Dubio over hoe vertellen tegen iemand waarbij zwanger worden niet lukt

Ik zou het haar in ieder geval niet bijvoorbeeld tegelijk met je hele schoonfamilie vertellen. Vertel het haar voordat je het de rest vertelt zodat ze de kans heeft om het een plekje te geven voordat ze vast zit in dat moment dat iedereen blij is en er voor haar eventuele verdriet geen plekje is.

Ik ben zelf iemand die er bij mijn dochtertje ook enorm lang (bijna 6 jaar) over gedaan heeft. Ik denk dat het vooral heel belangrijk is dat je het haar apart verteld en niet binnen een groep met mensen. Ook kan het voor haar heel fijn zijn om te benadrukken dat je weet dat het voor haar even rot kan voelen en je het haar daarom alvast wilt vertellen zodat ze er niet mee overvallen word en benadruk ook dat je hoopt dat het voor haar snel mag lukken allemaal en probeer haar gevoel even voorop te zetten ondanks dat jullie natuurlijk terecht enorm blij zijn. Ik denk dat ze het wel oprecht leuk voor jullie zal vinden, maar het eventjes moet verwerken, maar het enorm zal waarderen dat jullie rekening met haar houden, dat gebeurd vaak genoeg niet helaas. Komt goed! 🥰

Idd, vertel het haar op een eerder, en ander moment.

Er is hier eerder ook een soortgelijk topic over geweest. Toen wij moeite hadden met zwanger worden was ik natuurlijk wel jaloers en verdrietig als het bij anderen wel lukte. Máár... dat leeft naast het gevoel dat je heel blij voor hen bent. Veel erger vond ik de mensen die telkens maar weer vertelden hoe makkelijk het bij hen ging "ach wij gingen proberen en het was gelijk raak, hele vruchtbare familie etc" Blijdschap en verdriet mogen er allebei zijn, zolang als je dat niet probeert de verbloemen is het altijd goed!

Wij hebben dat met de broer van mijn vriend. Zij hebben na 8 jaar alles geprobeerd te hebben, opgegeven. Was echt een moeilijke tijd. Wij hebben besloten om het na de termijnecho het ze te vertellen. Blijft spannend hoor... Maar het zullen de beste (peet)oom & (peet)tante worden, die we maar kunnen wensen.

Ik had dat met een collega. Mijn baas eerst ingelicht en die heeft haar voorzichtig een hint gegeven en ik heb het haar daarna nog verteld en ook verteld hoe moeilijk ik het vond haar te vertellen.. Ze was wel verdrietig maar ook heel blij voor ons!

Het duurde bij ons 2 jaar (in de tussentijd 1 miskraam) voordat wij zwanger gezond werden. Gelukkig wel op de natuurlijke manier. In de tussentijd zijn 7 vriendinnen ook zwanger geworden. Ik kan uit ervaring zeggen dat je het gewoon eerlijk moet zeggen. Ik had het toen ook lastig maar ik gunde iedereen het grote geluk wat ik zelf ook zo graag wenste. Ga gewoon in gesprek met elkaar en maak er niet een verrassing van ofzo, want dat kan moeilijk over komen en dan kan iemand dicht klappen. En bespreek dat je het lastig vindt om te vertellen omdat je weet over hun situatie. Iedereen gunt jou dit wonder en ook de mensen waarbij het minder snel lukt. Komt goed! 😘

Wij zaten met hetzelfde, met mijn zus. Ik heb het haar apart verteld en daarbij kwamen vooral bij mij de emoties los. Ik kon haar reactie niet helemaal peilen, maar volgens mij is ze aan de ene kant wel blij

Ik ben zelf de gene geweest waar het een tijd niet lukte en me daar er klote over gevoelt heb. We hebben een keer de "fout" gemaakt op eigen verjaardag de eerste een t-shirt aan te doen grote broer. Mijn schoonzusje heeft in tranen een uur op de wc gezeten. Ik heb er toen niet bij stil gestaan en was erg lullig.. Mijn andere schoonzus wist het dat ik het moeilijk vond en stuurde me eerst een apje en dat vond ik er fijn ik kon verdrietig zijn zonder dat ik haar daar me lastig viel en feliciteren kon. En wanneer ik het een plekje gegeven had konden we gewoon afspreken het feit dat ze aan me dacht deed me al heel veel. En ander liet me bij een familie bijeenkomst dood leuk een paar foto's zien. Ik dacht het al en zei het al weken eerder tegen m'n man maar was wel lullig heb me er wel doorheen kunnen bluffen maar diep van binnen voel je toch waarom iedereen en ik niet...

