Oppasopa en oma en hond - angst.

Ik zou in deze situatie zeker mijn dochter niet meer brengen. Het heeft niks met vertrouwen in je moeder te maken, dieren zijn nou eenmaal onvoorspelbaar, zeker als het een straathond was die niet met mensen en kinderen is opgegroeid. Voor mij zou hier geen enkele twijfel zijn, veiligheid van mijn kind staat voorop!

Ik denk dat je zelf het antwoord al geeft. Je moet naar je onderbuik gevoel luisteren. Al was t maar omdat je het jezelf niet vergeeft moest er iets verkeerd gaan en je hebt niet naar je gevoel geluisterd. Ik denk dat je het goed uit kunt leggen aan je moeder. Het heeft niets met je vertrouwen in haar te maken maar met je vertrouwen in de hond. Wat ook terecht is lijkt me. Het blijft een dier dat onvoorspelbaar is en het is niet jouw hond, die je door en door kent en waarbij je kind dan onderdeel is van de roedel. Sterkte!

Niet hetzelfde verhaal, en zoals je zelf al zegt is het volkomen logisch dat een hond het niet leuk vind wanneer er iemand aan zijn oren zit, denk dat het ook goed is om je dochter er dan bij weg te halen. Maar misschien is het ook een idee om met de hond naar curcus te gaan, of een honden gedragsdeskunidge in te schakelen. De laatste kan bij je moeder thuis kijken hoe de hond zich gedraagt naar jullie dochtertje toe, en er ter plekke mee bezig gaan om het gedrag te corrigeren, dat zal zeker niet na 1x goed gaan, en daar zullen jullie zelf ook mee aan de slag moeten, een gedragsdeskundige kan jullie daar natuurlijk wel bij helpen en jullie tips en tricks geven hoe daar mee om te gaan.

Er is hier een docu overgemaakt, na een fataal ongeluk. Bottom-line: hoe lief dieren ook zijn het blijven wilde dieren en je weet niet hoe ze reageren (op jouw kindje die ook impulsief dingen doet). Ik hou mijn kindje dan ook weg van honden. Better safe, then sorry! Veel wijsheid gewenst

Hii, Mijn ouders hebben ook honden. Vanaf dag 1 mogen de honden niet bij mijn dochter. Mijn moeder heeft zelf een hondenschool en wat zij altijd zegt is dat het gedrag van een hond nooit voorspelbaar is. Mijn moeder heeft een opvouwbare box gekocht. Een soort campingbedje met van dat gaas. Zodat ze ook haar handjes niet doorheen kunnen. Hier zit ze bij mn ouders altijd in. Met eten of als ze even gaat kruipen gaan de honden op de gang. Zn box kan je voor een paar tientjes op marktplaats kopen. Misschien een idee?

Je kan je moeder wel vertrouwen maar die hond dus niet. Probeer het niet zo te zien dat wanneer je je dochtertje niet meer bij je moeder brengt je je moeder niet meer vertrouwd alleen je vertrouwd die hond niet. En ik kan me voorstellen dat ze dat echt heel jammer en niet leuk zal vinden maar ten eerste is je kindje het belangrijkste. Je moet er niet aan denken dat er nu wat gebeurd terwijl je het had kunnen voorkomen door naar je gevoel te luisteren. En daarnaast het is je moeders keuze geweest zo'n hond te kopen. En misschien had ze er niet zo eentje in gedachten maar uiteindelijk wel haar keuze en niet die van jou. Dus moet zij er mee dealen dat ze niet meer kan oppassen en niet dat jij in de zorgen zit of dat er daadwerkelijk iets gebeurd.

Ik heb zelf een hond en dat gedrag is niet oke. Als mijn hond dat gedrag zou gaan vertonen bij mijn dochter zal ik ze gaan scheiden, en een oplossing voor zoeken. Ik zou of vragen of er inderdaad een gedragsdeskundige bij kan komen kijken, of wat iemand anders al zegt. Hond apart van de baby. En ookal zou ze in een box zitten dan nog niet alleen laten. Honden zijn erg inventief. Dit zijn toch wel flinke alarmsignalen als je het mij vraagt.

Ik denk dat het niet uitmaakt of je je moeder vertrouwt; je vertrouwt die hond niet! Ik zou mijn kind er ook niet achterlaten. Vreselijk!

Exact!

Wij hebben ook een hond. Best een pittig beestje maar ze zijn beste vrienden vanaf dag 1. En nog! Laat ik ze nooit alleen. Wat hier ook al wordt benoemd, hij blijven honden. Ga in gesprek met je moeder wat oplossingen kunnen zijn en via de dierenarts kan je kijken naar een gedragsdeskundige. Hier ook over de vloer gehad en het was echt een meerwaarde. Hopelijk heb je er wat aan en anders moeders ook want volgens mij komt het heel veel voor.

Super bedankt voor jullie reacties 💕. Jullie waren met even dat ene duwtje in de rug die ik nodig had. Ik ga morgen even bij mijn moeder langs.

