Kleine wereld/eenzaam gevoel

Ik ben 15 januari ook bevallen met ewn keizersnee en me man is nog steeds thuis. Ik verveel me inderdaad behoorlijk. Wij hebben sowieso wat dingen gepland in het verlof Zo hadden we een gezinshoot. Zijn we een paar keer gaan wandelen voor mijn herstel. Wekelijkse uitje is de supermarkt 😂 2x uit eten geweest. Kind op het werk laten zien Naar een groot winkelcentrum geweest Babyspa En voor mezelf Ik ben naar de kapper gewees Naar de nagelstyliste Schoonheidsspecialiste Ben gaan winkelen voor mezelf Ik ben ook super eigenwijs ik tilde al een maxi cosi met 3 weken En uiterwaarden ben nog niet volledig hersteld want dat merk ik ook nog wel

Dag! Ja het is nogal een omslag als je van fulltime werken komt

Oops te vroeg enter. Ik was vandaag bij een mama café. Dat vond ik erg leuk en zorgde ervoor dat me minder alleen voelde. Ik kan dit aanraden!

Zo dit herken ik ff. Kleine man 6 weken en ben welgeteld 4x weggeweest waarbij het langste 2.5 uur is. BV helpt hier ook niet bij. Ik heb nu weer meer dingen gepland zodat mijn man wat vaker aan de bak moet

Heel herkenbaar! Ik probeer weer wat dingen voor mezelf op te pakken en met mensen af te spreken. Maar ik vind m’n wereld ook zo klein aanvoelen.. moet wel zeggen dat ik er aan begin te wennen (zoontje is nu 6,5 week oud), tot aan week 5 heb ik me echt heel eenzaam gevoeld..

Herkenbaar. Voel me niet eenzaam, maar mijn wereld is idd heel klein geworden. Als ik met vrienden of familie praat dan word ik daarmee geconfronteerd, omdat ik niks te melden heb behalve het poepschema van mijn kleine. Maak me ook zorgen over straks weer naar werk - de overstap naar fulltime werken in een snel bedrijf zie ik op het moment echt niet zitten!

Heel herkenbaar ik voel me ook zo het gevoel van aleen voelen en verdrietig en dat niemand het snapt ik zit ookal veelste lang thuis. Soms denk ik de baby is het enigste wat ik heb terwijl dat eigelijk niet waar is. Ik ga over een paar weken met de baby en mijn man bij me ouders logeren even weg van huis meschien helpt dat. Ik heb al een verwenmomentje gedaan bij de kapper maar dat helpt niet echt was maar voor eventjes. Ik zat wel de hele dag daar.

Zeer herkenbaar, ik heb het hier erg moeilijk mee gehad toen ik was bevallen van onze 1e. Geef je over aan je gevoel. Ik heb het als een stukje rouwen ervaren. Rouwen omdat je niet meer degene bent die je eerst was. (Fulltime werkend naar voorlopig huismoeder) het was een verlossing toen ik weer parttime kon werken. Tot die tijd ben ik dingen gaan ondernemen die gingen. Zodra een vriendin een vrije dag had samen gaan wandelen. Of een tuincentrum bezoeken en daar een kopje koffie drinken. Hopelijk voel jij je snel beter bij de situatie waarin je nu zit

Mijn meisje is vandaag 3 weken oud en ik herken het (nog) niet. Nu ben ik vorig jaar al verhuisd naar een andere provincie, en door corona ook niet echt nieuwe vriendschappen opgebouwd. Veel uitgaan etc deed ik al niet meer, dus voor mij is de overgang minder groot. Van bankhangen zonder baby naar bankhangen met baby zegmaar.. In mijn zwangerschap had ik er vaker last van dat ik me alleen voelde, nu zij er is ben ik druk met haar. Dus tot nu toe geen last van, maar ben nog maar 3 weken onderweg. Hoop in de toekomst wel wat vriendinnen te krijgen hier, af en toe is dat gewoon fijn. Ik app nu soms met vriendinnen van vroeger en ben vandaag voor het eerst naar de action geweest na weeeken thuis te hebben gezeten. Dat voelde voor mij al als een uitstapje naar eurodisney

Oké wat is dat en waar is dat?

Een ontmoetingsplek voor (weer) nieuwe moeders. Als wij het in Middelburg hebben, dan zal dat ook op andere plekken bestaan. Waar ik gisteren was, zit ook een lactatiekundige om dingen aan te vragen. Best relaxed.

Oh dat is handig nog een professional ook daar! Mn moeder woont toevallig in Middelburg, dus mocht ik daar zijn kan ik eens langsgaan. Zelf woon ik 2 uur rijden verderop, maar zal eens kijken of ze hier ook zoiets hebben

Goeree-Overflakkee had ook zo iets alleen vanwege corona ermee gestopt tot op heden geen nieuwe ontmoetingen helaas 😕 Zodra ze hier haar eerste vaccinatie heeft gaan we gezellig zwemmen

Elke 3e woensdag van de maand in het lokaaltje

Dit heb ik ook, probeer nu weer wat meer dingetjes te ondernemen buitenshuis. Aan de ene kant vind ik dit eng en moeilijk en voel ik me soms ‘te lui’ om die moeite te doen, maar uiteindelijk ben ik blij als ik het gedaan heb.

Vind het heel herkenbaar! Ik kan soms ook echt jaloers zijn op m’n man als hij de hele dag gaat werken en ik de hele dag met de baby ben. Hoe zielsveel ik ook van m’n zoontje houd hoor! Want daar ligt het absoluut niet aan. Ik las laatst dit artikel en moest zo hard huilen omdat het de spijker op z’n kop slaat: https://www.me-to-we.nl/moederschap-eenzaam/?fbclid=IwAR2WbX4oJeRLhms-gAgeqc07fReD_eh6uZxnAafIUSr_nSLijyfNtOoFpto

Inderdaad super herkenbaar het artikel. Bedankt voor het delen. En fijn te weten dat we niet alleen zijn al voelt dat soms wel zo.

Dit doet me echt goed, vind het zo fijn als andere vrouwen de ‘andere kant’ van het moederschap delen😊

Zo herkenbaar, nooit gedacht dit te zeggen maar ik zal blij zijn als ik terug mag gaan werken 😓🤫

Ik kijk ook echt ernaar uit om weer te gaan werken. Niet wat betreft vermoeidheid en de kleine dan naar de opvang moeten brengen, maar hoe fijn om weer eens met iets anders bezig te zijn en omringd te zijn door collega’s