Werken en zwanger zijn

Herken me in een gedeelte. Ik ben ook van baan gewisseld in het onderwijs dit jaar en het valt zo enorm zwaar en tegen om wijs te worden op de nieuwe school, pittige klas, alle methodes die nieuw zijn, duo collega die ook nieuw is, directeur nieuw, ib nieuw, maar die is alweer langdurig ziek gemeld. En dan heb ik het nog niet eens op de ongemakken van het gebouw (printer mega ver weg, geen water in de kraan, klimaatcontrol die het niet doet). Elke dag dag ik werk bizarre hoofdpijn die pas weggaat met 6 paracetamol

Hoe is het nu met jullie? Ik ben nu 25 weken zwanger en merk dat werken zwaar valt. Sinds een aantal weken best wat rugklachten en pijnlijke ribben, waar ik heel moe van wordt en met werkdagen van 9 uur plus nog zo'n 1,5 uur reistijd, kom ik dus eigenlijk inderdaad niet verder dan werken en slapen en mn vrije dagen kom ik ook maar matig bij met een dochter van 3, die heel graag bij mama wil zijn . Maar ik vind de drempel best wel hoog om me (gedeeltelijk) ziek te melden, ook omdat er op mn werk niet duidelijk is bij wie ik dit zou moeten doen, behalve de arbodienst

Heb je geen leidinggevende? Ik vond de drempel ook heel moeilijk! Op dit moment 27w + 5dagen zwanger. Werk normaal 32 uur maar sinds 23 oktober nog maar 12u en vind het zo fijn! Werk 3 halve dagen van 4 uurtjes en val standaard elke middag in slaap van ongeveer een uurtje uurtje. Ook op dagen als ik niet Werk.. Dit betekent voor mij dat m'n lijf en alles wat daarin gebeurd met onze kleine meid het nodig heeft! Ik leer steeds meer; Het is maar Werk, je bent maar een poppetje en het uvw vergoed je ziekteverlof.

Ik werk sinds begin oktober halve dagen (9-13) en dat bevalt heel goed! Merk dat ik de middag gewoon helemaal op ben. Ene dag doe ik dan ook lekker een dutje, andere dag gaat het iets beter en kan ik nog wel wat in huis doen, maar vooral de weekenden kan ik eindelijk weer van genieten! Zeker met rugklachten en pijnlijke ribben zou ik toch echt aan je leidinggevende aankaarten dat je (deels) in de ziektewet wil. Het uwv vergoed 100% en doen in het geval van zwangerschap helemaal niet moeilijk! Snap dat de dremper hoog is, maar je moet in deze bijzondere tijd echt aan jezelf denken, het word alleen maar zwaarder naarmate de weken vorderen 😅

Ik ben ook in m'n werk in gesprek te gaan, die denken heel goed mee! Ik kan de ruimte pakken die nodig is, zolang het niet elke dag is hoef ik ook niet ziekgemeld te worden. Dit betekent eigenlijk dat ik regelmatig een uurtje eerder naar huis ga, of als ik thuis werk, dat ik lekker ga slapen zonder de wekker te zetten. Het lastigste is dat ik mezelf hier aan moet houden, ben geen workaholic, maar wel snel geneigd om te denken dat ik toch prima iets meer hooi op m'n vork kan nemen. Zodra ik dat dan ook doe komt het als een boemerang terug en ben ik 's avonds en ik de weekenden niets meer waard.

Je hebt recht op 1 uur per dag extra pauze, heb je dat al overlegd?

Dit gaat eigenlijk niet op mijn werk helaas. Werk in het ziekenhuis en kortere werkdagen of extra pauzes is eigenlijk niet te doen helaas. Ik merk dat ik overdag ook elke keer denk, zoals andere ook zeggen, ach het gaat wel nu...maar savonds en in de weekenden betaal ik dan de prijs en kan in niks meer helaas Ik heb niet echt een leidinggevende, alleen een paar collega's die soort van bestuur vormen. Dat maakt het ook lastiger om het aan te geven vind ik. Maar ga morgen wel wat later naar mn werk, omdat ik toevallig een ochtend een keer dubbel sta en ga toch maar overleggen over of ik dan niet tijdelijk een dag minder moet gaan werken of zo

Wat vervelend ! Wat je hebt , had ik heel erg in het eerste trimester. Ik heb toen geen grenzen aangegeven maar had dit achteraf eigenlijk beter wel kunnen doen. Op dit moment 27 weken energie, wel minder energie ook dus ik onthaast me. Op werk gaat het langzamer , privé gaat het ook wat langzamer en mijn partner doet meer in het huishouden