Lieve mama's,
Eerder schreef ik een topic dat ik er helemaal doorheen zat, wat zeker nog wel een beetje zo is. Dankt voor alle steun en adviezen, ik ga ze zeker uitproberen.
Nu wil ik graag met jullie delen wat mijn vriend tijdens een nachtelijke wetenschappelijke literstuurstudie heeft gevonden:
'Infant colic'/'koliek', wat breder is dan alleen darmkrampjes. 10 tot 30% van de baby's hebben het en het komt vaak door een snelle bevalling (is 11 minuten persen snel genoeg? 🙈) of een keizersnede. Het lijkt alsof ons kindje beschreven staat, helemaal in de Engelse literatuur hierover. Een baby die veel huilt, met name in de avonduren, die niet op zijn rug wil liggen, slecht slaapt en die weinig te differentieren huilt/signalen geeft waardoor het voor ouders heel moeilijk is om te achterhalen wat hij nodig heeft. Er stond zelfs dat heel vaak gezien wordt dat ouders deze baby's (daardoor) overvoeden in een poging hun baby gerust te stellen. Vaak zie je veel darm- en maagklachten, maar ook migraine bij deze baby's (daar herkennen we achteraf gezien ook veel van). De baby's zijn vaak erg prikkelgevoelig en sensitief. Ze beginnen vaak uit het niets hard te huilen en het huilen neemt toe aan het einde, waarna het ineens stopt. Dit alles bij baby's die verder gezond zijn en ook goed groeien. Ook stond er dat ouders vaak last kunnen krijgen van zelfverwijt en depressieve gevoelens.
Zelfs het beloop klopt: start na 2 weken en piek met 6-8 weken.
De theorie dat het vaak bij snelle geboortes of keizersnedes gezien wordt is dat de baby niet (lang genoeg) opgerekt wordt in het geboortekanaal en daarom in de foetushouding wil blijven. Ook is een snelle bevalling nogal traumatisch voor zo'n kleintje, waardoor hij meer prikkelbaar en geirriteerd is en slechter slaapt.
Dit alles verklaart echt waardoor het wel wat beter gaat nu we niet meer overvoeden, maar hij nog steeds erg veel klachten houdt.
Gekeken naar adviezen moeten professionals de 'diagnose' uitleggen aan ouders en hen vooral gerust stellen dat het vanzelf overgaat na 3 tot 4 maanden en ze er niks aan kunnen doen. Wel een aantal dingen die we kunnen doen om hem te helpen, waarvan we heel veel al doen (op en neer bewegen, langzame vloeiende bewegingen maken, in bad/onder de douche, rechtop dragen in de draagzak, op ons laten slapen, in de foetushouding houden ipv gestrekt op zn rug laten liggen, prikkels beperken etc.)
Deze kennis geeft ons zoveel rust en beperkt bij mij heel erg het zelfverwijt en schuldgevoel en biedt daarnaast perspectief. Buiten dst het nog steeds superzwaar is Ik hoop dst het voor andere mama's hetzelfde kan betekenen. We doen het supergoed en niet slechter dan mama's die een baby hebben die weinig huilt en goed slaapt!
Hier links naar twee artikelen voor de geïnteresseerden
https://www.hopkinsmedicine.org/health/conditions-and-diseases/colichttps://www.theperrymount.com/articles/articles/does-your-baby-hate-laying-on-its-back.html
En wikipedia:
https://en.wikipedia.org/wiki/Baby_colic
Liefs!
Oh en nog een goeie tip, tijdens een onverklaarbare huilbui met hem het boekje baby ziet... (10 euro) gaan kijken doet ook wonderen, was ook een tip!
En white noise (bij ons een fohn) werkt heel goed om hem rustig (en in slaap) te krijgen. Doorbreekt echt het huilen, maar dat is natuurlijk al vaker genoemd op het forum!
Wat fijn dat jullie het gevonden hebben en dat je je daar ook nu bij neer kan leggen. Hoop dat het voor jullie rust geeft en dat het stapje bij stapje beter gaat! 😘
Heel fijn dat jullie iets hebben kunnen vinden, die kennis alleen al geeft jullie meer rust en acceptatie. Ik ga het even rustig nog eens doorlezen, er komt me best heel veel namelijk bekend voor en ik had ook een mega snelle bevalling..
O wauw herkenbaar! Mijn dochter was er met 5 min 😨 die heeft 4 mnd gehuild
Mijn jongste zoontje is met 6 min geboren en vind het vreselijk op z’n rug te liggen, hij huilt gelukkig niet zoveel als m’n dochter deed