20 maanden en niet in eigen bed willen slapen

Gelukkig nog niet, al hoort het wel bij de 18 maanden regressie. Ik denk dat ik geen tips heb. Ben van de harde hand om toch met het gewone slaapritueel, eventueel white noise haar in eigen bed te leggen. Ze gaan vanzelf slapen

Mijn zoontje is 21 maanden. Sliep altijd heerlijk. Sinds 3 weken is slapen een drama. Meneer heeft zelf besloten geen speentje meer te willen. Nu weet hij niet hoe hij in slaap moet komen. En naar bed wilt hij niet. Het is gewoon krijsen. Van alles uitgeprobeerd. Sinds een paar dagen lukt het overdag weer iets beter. En in de avond gaat het ook in stapjes beter. Wij gaan nu vaak naast zijn bedje liggen. Dan valt hij vaak in slaap en sluipen we weer weg. Ook snachts wordt hij om verschillende tijden wakker en leggen we hem bij ons in bed. Ik denk dat dit echt een fase is. Hij maakt momenteel ook echt sprongen met praten. Hoop wel dat deze fase snel voorbij gaat. Het is best vermoeiend. Maar wij mama's kunnen dit. Je bent niet alleen. Hopelijk gaat het snel weer beter. 🤞🏻

Heel herkenbaar… bij ons heeft het zeker wel 1,5 maand geduurd. Ik heb me er gewoon bij neergelegd en mijn zoontje een tijdje bij ons in bed laten slapen. Hij werd tussen ons ook 4/5x wakker per nacht. Uiteindelijk heb ik hem weer een keer in zijn eigenbed gelegd met heeel veel knuffels en vertellen dat al zijn vriendjes vanavond bij hem in bed mogen logeren. Dit vond hij heel erg leuk. Ook heb ik het lampje in zijn kamer aangehouden zodat het niet pikdonker was. En bij het afscheid niet dag zeggen maar vertellen dat je iets gaat pakken en zo terug komt. Zo is onze kleine man weer zelfstandig zijn zijn eigen kamer gaan slapen😳. Hopelijk heb je hier wat aan en tegen die tijd heel veel succes! Het is pittig maar het is maar een fase

Dit hebben wij ook een hele periode gehad toen onze dochter ging lopen. Heeft toen ongeveer 3 maanden geduurd. Op een gegeven moment was ik er helemaal klaar mee, ik wilde ons bed en mijn man weer voor mij alleen;) We hebben toen een avond tegen heel mijn moedergevoel in haar laten huilen. Dit was echt doorzetten, maar uiteindelijk duurde dit (maar) 25 minuten. Hierna was het over en sinsdien slaapt ze weer lekker in haar eigen bed. Als ze nu nog ooit huilend wakker wordt pakken we haar even bij ons in bed tot ze rustig is, maar leggen haar wel altijd weer wakker terug in haar eigen bed. Dit gaat goed. Als je haar slapend overlegt in haar eigen bed, zal ze schrikken als ze wakker wordt dat jullie niet meer bij haar zijn. Dat overgangsmoment heeft ze namelijk gemist omdat ze sliep. Laten huilen is heel pittig en gaat tegen alles in, maar ons heeft het uiteindelijk heel goed geholpen. Ik zeg uiteraard niet dat dit de oplossing is, doe vooral wat goed voelt voor jullie. Hopelijk gaat het bij jullie snel beter.