18mnd overstuur met naar bed brengen

Dit is de 18 maanden slaapregressie. Hier ook al ruim een week last van. Mijn zoontje slaapt altijd perfect en nu is het een drama. Wij doen hem nu een half uurtje later naar bed ‘s avonds en doen een langer bedritueel. Als hij ècht huilt uit verdriet pak ik hem uit bed, maar bij jengelen, spelen en opstandig staan en knuffels uit bed gooien laat ik hem liggen. Het is een fase dus het gaat zeker goed komen!

Oo dit had ik dus ook vorige week !! Ze wilde dan op de stoel met mij. Of naar beneden of in het grote bed van ons. Maar hier heb ik niet aan toe gegeven en gezegd dat het tijd was om te slapen. Vaak even een knuffel. En een kus en neerleggen. Dan kwam ze er zelf uit. 3 x terug gelegd en gezegd nee het is tijd om te slapen. Het heeft 3a 4 dagen geduurd en nu heeft ze er geen last meer van gaat rustig liggen en zwaait zelfs gedag.

Heel simpel schat 18 maanden slaapregressie, mijn dochtertje slaapt nu ook echt laat in de avond en als ze slaapt wordt ze weer wakker en wilt ze echt uit bed!!!!

Wij hebben precies het zelfde hier maar ook bij ons dé hack gevonden. Ze heeft hele avonden bij ons beneden doorgebracht maar uiteindelijk geprobeerd om haar gewoon zoals altijd op bed te leggen (evt met een nieuwer knuffeltje om te inspecteren). En de deur open gelaten en duidelijk gezegd dat mama nog even boven blijft. Ondertussen heb ik de badkamer gepoetst en de was opgevouwen op bed etcetera. Uiteindelijk valt ze in slaap terwijl ze wist dat ik toch bij haar was. Bij ons heeft dit exact 10 nachten geduurd. Maar jammer genoeg kwam ik met de oplossing een paar dagen voor het over was haha. Hopelijk werkt het. Succes!

Maar het is inderdaad echt een slaapregressie. Onze dochter sliep ook altijd "perfect" en was dit ook niet gewent van haar. Ook heeft ze zelfs 2 (halve) nachten bij ons gelegen. Wat ook nooit eerder gebeurd was maar ze was zó overstuur en in paniek. Slaapregressie, tanden, warmte...

Hetzelfde hier! Kon altijd prima zelf in slaap vallen en lag soms nog een tijdje te spelen in haar bedje voor ze in slaap viel maar nu sinds een paar weken totaal overstuur huilen als ik haar in bed leg. Ik heb het idee dat het bij mijn dochtertje ook iets met verlatingsangst te maken heeft..want als ze s nachts wakker wordt en ze ziet mij niet dan roept ze overstuur ‘mamma mamma!’, zodra ik haar gerust kom stellen slaapt ze weer verder. Wat ik tegenwoordig doe is haar in haar bedje leggen maar naast haar bedje gaan liggen/erbij blijven tot ze in slaap valt. Ik doe dan alsof ik ook slaap. Dit is bij ons niet zo moeilijk aangezien haar bedje nog bij ons op de kamer staat, dus ik ga gewoon in ons bed liggen. Maakt een wezenlijk verschil hier!

Als het langer duurt als je weer naar haar toe gaat zou ik zeggen: neem die 5-10min huilen voor lief. Als ze daar wel mee slaapt doe je haar daar mee plezier mee dan lopen hannesen en meer tranen/vermoeidheid. Thans dat is wat ik denk. Het is heel goed voor kinderen om 5-10 min zelf de kans te krijgen iets op te lossen, ook overdag. Zo krijgen de hersenen de kans zich te ontwikkelen en verbindingen te maken. Ik zeg niet: laat een kind tijden lang alleen en overstuur. Maar even, gewoon heel even, daar is niks mis mee.

Denk dat het afhangt of ze daadwerkelijk overstuur aan het huilen is of dat ze aan het jammeren huilen is. Bij het tweede zou ik het ook laten mits het niet langer dan 5 minuten duurt. Is ze daadwerkelijk overstuur aan het huilen en het duurt langer dan 5 minuten dan sowieso er naar toe. Het hele concept ‘laten uithuilen’ dan leren ze het wel is pedagogisch totaal niet verantwoord en totaal achterhaald. Waar het namelijk gewoon op neerkomt is dat ze leren dat als ze je nodig hebben je niet op ze reageert en ze daarom uiteindelijk stoppen met huilen, niet omdat ze zichzelf gekalmeerd hebben maar omdat ze geleerd hebben dat er geen gehoor wordt gegeven aan hun behoefte tot veiligheid/troost. En dat is niet iets wat je ze mee wil geven neem ik aan. Veel mensen denken nog steeds dat een kindje met huilen aan het ‘manipuleren’ is, waar de hersenen van een kindje nog helemaal niet toe in staat zijn op deze leeftijd.