Hier ook zo iets. Mijn moeder heeft een super lieve franse bulldog. Maar helaas heeft de hond een soort kronkel in zijn hoofd. Uit het niets valt hij wel eens je voeten aan , hij bijt niet echt maar wel dood irritant. Als je iets laat vallen en het op wilt pakken dan komt hij voor je handen.. maar hij is gelijk helemaal van slag als hij dit doet. Onze zoon heeft altijd in de box gelegen daar maar nu begint hij daar geen genoegen mee te nemen. Thuis tijgert hij heel de kamer rond. Nu gaat onze zoon voor 2 nachten naar mijn moeder. En ik ben benieuwd. Ze proberen veel te doen. Wandelen , zwemmen, boodschappen,… maar ja er zijn momenten dat hij gewoon ff moet spelen alleen. Mijn moeder heeft een soort loop auto gekocht voor hem zodat hij niet op de vloer ligt maar de hond wel kan wennen. Dit gaat tot nu toe goed . Jouw moeder zal altijd voor jullie kleine kiezen. Dat is denk ik zeker! Maar ik snap jouw zorgen heel goed 😊

Ik snap je gevoel wel hoor! Mijn schoonmoeder bedacht zich dit jaar om ook weer een hond te nemen. Ook uit Griekenland. Nu is het echt een lieve hond. Maar ze moest perse oppassen. Maar ik had echt zoiets van: oké waarom neem je precies dan een hond? Ik wil het haar niet verbieden natuurlijk. Maar ze moest perse oppassen (ze is ook super snel jaloers op andere die oppassen op hun kleinkind, terwijl ze niks te klagen heeft). Van mij mocht ze de eerste weken ook echt niet wandelen met de hond en mijn baby. Had expres de wagen ook niet meegenomen, omdat ik wist dat ze dit dan zou doen. Nu is ze in mei ook door de hond onderuit getrokken en had ze de sleutelbeen gebroken. Eerste wat ik zei was: zie je wel. Je kent je hond nog niet. Nu na een half jaar durf ik het wel aan. We zijn in oktober ook met hun allemaal naar center parcs geweest en ik zag hoe lief de hond is. Maar in jouw geval zal ik je kindje ook niet brengen… Ik vind het ook vreselijk irritant dat ze de hond heel de tijd mijn baby laat likken. Vind ik zo vies en zij niet. En dan denk ik: mens doe niet zo eigenwijs en voedt je hond op dat zij dat niet bij iedereen doet. Niet iedereen zit er op te wachten. De frustraties komen nu al naar boven nu ik dit typ😇

Ooh wat lastig zeg! Maar even waarschijnlijk een stomme vraag maar zit hij dan daar heel veel in die loopkar? Die adviezen met niet langer dan een half uur volgens mij is echt ter bescherming van de heupjes. Waarschijnlijk weet jij dit zelf hartstikke goed maar dacht noem het even op 😅

Hier hebben wij ook aan gedacht! Maar hoe zouden jullie dat doen als jouw dochtertje stappen begint te maken? Zou ze dan nog steeds in box blijven spelen?

Dit is precies mijn situatie ook! Ik herken er alles in. Hoe groot is die hond? Fijn dat je er vertrouwen in heb gekregen! Het likken vind ik ook zo vies maar zolang het niet in haar gezicht is, vind ik het goed. De allerloog waar we voor haar voeding onder controle staan, vertelde ook dat de hond absoluut niet mag likken in haar eczeemplekjes. Dit wordt gelukkig wel goed in de gaten gehouden.

Inmiddels contact gehad met mijn moeder hierover en ze vindt het (terecht) niet leuk. Ze staat voor nu ook totaal niet open voor een gesprek. Kreeg wel een bericht dat ze morgen bij ons komt oppassen, alleen voor mijn dochtertje en niet voor mij. Hoop dat het binnenkort bijtrekt en dat we morgen hier rustig over kunnen praten. Bedankt voor al jullie reacties x

Ooh dat is niet leuk dat ze er niet voor open staat. Hoop dat ze snel dit wel wilt. Je doet het hartstikke goed hoor je moet niet het risico willen lopen dat er wat gebeurt en ik hoop dat je moeder dit ook zo kan zien.

Je hebt het kei goed gedaan SUPER mama!

Hoi! Ik heb zelf twee honden thuis, ook een grote en hoe lief die ook is, ik laat hem niet in de buurt van mijn dochter (het kleine hondje moet er sowieso niks van weten). Even snuffelen als ze bij mij op schoot zit is prima maar meer ook niet en hij weet dat inmiddels heel goed. Het is een ontzettend lieve hond maar mijn dochter wil ze bijv graag 'pakken' en trekt dan heel hard aan hun vacht, knijpt in de neus of trekt aan een oor. En honden kunnen dan eenmaal grommen of happen omdat ze pijn worden gedaan. Omdat ik het mijn dochter en mijn hond allebei niet kwalijk kan nemen mogen ze dus gewoon niet te dicht bij elkaar komen. En op dit moment luistert mijn hond beter dan mijn kind (omdat ze te jong is om dat te snappen) dus mag mijn hond er gewoon niet bij. Ik zou jouw moeder aanraden om haar hond te leren dat die jouw kind met rust moet laten en niet moet opzoeken omdat een ongeluk of slechte ervaring (voor beide kanten) zomaar kan gebeuren zonder dat er iemand 'schuld' aan heeft. En jouw moeder zal dan met kruipen of lopen moeten opletten dat jouw dochtertje dan ook niet naar de hond toe gaat. Ik stuur mijn hond altijd naar z'n mand en als mijn dochter op de grond ligt moet hij daar gewoon blijven. Zij moet in de toekomst op haar beurt de hond met rust laten als hij in z'n mand ligt. Zo kan de hond later zelf weglopen als hij er genoeg van heeft en weet hij dat hij met rust wordt gelaten in z'n mand. Ik hoop dat je er nog wat aan hebt en ook dat je moeder weer een beetje bijtrekt. De hond regels aanleren mbt kinderen is altijd een goed idee. En misschien beter dan je kind weghouden bij je moeders woning. Heel veel succes!