Wij zaten in ook al 3.5 jaar i n traject en 4 miskramen. Mijn schoonzusje raakt ook via traject zwanger en kwam het persoonlijk vertellen vond ik heel fijn kon me even flink kut voelen en nu mag ik haar vandaag gaan vertellen dat ik ook zwanger ben

Jeetje wat een wonder! Gefeliciteerd! Ik zou altijd kiezen voor open kaart spelen. Eerlijkheid is het beste en ik zou adviseren in gespreksvorm, ipv verrassen. Heel veel geluk!

Ik heb het mijn beste vriendin gewoon verteld. Vol in de hormonen moesten wij huilen van blijdschap.

Wij hebben nu 4 jaar achter de rug en nu 6+2 zwanger van nummer 3. Mij schoonzus heeft het toen via de app vertelt ik had toen liever gehad dat ze het gewoon zo had komen vertellen. Het zal voor haar kut voelen maar of je het nu met 11 weken of met 20 weken zou zeggen het zal altijd hard aan komen voor haar

Hi, Ik ben zelf iemand die 6 jaar bezig is. 3 miskramen en 1 buitenbaarmoederlijke zwangerschap verder. (Nu 6 weken zwanger) Eerder vertellen is altijd beter want je weet het vaak als laatste en niet met veel mensen erbij want iedereen kijkt naar je reactie. Het verdriet zal er altijd even zijn. ♥️

Ik had vorig jaar een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Toen een vriendin zwanger was dit jaar, kwamen zij en haar vriend het aan ons persoonlijk vertellen. We waren beide emotioneel, maar apprecieerden dat ze het ons eerst vertelden. Een familielid van me is ook in verwachting en zij stuurden gewoon een whatsappje in het familiegesprek. Op zich oké, maar toch minder leuk. Maar ja kijk, ben nu zelf opnieuw zwanger, ik ga het ook alleen maar persoonlijk aan anderen vertellen. Das het leukste voor iedereen.

Het is familie. Als het goed is gunnen jullie elkaar de wereld en je kan niet niet blij doen omwille van haar. Dat is het leven. Deel het met haar, deel je liefde deel je familieband. Genuanceerd en gedoceerd.. Komt vast goed. Hier het zelfde gehad met mijn vriendin en vertellen en delen is mooi en dat mag.

Wij zijn zelf ook heel lang bezig geweest om zwanger te worden. En natuurlijk vond ik het moeilijk als een goede vriendin me vertelde dat ze zwanger was, omdat ze wist dat het bij ons maar niet lukte. Maar het hoort echt bij het leven. Ik was altijd blij dat iemand die dicht bij me stond het om deze reden niet pas met 12 weken of later het had verteld, maar juist al met 6 tot 8 weken. Het blijft voor die persoon moeilijk, maar beter eerder dan later is mijn mening en absoluut ook persoonlijk :)

Ja klinkt heel hard .. maar gewoon vertellen waar het op staat Het is "k.t" en klote en rot en nog veel meer voor iedereen maar eerlijkheid is vaak nog het beste . Ik heb mijn zus 4x moeten vertellen dat ik (ongepland) zwanger was (2 miskramen) Er omheen draaien en zo dat is vaak het tegenover gestelde effect . Het is heel rot voor hun maar ze zijn niet " zielig " (als je snapt wat ik bedoel) Maar voor jullie GEFELICITEERD natuurlijk :) en vooral genieten

Heel erg bedankt allemaal. Wij gaan in elk geval met dr afspreken en het gewoon vertellen. We kijken wel hoe ze dan reageert.

Dit had ik precies hetzelfde. Ik vond het veel vervelender als mensen zeiden hoe snel het raak was of grapjes maken over het wel of niet zwanger worden etc. Mijn zusje vond het bij de tweede ook heel moeilijk om mij te vertellen dat ze zwanger was. Mijn moeder heeft het me toen verteld, maar ik had toch veel liever van mijn zusje zelf gehoord. Blijft toch je zus en die gun je al het geluk van de hele wereld 😊