Tja, waar zal ik beginnen. De relatie met mijn partner verloopt al een tijdje niet lekker. Ik erger mij er vaak aan dat hij weing tot geen initiatief neemt in het huishouden en in de verzorging van onze dochter en hond. Als ik dit onderwerp probeer bespreekbaar te maken geeft hij aan dat hij niet veel doet omdat ik 28u werk en hij 32u + hoofdtrainer van een amateur voetbalclub (2 avonden + zaterdag) daarmee vind hij dat de meeste taken vooral bij mij liggen. Zo kook ik, ruim savonds op ( vaatwasser speelgoed enz) doe de was, stof en stofzuig, verschoon de bedden enz. Af en toe als ik vraag of hij wat kan betekenen ruimt hij de vaatwasser in en uit (2x per week)of kookt hij als ik het vraag op maandag avond(1 x per maand). Hij is de maandag vrij, ik werk dan. Verder doet hij niets in t huishouden.
Ook in de verzorging opvoeding van onze dochter ligt veel bij mij. Zo heeft mijn man onze dochter denk in totaal 5 keer de afgelopen 2 jaar in bad gedaan, verder niet, knipt hij nooit haar nagels en als ze een poep luier heeft vraagt hij vaak of ik haar verschoon of dat we het samen kunnen doen. Ook breng ik haar altijd naar bed, mijn partner zal hier nooit initiatief in nemen. Spelen doet hij ook weinig met haar waardoor ze veel naar mij toe trekt.
Wat vinden jullie van deze verdeling? Ik voel mij hier niet meer prettig bij. Als ik het bespreekbaar probeer te maken loopt het vaak uit op ruzie/ woordenwisseling. Ik denk er over in relatietherapie te gaan anders denk ik dat dit nog wel eens in een scheiding kan aflopen