Afgelopen dinsdag bij de VK geweest voor de eerste echo. Ik verwachtte er al niet veel van want had een week lang bloed verlies gehad. Maar je blijft toch hoop houden. Want hoeveel pech kan een mens hebben... Afgelopen december hebben wij de zwangerschap moeten afbreken omdat ons kindje heel ziek was en niet levensvatbaar. Dus ook deze keer weer super in angst gezeten. En terrecht, helaas weten wij nog niet of ik een miskraam heb gehad of dat ik een buitenbaarmoederlijkezwangerschap heb. Dit gaan we in Maastricht onderzoeken (omdat ik hier ook bevallen ben van onze dochter in Dec.) heel verdrietig en weet niet zo goed hoe ik me moet voelen. Ergens is natuurlijk de wens er wel voor een kindje. Maar ik weet niet of ik het nog wil omdat ik niet nog een verlies aan zou kunnen.
Hierbij neem ik ook meteen afscheid van het form. En wens ik iedereen een mooie fijne zwangerschap toe met een lief klein mensenkindje in feb!