Ik heb 2 zoontjes, K van 9 met ADHD en een vermoeden van ASS.
En T van 3.
K was een huilbaby, sliep slecht, prikkel gevoelig, niet te troosten en alleen stil aan de borst.
Vanaf een jaar of 2 viel hij mij fysiek aan (slaan, schoppen, krabben) wanneer hij zijn zin niet kreeg of zelfs gewoon uit het niets.
Wanneer hij thuiskwam uit de opvang was het altijd drama, huilen huilen huilen. Hij sloeg bijvoorbeeld ook zijn hoofdje tegen de vloer. Maar het beperte zich niet tot opvang dagen. Heeft allemaal jaren geduurt.
De diagnose kwam toen hij 8 was.
T was een hele andere baby, huilde weinig, heel rustig en sliep redelijk. Toen kwam de peuter puber tijd, oh help.
Hij doet nu wat zijn broer deed, huilen, huilen, huilen. Ontroostbaar...
Dit beperkt zich niet tot doordeweekse dagen waarop hij naar de opvang is geweest maar ook op dagen dat hij thuis is.
Hij probeert je wel te slaan maar valt niet aan en doet zichzelf geen pijn zoals zijn broer deed.
De buien duren tussen een half uur en 2 uur.
Ik heb geen vergelijkingsmateriaal, zijn er meer peuters die het zo heftig hebben?