Wanneer vertellen aan familie

Ik denk het verstandigste na de 2e echo. Zodra je weet dat het hartje klopt en het op de juiste plek groeit.

Mijn moeder weet het al, en nu wachten we op een mooie echo. Rond de 13 weken willen we het de kinderen vertellen en de rest met ongeveer 16 weken. Oh en schoonmoeder ook na een mooie echo. Dit omdat wij eerder een bbz hebben gehad en er bij mij gewoon een angst zit.

Al snel. Beste vrienden weten het al ivm geen alcohol etc. Ouders horen het morgen. Als het iets fout gaat, heb ik backup. Ik ben een heel emotioneel persoon, en heb echt deze steun wel nodig

Mijn (schoon) ouders weten het vanaf de test. En 3 goede vrienden van ons wisten het ook vrij snel. Maar echt geheim houden lukt niet lang denk ik ivm misselijk en veel spugen.

Mijn vriendin en zwager wisten het meteen de eerste dag. Onze ouders gaan we het dit weekend met vaderdag vertellen. De rest hoort het pas na de 11 weken echo

Vaderdag aan onze ouders! Kan niet langer wachten. M’n beste vriendin weet het al, want we gingen een weekendje weg en die ochtend kwam ik erachter. Maar ik vind het maar ingewikkeld, dat geheim houden. Jullie?

Ik heb het al verteld aan m'n ouders en m'n beste vriendinnen. Nadat ik bloedverlies had gehad had ik hun steun hard nodig. M'n zussen wacht ik nog even mee.

Mijn beste vriendin weet het sinds de test, ze wist het eerder dan mijn man 🙈 We vertellen het mijn schoonvader morgen op vaderdag. Dat vond mijn man een leuk idee. De rest van de familie tussen 27 en 30 juni. Met mijn klachten (hele dag hondsberoerd) kun je het niet lang verzwijgen, daarbij kunnen we allebei heel slecht liegen… 1e echo is op 24 juni; door een langere cyclus is het onzeker hoe ver ik nu precies ben, maar dit zal vandaag ergens tussen 5+2 en 6+2 moeten liggen volgens vk.

Ik heb het meteen aan dierbaren verteld. Het ging bij ons allemaal niet vanzelf en ook dat proces hebben we met ze gedeeld. Stel er gaat toch nog iets mis, wil ik dat ook met hun kunnen delen.

Wij hebben 2 maanden terug een vroege miskraam gehad. Collega’s en eigenlijk alle vrienden wisten het goede nieuws en erna dus ook het verdrietige nieuws. Nu hebben we het aan een paar vrienden/collega’s verteld en de ouders :). Ik werk in de kinderopvang dus zal sowieso lastiger worden en ik kan de enige fijne spijkerbroek die ik had niet eens meer dicht 🤣. Verloskundige moest wel lachen en zei oei nu al haha. Vandaag 3+6 of 4 weken. Ligt eraan welke telling je aanhoudt 🤷🏻‍♀️

Mijn (schoon) ouders weten het al sinds gisteren, dus sinds de test. Mijn beste vriendin ook. De rest houden we geheim tot de eerste of tweede echo.

Morgen vertellen we het mijn ouders. Zeker ook omdat het 2x is misgegaan, vind ik het fijn om deze spannende tijden te delen met ze. Volgende week vertellen we het aan mijn schoonouders. Ik kijk zo uit naar die momenten, nu al voorpret 🍀🥹

Wij vertellen het mijn ouders en mijn man zijn moeder als we de eerste echo hebben gehad. Dan kunnen we ze namelijk een foto geven van de echo in een lijstje en kijken hoe ze reageren (van mijn ouders word het het eerste kleinkind en van mijn schoonmoeder het eerste kleinkind wat ze mag gaan zien.) De rest krijgt het allemaal na de 12 weken pas de te horen

Ik heb het met een paar dagen al aan enkele vriendinnen verteld want ik vind het fijn om het met een vrouw erover te hebben, dat is toch weer anders dan je partner… het is ook mijn eerste zwangerschap. Verder gaan we het na de 1e echo al vertellen aan mijn schoonouders omdat mijn partner dat wil. Het is dan wel pril maar goed , ze staan wel dichtbij je

De eerste dag twee vriendinnen verteld omdat ik gewoon iemand nodig had en het streepje nauwelijks zichtbaar was. Mijn vader vandaag verteld. Mede omdat ik het mijn moeder heb belooft dat te delen vlak voor haar sterven. Daarnaast ook een belangrijke hartafwijking in de familie die ik t.z.t. moet aangeven omdat het toch een risico is…. Ik ben niet van het traditionele wachten. Ik wil mijn blijdschap en verdriet kunnen delen met mijn dierbaren