Hoge bloeddruk 40+1

Ja ik heb bij de laatse 2 mee te maken gehad. Ja soms helpt medicijnen en anders als het te hoog is word je direct ingeleid en moet de bevalling gaan beginnen.

Bij mijn eerste zwangerschap. Met 40 + 2 naar het ziekenhuis voor dezelfde onderzoeken en op 40+3 ingeleid. Met de tweede zwangerschap kreeg ik met 37 weken hoge bloeddruk (meerdere factoren speelde toen een rol) en toen met 37+5 ingeleid. Derde zwangerschap nergens last van.

Ik heb wb onderdruk de 93 gehaald, toen moest ik 2keer per week naar de vk gaan voor controlle. Boven de 95 werdt ik doorverwezen. Maar ik had verder geen symptomen die bij hogere bloeddruk hoorde en na een week zit ik weer op 80 en hoef ik nog maar 1 keer per week (nu iets minder) te komen. Dus bloeddruk kan wel weer omlaag, vk vertelde dat sommige zwangere een korte piek hadden zoals ik. Misschien heb je geluk zoals ik en was het een piek die weer gaat dalen

Ik had ook hoge bloeddruk met 40+2 maar nog op het randje. Moest in de gaten houden of ik hoofdpijn kreeg en dan meteen bellen, dat gebeurde met 40+6. Weer hoge bloeddruk, maar urine wel goed dus meteen naar het ziekenhuis voor CTG en echo enz. Daar aangekomen was bloeddruk weer normaal.. De kleine maakte het prima en de volgende dag stond sowieso controle 41wk - nogmaals alle controles en weer hoog gemeten en daarna weer 1x normaal gemeten. Zekere voor het onzekere dus volgende dag ballonnetje gekregen 41+1; ingeleid met 41+2 en de volgende nacht om 02.09 was hij er. Vond het ballonnetje en het inleiden zelf echt niet erg ookal wilde ik in eerste instantie thuis bevallen. Ik kon alsnog in bad zoals ik thuis wilde doen maar dan in het ziekenhuis! Helaas alleen liep mijn bevalling anders dan verwacht doordat hij draaide naar sterrenkijker. En de vacuumpomp eraf schoot uiteindelijk met spoedkeizersnede ter wereld gekomen. Maar ik ben van mening dat het dus maar goed was dat ik toch al in het ziekenhuis was en dat het niks te maken had met het inleiden.

Ik had mijn eerste hoge meting op 36+6 en bij controle op 37+2 zat ik op 140/95. Ik kreeg ook de onderzoeken en die waren goed. Ik mocht naar huis en 3 dagen later werd mijn bloeddruk opnieuw gemeten. Deze was toen 140/100 dus wederom terug naar het ziekenhuis voor controles. De ctg, bloeduitslagen en urine waren goed maar omdat mijn bloeddruk niet beter werd moest ik toch worden ingeleid (werd alleen maar hoger ipv lager of stabiel). Ze wilden dezelfde dag een ballon plaatsen maar toen bleek ik al op 3cm ontsluiting te zitten. Blijkbaar was ze er al klaar voor om te komen. Ik ben met 37+5 bevallen van een gezond meisje

Helaas voor mij ook herkenbaar. Moest met 38 weken voor controle naar de verloskundige na een hele goede zwangerschap. Eenmaal daar bleek mijn bloeddruk 149/95 te zijn. Urine gecontroleerd waar veel eiwitten in zaten, dus snel naar ziekenhuis. Daar kwam al snel uit dat ik zwangerschapsvergiftiging had. Zelfde dag werd er nog een ballonkatheter geplaatst en dag er naar gestart met weeën opwekkers. Helaas uiteindelijk toch een keizersnee omdat de ontsluiting niet door zette en mijn bloeddruk als maar hoger werd (heb uiteindelijk de 178/110 nog op de teller gehad). Heel lang moeten herstellen van alles maar gelukkig ging het met de kleine van begins af aan goed en nu uiteindelijk met mij ook weer. Het duurde even tot dat we op onze 'roze' wolk zaten maar nu genieten we volop.

Ik had met 38+2 controle bij de verloskundige en mn bloeddruk was wat verhoogd. Ook meteen urine gecheckt, deze was goed. Ik moest wel 2 dagen later terugkomen. Dus met 38+4.. bloeddruk was nog iets hoger. Ik moest ook aan de monitor in t ziekenhuis. Ik vroeg nog aan mn vk of mn vluchtkoffer mee moest, maar ze zei:"Nee, ik denk dat je medicatie krijgt en thuis moet afwachten.." Ook in t ziekenhuis bleef de bloeddruk hoog, ze hebben toen ook bloed geprikt en urine weer gecheckt. Alles was goed, alleen was er een waarde in mn bloed gevonden wat wel kon leiden naar zwangerschapsvergiftiging. Er werd besloten om me in te leiden. Ze zouden diezelfde dag nog een ballonnetje plaatsen, maar deze was niet nodig, aangezien ik al 2 cm ontsluiting had. De volgende ochtend hebben ze mn vliezen gebroken en me aan de weeënopwekkers gezet.. 3 januari is ons zoontje geboren. Helaas middels een keizersnede. Ontsluiting kwam niet op gang.. Veel succes met de laatste loodjes🍀