Zwanger na miskraam

Hey, ja heel herkenbaar! Ik heb in februari een miskraam gehad. Ook bij mij bleek bij de eerste echo dat het niet goed was. Ik heb 1 juli mijn eerst echo en kan ook heel nerveus worden als ik daaraan denk. Ik probeer er voor nu maar niet al teveel bij stil te staan want ik heb er toch geen invloed op 🤷🏻‍♀️ Buiten dat ben ik vorig jaar mijn zoontje verloren met 41+3 weken dus ik neem het maar dag voor dag. Als de echo goed is zal ik vast wel een volgend stress momentje hebben tot het einde van mijn zwangerschap en bevalling. Als ik daar nu allemaal over ga nadenken zal dat zeker niet bevordelijk zijn voor mijn zwangerschap. Dus hoe moeilijk ook probeer vertrouwen te houden dat het goedkomt! 🤞🏻🍀🥰

Dank voor je reactie! En jeetje, wat ongelofelijk verdrietig dat je je zoontje bent verloren 😢 Iedere stap en fase zijn spannend en wat je zegt: vooral per dag bekijken en ook proberen te genieten, hoe ingewikkeld soms ook. Ik heb op 5 juli de eerste echo, leuk dat we een beetje rondom dezelfde datum zitten 🥰🍀

Ja en genieten wil ik zo graag. Mijn eerste zwangerschap was zo fijn! Geen vermoeidheid, geen kwaaltjes en ik voelde me fantastisch. Ik baal enorm dat ik dat deze keer nooit zo zal ervaren. Maar ik ga zeker mijn best doen om zo dicht mogelijk in de buurt te komen. Blijf vooral ook weg van de ramp verhalen op internet. Ik merk dat als ik me volledig richt op het positieve de angst niet de overhand neemt. Ja leuk! Al voelt het als nog heeeeel lang wachten 😅

Helaas herkenbaar. In november had ik een echo met 7+3 weken en er was enkel een baarmoeder met een leeg vruchtzakje te zien. Staat echt nog op mn netvlies gebrand en nu al zenuwachtig voor de eerste echo nu (donderdag met 6+5). Ik weet niet zo goed of ik uberhaupt wel wil kijken of dat ik gewoon wegkijk tot ik hoor dat het goed is..kan zo'n beeld niet nog een keer aan. Nouja.. en daarna nog termin echo,nipt,13-weken etc waar alles goed moet zijn. Ik probeer het maar echo voor echo aan te zien en hoop dat ik op een gegeven moment er vertrouwen in kan hebben

Hier 3 miskramen gehad. Eerst met 11 weken Toen moesten we met 14 weken bevallen en dus keuze maken om onze zwangerschap aftebreken omdat ons zoontje een ernstige lichamelijke en geestelijke beperking had ( het patausyndroom) en kort geleden nog een vroege miskraam gehad. Genieten zullen we nooit kunnen ga ik verwachten. Behalve de momente als de echo bezig is en het goed is! Succes met de zwangerschap en hopelijk gaan we er met een rustig hart door heen. Meer kunnen we niet doen

Ja, dat beeld raak je nooit meer kwijt… Ik denk dat ik bij de eerste zwangerschap heel naïef wat en geen rekening hield met een miskraam, want ik had t tot de eerste echo gered, zeg maar… Zo pijnlijk en verdrietig dat je lijf dan nog zo zwanger voelt en doet, maar dat er van binnen niks meer gebeurd. Ik ga voor je duimen, hoor! Voor ons allemaal natuurlijk 🥰

Ach jee… 3 miskramen. En wat een moeilijk en moedig besluit om de zwangerschap af te breken. Een hele fijne zwangerschap gewenst en toch fijn om in dit soort topics verhalen met elkaar te delen. De moeilijke, maar ook de mooie 🥰