4 Reacties
één maand geleden
Wat verdrietig om te lezen! Mijn oudste dochter is ook van januari 22 en ik ben momenteel in verwachting, dus geen eigen ervaring hiermee.
Een vriendin van mij heeft een tweeling en die konden/kunnen ook wel eens gemeen zijn naar elkaar. Praten en uitleggen doe je al, maar die vriendin van mij heeft de ene die kneep oid ook wel eens laten schrikken door het terug te doen bij dat kind en dan het er over te hebben dat hij/zij dat ook niet fijn of lief vind. Die schrik reactie zorgde wel voor resultaat. Daarna hoefde ze alleen maar te benoemen dat het niet lief is wat hij/zij doet en dat hij/zij dat toch ook niet wil.
Of dit DE manier is weet ik niet, maar volgens mij trek je al een hoop uit de kast...
Anders misschien een keer een time out? Negatieve aandacht blijft natuurlijk ook aandacht, dan zeggen ze ook wel eens dat verwijderen uit de hele situatie en dus geen aandacht geven ook als een "straf" wordt ervaren. Op de gang of in de hoek zetten en zeggen dat hij er maar even over moet nadenken en het er daarna even over hebben.
Hopelijk kan je hier iets mee of komen er andere tips binnen die helpen. Heel veel succes en sterkte 🤗
één maand geleden
Ja hoor, heel herkenbaar! Zeker de eerste twee maanden hier. Vond het soms echt spannend (ging weleens een stuk houten speelgoed door de lucht 🥲). Nu na drie maanden gaat het gelukkig al een stuk beter! Al blijven er natuurlijk jaloeziemomentjes.
Het is voor die kleintjes toch een fikse overgang. Opeens krijgen ze niet meer alle aandacht en zo’n grote verandering moeten ze ook verwerken. Je doet alles goed, dus geen zorgen.
Ik zou het niet terugdoen bij je kind, zoals hieronder wordt geadviseerd (hoe goed bedoeld ook). Je kind heeft juist bevestiging nodig, nu hun wereld even op z’n kop staat. Het is even taai, maar het wordt beter. Succes lieve mama!
één maand geleden
Herkenbaar.. hier een fase en nu vraagt hij als allereerste naar zn zusje.. (inmiddels 5 maanden) wil dr elke dag even vasthouden.. even wennen en dan komt het goed! (Al blijft het broer en zus en hoort ruzie maken daar nog heel lang bij, haha)
één maand geleden
Heel herkenbaar.. dochter van januari 22 en zoontje van november 23. We hebben er nog steeds last van.. dochter wil gewoon elke keer haar broertje pijn doen. De ene keer zijn ze leuk aan het spelen en de andere keer slaat/duwt ze haar broertje heel hard.. we hebben zoveel mogelijk aangegeven wat ze wel mag doen. Stel dat ze aan het kleuren is en haar broertje komt om te spelen, op dat moment wilt ze het niet, dus dan zegt ze of we hem even bij haar weg willen halen. Of als ze slaat/duwt, dan zeggen we dat het pijn doet en dat haar broertje dan moet huilen etc. Veel praten en zoveel mogelijk ook alleen wat doen met de oudste! Dat helpt ook bij ons. Elke vrijdag gaan we naar de oudergym en dat proberen we zoveel mogelijk alleen met haar te doen. Soms moet haar broertje wel mee maar dat vindt ze dan niet erg. Ook naar de psz brengen wilt ze graag dat haar broertje meekomt, en dat doen we dan ook zodat ze het wel leuk blijft vinden. Het gaat wel de goede kant op maar na een jaar verder zitten we er nog wel in…
In ieder geval heeeeel veeel geduld hebben🥺 soms lukt dat niet altijd maar dat benoem je dan ook maar😓 succes