoontje hij is 22 maanden. Wat me wel op de been houdt is dat ik hem veel liefde probeer te geven en dat ik denk dat onze basis al sterk is tot mijn zwangerschap. Mijn man doet nu ook meer en over een paar weken is het beter. 💓

Ik wil niet betweterig overkomen, maar met HG is de kans dat het over een paar weken niet beter is helaas heel groot, het kan zomaar tot ver in, of zelfs de hele zwangerschap duren. Bij mij was dit de vorige zwangerschap ook het geval (toen had ik wel minder ernstig hg dan deze keer), maar ik probeer er dus juist niet op te hopen dat het beter wordt want dan valt het heel erg tegen als dat niet gebeurd..

Hier ook een HG zwangerschap en een zoontje die bijna 2 jaar wordt. En precies hetzelfde gevoel: Ik voel me enorm schuldig over alles wat ik niet meer doe de laatste 7 weken inmiddels al. Ik ben volledig ziekgemeld van werk en door het enorme afvallen in korte tijd krijg ik sondevoeding. Ik had ook HG in mijn eerste zwangerschap, maar toen nog veel meer energie. Ik lig nu echt hele dagen op bed en ik merk dat mijn partner het steeds zwaarder heeft. Ik kan er alleen zo weinig aan doen. Ik geniet van de momentjes die ik wel spendeer met m’n zoontje en bedenk me dat de band sterk genoeg is om straks weer helemaal te ‘herstellen’. Ik leg hem ook uit dat ik ziek ben en daardoor minder met hem kan spelen. Ik blijf overigens wel hoop houden dat het rond de 16/18 weken minder moet gaan worden met de klachten. Dat helpt mij er op dit moment een beetje doorheen 😅

Jeetje bij jou ook echt heftig dus! 🙁 Helpt de sondevoeding jou wat? Ze overwegen het bij mij ook maar ik zie daar erg tegenop, en ben ook bang om de sonde uit te spugen, maar ik weet eigenlijk helemaal niet of dat reëel is... En hoef jij door de sonde ook minder vaak naar het ziekenhuis voor een infuus? Ik hoop voor je dat het met 16/18 weken beter wordt ❤️

De eerste paar dagen met een sonde vond ik echt heel pittig. Vooral dat slangetje en het opbouwen ervan. Maar na een paar dagen went dat en nu merk ik eigenlijk niet dat ik die sonde heb zitten, behalve dat ik altijd een tasje bij me heb! Omdat sonde voor 80% uit vocht bestaat, krijg je ook makkelijker je vocht binnen. Dus minder kans op uitdroging. Het braken is bij mij echt veel minder geworden doordat er nu altijd een kleine hoeveelheid voeding in mijn maag zit en er minder sprake is van uitdroging. Het braken zelf is wel vervelender door die sonde. Maar tot nu toe blijft hij netjes zitten 🤞🏽 Alles bij elkaar heb ik er absoluut geen spijt van dat ik toestemming heb gegeven voor de sonde. Weet wel dat je zorg trouwens door de gynaecoloog wordt overgenomen en je door de sonde medisch bent (mocht je dat nog niet zijn).

Dankjewel voor je antwoord, dat stelt me wel wat gerust ❤️ Dat klinkt inderdaad toch wel wat beter dan de situatie zoals die nu is, bij mijn volgende vocht infuus wil de gynaecoloog het erover hebben of een langere opname of een sonde het meest effectief zal zijn, dus fijn om te horen dat het jou wel wat helpt! Mijn zorg is inderdaad al overgenomen door het ziekenhuis door de vele opnames, dus dat zou voor mij niet zoveel verschil meer maken gelukkig 🙂

Voel je vrij om een berichtje te sturen als je nog vragen hebt erover hoor! Of sowieso als je even wilt kletsen. Weinig meiden hier op het forum hebben HG, of er wordt niet veel op dat soort topics gereageerd 😜

Jeetje dames, heftig om te horen dat het jullie ook zo zwaar valt. Ik had bij de eerste twee zwangerschappen het geluk dat het na 20 weken wel opknapte dus daar hoop ik stiekem weer op. Sonde vond ik ook wel meevallen. Het is vooral wennen.

Dankjewel ❤️ Ondanks dat ik het echt mijn ergste vijand nog niet gun, is het toch ook fijn om niet "de enige" te zijn, andere mensen begrijpen het vaak gewoon niet, hoe erg ze ook hun best doen 😅

Oh dat hoop ik ook echt voor je! Dat zou fijn zijn! Ik heb mijn eerste zwangerschap ook hg gehad, maar minder dan nu, ik kon toen steeds net uit het ziekenhuis blijven zegmaar. Dat heeft helaas wel de hele zwangerschap geduurd, maar als ik iets op knap zou ik al blij zijn 🤷‍♀️ Fijn om te horen dat de sonde mee viel, ik ben er nu wel wat geruster onder. Hoe gaat het bij jullie met dat hele warme weer? Hier heb ik vandaag wel een badje buiten opgezet voor mijn zoontje, daarna ben ik onder de veranda op de loungebank gaan liggen. Gelukkig kwamen zijn opa en oma in de middag even langs met zijn neefje, dus die hebben lekker met hem gespeeld zodat ik even kon slapen. Dinsdag is hier de enige dag dat mijn man echt niet thuis kan zijn en we geen opvang hebben voor de kleine, dus dat is echt mijn overleef dag, morgen mag hij op de opvang spelen dus dan ga ik onder de airco liggen slapen 🥲

