Pittige 2 jarige, bij wie nog meer?

Wat moet dit pittig voor je zijn en je zal wel heel moe zijn. Onze dochter kan nog niet veel woordjes en wordt ook verdrietig als ik haar niet begrijp. We hebben met kerst timio gegeven en merk dat ze daar snel van leert. Blijkbaar is dat leuker/ interessanter dan met mama woordjes uit een boekje lezen. Je kan misschien erover nadenken om je zoontje naar de psz te brengen. Ik zag bij mijn neefje dat praten ineens heel snel ging toen die daar naartoe ging.

Ik lees elke avond inderdaad boekjes met hem en over een maandje begint hij met de peuterspeelzaal, ik wil ook een vve indicatie gaan aanvragen zodat hij 4 ochtenden naar school kan ipv 2, maar dat is pas vanaf 2,5 jaar. T is echt heel vermoeiend.. waar is mn lieve kleine peuter gebleven.. is hij nog steeds wel natuurlijk, maar zo herken ik hem echt niet, vind t zo zwaar, al sta ik op om naar t toilet te gaan dan is t schreeuwen huilen op de grond vallen en met zijn hoofd overal tegenaan bonken, ik kan letterlijk mn kont niet keren, vind t zo heftig..

Oef wat pittig! Ik herken hetgeen je beschrijft van je zoontje, maar bij ons zijn het vaak een aantal dagen. Daarna kan ze dan weer heel veel meer. Wat haar helpt, zijn echt duidelijke grenzen en lekker naar buiten. Ze moet haar energie kwijt. Onze dochter wordt morgen 2, maar kan echt heel erg goed praten. Toen dat nog niet was, was het gedrag veel heftiger en echt soortgelijk aan hetgeen je beschrijft. Sinds ze zich dus kan uiten, en wij begrijpen wat ze bedoelt (ze wil als een volwassene behandeld worden haha), gaat het heel veel beter. Ik weet dat ze woordkaarten hebben, maar ook emotiekaarten voor kindjes. Zou dat helpen? In ieder geval heel veel succes!

En, onze dochter gaat twee dagen naar de opvang. Ieder heeft zo zijn mening erover natuurlijk, maar als ik zie hoe ontzettend leuk ze het vind en hoeveel ze er leert (ook op je beurt wachten, samen spelen) zou ik je dat zeker aanraden!! Dan heb je ook je handen ietsjes meer vrij.

Oh dat bonken herken ik zo. Hier ook zo een driftkikker. Spence begint nu wel meer te praten maar nog steeds is het antwoord nee taboe voor hem. Word er soms ook moedeloos van

Bij onze oudste was er ook veel frustratie toen ze jong was en nog niet goed (genoeg) kon praten om zich te uiten. Nu ze 6 is, kom ik er (vanwege een andere reden) achter wat logopedie voor (jonge) kinderen kan betekenen. Misschien eens met een logopedist contact opnemen om te kijken of die iets kan betekenen voor je zoontje? Je hebt niet altijd meer een verwijzing van de huisarts nodig geloof ik, maar dat moet je even uitzoeken. Succes!