Peuter leren niet mee te gaan met vreemden

Ik denk dat je op deze leeftijd moet oppassen met wat je zegt en hoe je iets brengt richting een kind. Je wil niet dat ze wantrouwend worden naar iedereen 😅. Zou het eerder brengen als ‘als iemand vraagt of je meegaat kom je eerst bij papa/mama om te vragen of dat mag’, ‘geen snoepjes aannemen van mensen die je niet kent tenzij mama/papa zegt dat het goed is’. Ons zoontje is echt het tegenovergestelde, super verlegen en snel bang voor nieuwe mensen. Dit is dan ook niet iets waar wij ons nu al mee bezig houden maar het is zeker een gesprek om op een later moment te voeren.

Wij zeggen als iemand je iets te eten geeft of jij pakt wat te eten ergens kom je dat even laten zien. Dan weten we wat jij eet allemaal en maken we het voor je open. Als je ergens heen wil met iemand anders als papa of mama dan kom je bij ons zodat wij weten waar je bent en waar je heen gaat. Dan hoeven we je niet te missen want dat vinden wij niet leuk. Gevolg is dat als opa en oma hem een snoepje geven hij dat ook komt laten zien. Dan geven we hem een complimentje zeggen we dat dat super lekker is. Dat wij het niet krijgen maar hij er maar lekker van moet genieten. Dan is hij super trots dat hij het heeft laten zien en eet het met plezier op. Maar ook laatst had hij bij een verjaardag een nootje van de tafel gepakt die hij kwam laten zien. Toen hebben we gezegd dat dat heel hard is en dat gedemonstreerd door erop te bijten en au dat is hard te zeggen en het weg te leggen. (Wij eten geen nootjes in zijn bijzijn om het niet te stimuleren). Waarna we samen naar de tafel zijn gelopen om iets anders uit te kiezen en hem daarna verteld dat dat ook super lekker is en wat een goede keuze hij gemaakt heeft. Bij onze familie kwam hij laatst bijvoorbeeld vertellen dat hij met ons neefje van 8 naar achter het huis ging (het is een groot huis) om bij de kipjes de eitjes te pakken. En zei hij doei zo terug. Ook dat belonen we dan enthousiast door te zeggen heel veel plezier en kijk je uit dat je de eitjes niet laat vallen? En dan zwaaien we hem na. Bij terugkomst toen hij de eitjes trots kwam laten zien vertelden we weer hoe fijn we het vonden dat hij terug was. En dat hij super mooie eitjes gevonden had en dat hij dat super goed gedaan heeft door te vertellen waar hij was. Dan zien we hem glunderen. Dit soort dingen blijven we herhalen. Ook als we op pad zijn krijgt hij een bandje om. Dan wijzen we naar zijn sos armbandje waar papa met nummer en mama met nummer op staan (staat ook echt papa en mama op en niet onze namen). Zeggen we als je ons kwijt bent ga je naar een andere mama met kindjes of iemand die hier werkt (bijvoorbeeld iemand met bepaalde kleding die wijzen we dan aan als we daar aan komen) en vraag je of ze ons bellen dan komen we je weer halen. Onze zoon is 2.5 en praat wel volledige zinnen en kan zich duidelijk maken. Maar ook met lossen woordjes deed hij wel wijzen op zijn armbandje en zeggen bellen. Voor nu lijkt hij alles goed op te pakken en ook prima te kunnen zo dus dit blijven we doen en herhalen.