Hier precies hetzelfde! Je wilt dit zelf niet en je gunt het niemand, maar wat een verademing als ik andere vrouwen spreek die je begrijpen. Wat pittig dat jij de dinsdag echt in je eentje moet doen! Ik heb normaal vrijdag mijn dag dat ik met m’n zoontje ben, maar daar hebben we extra opvang voor kunnen regelen. Zou het nu echt niet kunnen om de hele dag aan te staan. De warmte helpt hier ook niet. Kan ik heel slecht tegen! Dus zoek echt verkoeling op, maar lig eigenlijk het grootste gedeelte van de dag op bed 🙃

Pittig die dinsdag! Woensdag is mijn mammadag maar ik heb tegen mijn man gezegd: als jij een derde wil neem je maar ouderschapsverlof op. Dat doet hij gelukkig. Van de hitte weinig last maar ons huis is best koel en ik lig vooral binnen inderdaad. Is er bij jullie vanuit de omgeving veel begrip?

Oh ja fijn dat jullie extra opvang hebben kunnen regelen! De dinsdag is inderdaad heel zwaar op het moment, gelukkig komen zijn opa en oma (die wonen heel dichtbij) hem meestal wel een paar uurtjes halen, of ze komen bij ons met hem spelen, en hij slaapt tussen de middag nog flink, dus dat maakt het te doen, maar die dag is altijd heel heftig, en ik moet er ook echt van bijkomen. Ik lig ongeveer de helft van de dag op bed en de andere helft op de bank, gelukkig hebben we op beide plekken airco 🥲

Snap ik! Goed dat je dat hebt aangegeven :) mijn man is zzp-er dus helaas is niet werken hier geen inkomsten. We kunnen een dag salaris opzich missen, maar de mensen voor wie hij werk doet zijn daar ook niet erg blij mee 😅. Gelukkig gaat hij vanaf november ook weer partime voor een baas werken naast zijn zzp werk, dus dat scheelt dan wel! Mijn omgeving probeert het te begrijpen, dichtbij wel veel begrip, mijn schoonfamilie is echt een enorme steun, zij rijden me ook vaak naar het ziekenhuis enzo, mijn schoonmoeder helpt met de was en het huishouden, en ze nemen de kleine af en toe mee zodat wij ook even kunnen bijkomen ❤️ mijn moeder en zus hebben zelf ook ernstig hg gehad, dus ook van die kant gelukkig alle begrip. Verder is het heel wisselend, we hebben gelukkig veel mensen in de omgeving die begripvol zijn, maar ook veel mensen die (al zeggen ze het niet direct) vinden dat ik me aanstel. Ik kan dat gelukkig wel makkelijk van me af zetten. Hoe is dat bij jou?

Heyhey, Hoe is t met jullie?? Hier donderdag weer aan het infuus gelegen, dinsdag belt de gynaecoloog over wat het plan nu verder is, want alleen elke week een of twee opnames voor een vochtinfuus gaat niet werken. De gynaecoloog van donderdag dacht aan een langere opname of dus idd een sonde. Een langere opname zie ik echt niet zitten, dus we gaan t zien. Ik voel me nog steeds behoorlijk slecht, maar ik lijk wel iets meer verschillende dranken verdragen (heel fijn, want ik leefde al vanaf week 5 op 2 dingen), zolang ik hele kleine slokjes neem. Al komt het er ook nog vaak net zo hard weer uit. Mijn zoontje komt gelukkig vaak bij mij op de bank spelen/knuffelen, en lijkt door te hebben dat ik even iets minder kan. Hopelijk gaat het bij jullie wat beter!

Wat naar steeds zo aan het infuus! Heel benieuwd waar ze dinsdag mee komen. Zie je er tegenop? Ik krijg het gelukkig inmiddels voor elkaar om in de avond wel wat binnen te houden, vlak voor het slapengaan. Dat scheelt echt al iets en ik zie het ook op de weegschaal. Deze week maar 0.5 afgevallen ipv een kilo.

Ja ik ben ook benieuwd! Aan de ene kant zie ik er eel tegenop, nog weer iets medisch erbij zegmaar, maar aan de andere kant, als ik me er beter door ga voelen ben ik er wel blij mee want dit is geen doen zo. Oh wat fijn dat dat nu lukt! Elke kleine verbetering is mooi meegenomen natuurlijk 😁 hopelijk een stijgende lijn in goe je je voelt nu ❤️

Ik ben nu 14 weken zwanger en ik kan zeggen dat ik sinds woensdag ook weer wat betere dagen heb! Vandaag heb ik zelfs met mn zoontje kunnen spelen en ben ik ergens op een terras gaan zitten. Hopelijk zet dit door en gaat het vanaf nu elke keer een beetje beter 🤞🏽

Wat ontzettend naar dat er nog geen verbetering in zit en je weer een vochtinfuus nodig hebt gehad. Hopelijk komen ze dinsdag met een goed plan en helpt het ook dat de placenta binnenkort af is en gaat werken! Ik duim voor je dat je steeds een beetje meer met je kindje kan spelen 🤞🏽 Succes!! Het zwanger zijn met HG is écht geen pretje. Kennen jullie de praatgroep op Facebook trouwens al van stichting ZEHG? Dat is een anonieme praatgroep (je vrienden zien niet dat je lid bent of iets plaatst), met allemaal vrouwen met HG. Ik haal daar enorm veel informatie vandaan en zie ook echt dat er zoveel vrouwen worstelen met dezelfde frustraties.